۱۰۰۰ آیه از قرآن : مرتد و ارتداد و از دین برگشتن از دید گاه قرآن

۱۰۰۰ آیه از قرآن

مرتد  و ارتداد و از دین برگشتن از دید گاه قرآن

مسلمانی که برای همیشه  مرتد  می ماند

"-...و کسانى از شما که از دین خود برگردند و در حال کفر بمیرند آنان کردارهایشان در دنیا و آخرت تباه مى ‏شود و ایشان اهل آتش اند و در آن ماندگار خواهند بود."
بخش از آیه ۲۱۷ سوره آل عمران

(یعنی بر کفر و خداناباوری خویش باقی بمانند تا از جهان بروند و بسوی خدا باز نگردند.)

توبه مرتد 

"-چگونه خداوند قومى را که بعد از ایمانشان کافر شدند هدایت مى ‏کند با آنکه شهادت دادند که این رسول بر حق است و برایشان دلایل روشن آمد و خداوند قوم بیدادگر را هدایت نمى ‏کند" (۸۶)

"-آنان سزایشان این است که لعنت‏ خدا و فرشتگان و مردم همگى برایشان است" (۸۷)

"-مگر کسانى که پس از آن توبه کردند و درستکارى   پیشه نمودند که خداوند آمرزنده مهربان است." (۸۹)

آیات ۸۶، ۸۷ و ۸۹ سوره آل عمران

مرتد شدن مردم در کار خداوند بی تاثیر است

"اى کسانى که ایمان آورده‏ اید هر کس از شما از دین خود برگردد به زودى خدا گروهى دیگر  را مى ‏آورد که آنان را دوست مى دارد و آنان نیز او را دوست دارند و اینان  با مؤمنان فروتن و  بر کافران سرفرازند ، در راه خدا جهاد مى کنند و از سرزنش هیچ ملامتگرى نمى‏ ترسند این فضل خداست آن را به هر که بخواهد مى‏ دهد و خدا گشایشگر داناست."
آیه ۵۴ سوره مائده

ادامه دارد...

سوره نساء بخش چهارم : مردان وظیفه محافظت از زنان را دارند، هر چه می خواهید از خدا بخواهید...

سوره نساء : ۹۲ ۱مین سوره برحسب تاریخ نزول

بنام خداوند بخشنده مهربان

از گناهان بزرگ دوری کنید تا بخشیده شوید

 چنان که از گناهان بزرگی که شما را از آن نهی کرده‏اند دوری گزینید، ما از گناهان دیگر شما درگذریم و شما را به مقامی نیکو برسانیم. (۳۱)

هرچه می خواهید از خدا بخواهید!

آرزو برتری که خدا  بعضی را بر بعضی برتری داده مکنید که هر یک از مرد و زن از آن‌چه اکتساب کنند بهره‏ مند شوند. و هر چه می‏خواهید از فضل خدا درخواست کنید که خدا به همه چیز داناست. (۳۲)

باهر که عهد و پیان بسته اید به آن عمل کنید

و ما برای هر چیزی از آن‌چه پدر و مادر و خویشان به جای گذاشته‏ اند وارثانی قرار داده‏ ایم، و با هر که عهد و پیمان  بسته ‏اید بهره آنان را بدهید  که خدا بر هر چیز گواه است. (۳۳)

مردان نگاهبان و محافظ زنان هستند

مردان را بر زنان  حق نگهبانی است به واسطه آن برتری که خدا برای بعضی بر بعضی مقرر داشته و هم به واسطه آن‌که مردان از مال خود نفقه دهند، پس زنان شایسته مطیع شوهران و در غیبت آنان حافظ  باشند از آن رو که خدا هم  حفظ فرموده است. و زنانی که از نافرمانی آنان بیمناکید باید نخست آنان را موعظه کنید و از خوابگاه آنان دوری گزینید و آنان را به زدن تنبیه کنید، چنانچه اطاعت کردند دیگر راهی بر آن‌ها مجویید، که همانا خدا بزرگوار و عظیم‌الشأن است. (۳۴)

بزرگان خاندانها مابین زن و مرد داوری کرده و اختلاف را برطرف کنند

و چنانچه بیم آن دارید که نزاع سخت بین آن‌ها پدید آید، از طرف کسان مرد و کسان زن داوری برگزینید، که اگر مقصود اصلاح داشته باشند خدا میان ایشان موافقت و سازگاری برقرار کند، که خدا دانا و آگاه است. (۳۵)

نیکی به ۱۰ گروه از مردم 

و خدای یکتا را پرستید و هیچ چیزی را شریک وی نگیرید و نسبت به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و فقیران و همسایه دور و نزدیک و دوستان موافق و رهگذران و بندگان که زیردست تصرف شمایند نیکی کنید، که خدا مردم متکبّر خودپسند را دوست ندارد. (۳۶)

خسیسان

همان گروه که بخل می‏ورزند و مردم را به بخل وادار می‏کنند و آن‌چه را که خدا از فضل خود به آن‌ها بخشیده کتمان می‏کنند. و ما برای کافران عذابی خوارکننده مهیا داشته‏ایم. (۳۷)

ریاکاران

و هم آنان که اموال خود را به قصد ریا و خودنمایی به مردم می‏بخشند و به خدا و روز قیامت نمی‏گروند. و هر که را شیطان یار است بسیار بد یاری است. (۳۸)

چه زیانی به آن‌ها می‏رسید اگر به خدا و روز قیامت ایمان آورده و از بهره‏ای که خدا به آنان داده چیزی انفاق می‏کردند؟! و خدا به  آنان دانا است. (۳۹)

کار نیک و پاداش فراوان آن

خداوند به مقدار ذرّه ‏ای به کسی ستم نکند، و اگر عمل نیکی باشد زیاد گرداند و جانب خود مزدی بزرگ عطا کند. (۴۰)

پس چگونه است  آن گاه که از هر طایفه‏ای گواهی آریم و تو را بر این امّت به گواهی خواهیم؟ (۴۱)

روزی که خداناباوران آرزو می کنند ایکاش خاک بودیم!

در آن روز آنان که به راه کفر رفته و نافرمانی رسول کردند آرزو کنند که ای کاش با خاک زمین یکسان بودند، و از خدا سخنی پنهان نتوانند کرد. (۴۲)

ادامه دارد...

سوره نساء: بخش سوم: مهر زنان، زنانی که ازدواج با آنان ممنوع است،خدا می خواهد که با او باشید، خدا بر ای شما آسانی می خواهد...

سوره نساء ۹۲ امین سوره بر حسب تاریخ نزول

بنام خداوند بخشنده مهربان

مهر زنان را تمام و کمال به آنان پرداخت کنید!

و اگر خواستید زنی را رها کرده و زنی دیگر اختیار نمایید و مال بسیار مهر او کرده‏‌اید نباید چیزی از مهر او بازگیرید، آیا به وسیله تهمت زدن به زن و گناهی آشکار مهر او را می‏گیرید؟! (۲۰)

و چگونه مهر آنان را خواهید گرفت در حالی که هر کدام به حقّ خود رسیده‏‌اید و آن زنان عهد محکم از شما گرفته‏‌اند. (۲۱)

زنانی که از دواج با آنان ممنوع است

و نکاح مکنید زن پدر را  الّا آن‌چه از پیش کرده‏‌اید، زیرا این کاری است زشت و مبغوض و بد راه و رسمی است. (۲۲)

حرام شد بر شما (ازدواج با) مادران و دختران و خواهران و عمّه‏‌ها و خاله‏‌ها و دختران برادر و دختران خواهر و مادران رضاعی و خواهران رضاعی و مادران زن و دختران زن که در دامن شما تربیت شده‏‌اند اگر با آن زن مباشرت کرده باشید، و اگر دخول با آن زن نکرده  باکی نیست (که با دختر او ازدواج کنید). 

و نیز حرام شد زن فرزندان صلبی و نیز حرام شد جمع میان دو خواهر مگر آن‌چه پیش از نزول این حکم کرده‏‌اید که خدا بخشنده و مهربان است. (۲۳)

و نکاح زنان شوهردار نیز  همین گونه است مگر آن زنانی که  متصرّف شده‏‌اید. این حکم خدا بر شماست، و هر زنی غیر آن‌چه ذکر شد شما را حلال است که به مال خود به طریق زناشویی بگیرید نه آن‌که زنا کنید، پس چنانچه از آن‌ها بهره‏‌مند شوید آن مهر معین که حق آن‌هاست به آنان بپردازید، و باکی نیست بر شما که بعد از تعیین مهر هم به چیزی با هم تراضی کنید ۹البته خدا دانا و آگاه است. (۲۴)

حکمی که به دوران های قبل باز می گردد

و هر که را توانایی آن نباشد که زنان پارسای با ایمان گیرد پس، از کنیزان مؤمنه که مالک آن شدید به زنی اختیار کند. خدا آگاه‏تر است به ایمان شما که شما اهل ایمان بعضی از جنس بعضی دیگرید ، پس با کنیزان مؤمنه با اذن مالکشان ازدواج کنید و مهر آن‌ها را به طرز پسندیده بدهید، کنیزانی که عفیف باشند نه زناکار و رفیق و دوست‏باز، پس چون شوهر کردند چنانچه عمل زشتی از آن‌ها سر زند بر آن‌ها نصف عذاب  زنان پارسای آزاد است. این حکم درباره کسی است که بترسد مبادا به رنج افتد، و صبر کردن برای شما بهتر است، و خدا بخشنده و مهربان است. (۲۵)

خدا می خواهد که ببخشد.

خدا می‏‌خواهد  برای شما بیان کند و شما را به آداب آنان که پیش از شما بودند رهبر گردد و بر شما ببخشاید، که خدا دانا و به حقایق امور آگاه است. (۲۶)

خدا می خواهد شما با او باشید

و خدا می‏‌خواهد بر شما بازگشت نماید، و مردم هوسناک پیرو شهوات می‏‌خواهند که شما  دور و منحرف گردید. (۲۷)

خدا می خواهد کار بر شما آسان شود

خدا می‏‌خواهد کار بر شما آسان کند، که انسان ضعیف خلق شده است. (۲۸)

مال و ثروت یکدیگر را به ناحق مخورید و هر گز خودکشی نکنید!

ای اهل ایمان، مال یکدیگر را به ناحق مخورید مگر آن‌که تجارتی باشد که از روی رضا و رغبت کرده (و سودی برید)، و خودتان  را نکشید ، که البته خدا به شما بسیار مهربان است. (۲۹)

هرکس از روی ستم و دشمنی اموال دیگرا ن را بخورد...

ادامه دارد...

و هر کس از روی دشمنی و ستمگری چنین کند، پس او را به زودی در آتش دوزخ درآوریم، و این  برای خدا آسان است. (۳۰)

سوره نساء بخش دوم: آیات مربوط به ارث و مهر زنان و رفتار نیک با آنان

سوره نساء ۹۲ امین سوره  برحسب تاریخ نزول

بنام خداوند بخشنده مهربان

سفارش و قوانین  تقسیم ارث

خداوند به شما در باره فرزندانتان سفارش مى ‏کند سهم پسر چون سهم دو دختر است و اگر  دختراز دو تن بیشتر باشند سهم آنان دو سوم ماترک است و اگر  یکى باشد نیمى از میراث از آن اوست و براى هر یک از پدر و مادر وى یک ششم از ماترک است این در صورتى است که فرزندى داشته باشد ولى اگر فرزندى نداشته باشد و [تنها] پدر و مادرش از او ارث برند ،کبراى مادرش یک سوم است  و اگر او برادرانى داشته باشد مادرش یک ششم مى ‏برد . 

البته همه اینها پس از وصیتی صورت می گیرد که متوفی کرده  یا پرداخت قرضی که باید استثناء شود!  چون  شما  آگاهی ندارید پدران و فرزندانتان کدام یک براى شما سودمندترند و این فریضه ای از جانب خدااست زیرا خداوند داناى حکیم است (۱۱)

:وصیت شخص متوفی طبق آیه فوق مقدم است. یعنی اگر شخص متوفی وصیت کرده دختر و پسر یکسان سهم ببرند سهم دختر و پسر مساوی خواهد بود.می توان از آیه فوق این استنباط را کرد که این فقط نوعی سفارش از سوی خداوند است و اجباری در انجام آن نیست.

سهم ارث زن و مرد از یکدیگر

سهم ارث شما مردان از تَرَکه زنانتان نصف است در صورتی که آن‌ها را فرزند نباشد و اگر فرزند باشد برای شما ربع خواهد بود، پس از خارج کردن حق وصیت و بدهی که به دارایی آن‌ها تعلق گرفته است.

 و سهم ارث زنان ربع ترکه شما مردان است اگر دارای فرزند نباشید، و چنانچه فرزند داشته باشید هشت یک خواهد بود از ترکه شما، پس از اداء حقّ وصیت و بدهی شما. و اگر مردی یا زنی بمیرد که وارثش کلاله او باشند (یعنی پدر و مادر و فرزند نداشته باشد) و یک برادر و یا خواهر (امّی) داشته باشد در این فرض سهم ارث هر یک نفر از آن‌ها یک سُدس خواهد بود و اگر بیش از یک نفر باشد همه آن‌ها ثلث ترکه را به اشتراک ارث برند، بعد از خارج کردن بدهی و حقّ وصیت میت در صورتی که وصیت یا بدهی زیان‏‌آور نباشد. این حکمی است که خدا سفارش فرموده، و خدا (به همه احوال بندگان) دانا و (به هر چه ناروا کنند) بردبار است. (۱۲)

باز هم مشاهده می شود که وصیت متوفی  و اگر بدهی دارد مقدم بر همه چیز است.

این‌ها حدود الهی است، و هر کس پیرو امر خدا و رسول اوست او را به بهشت‌هایی درآورد که در زیر درختانش نهرها جاری است و آن‌جا منزل ابدی مطیعان خواهد بود، این است سعادت و فیروزی عظیم. (۱۳)

و هر که نافرمانی خدا و رسول او کند و تجاوز از حدود و احکام الهی نماید او را به آتش درافکند که همیشه در آن است و همواره در عذاب خواری خواهد بود. (۱۴)

اگر زنان کار ناشایست انجام دهند

زنانی از  شما که عمل ناشایسته کنند چهار شاهد مسلمان بر آن‌ها بخواهید، چنانچه شهادت دادند آن زنان را در خانه نگه دارید تا عمرشان به پایان رسد یا خدا برای آن‌ها راهی پدیدار گرداند. (۱۵)

زنان و مردان مسلمان که کار ناشایسته کرده اند توبه کنند بخشیده می شوند

و هر کس از شما  عمل ناشایست مرتکب شود، چه زن و چه مرد، آنان را مورد سرزنش سخت قرار دهید ، چنانچه توبه کردند و به کار شایسته پرداختند متعرض آن‌ها نشوید، که خدا توبه‏‌پذیر و مهربان است. (۱۶)

گناه از روی نادانی

محققاً خدا توبه‌ی آن‌هایی را می‏‌پذیرد که عمل ناشایسته را از روی نادانی مرتکب شوند و پس از آن به زودی توبه کنند، البته خدا آن‌ها را می‏‌بخشد و خدا دانا و آگاه است. (۱۷)

توبه دم مرگ و مردن مورد قبول نیست، نه از گناهکار و نه از کافر!

و کسانی که به اعمال زشت اشتغال ورزند تا آن گاه که یکی‌شان مشاهده مرگ کند در آن ساعت پشیمان شود و گوید: اکنون توبه کردم، توبه چنین کسی پذیرفته نخواهد شد، و آنان که به حال کفر بمیرند ، بر اینان عذابی دردناک مهیا ساختیم. (۱۸)

به زنان سخت نگیرید ، بهانه جویی مکنید، مهر آنان را بزور مگیرید با آنان به انصاف رفتار کنید!

ای اهل ایمان، برای شما حلال نیست که زنان را به اکراه و جبر به میراث گیرید ، و بر آنان سخت‏گیری و بهانه‏‌جویی مکنید که قسمتی از آن‌چه مهر آن‌ها کرده‏‌اید به جور بگیرید، مگر آن‌که عمل زشتی از آن‌ها آشکار شود. و در زندگانی به آن‌ها به انصاف رفتار نمایید، و چنانچه دلپسند شما نباشند  چه بسا چیزها ناپسند شماست و حال آن‌که خدا در آن خیر بسیار مقدّر فرماید. (۱۹)

حتی اگر مهریه زن بالاست در زمان طلاق باید همه مهریه پرداخت شود

و اگر خواستید زنی را رها کرده و زنی دیگر اختیار نمایید و مال بسیار مهر او کرده‏‌اید نباید چیزی از مهر او بازگیرید، آیا به وسیله تهمت زدن به زن و گناهی آشکار مهر او را می‏گیرید؟! (۲۰)

سوره نساء(زنان): بخش اول: مهربانی به خویشان، حفظ کامل و اموال یتیمان،بخاطر عدالت با یک زن از دواج کنید،...

-سوره نساء(زنان) ۹۲ امین سوره قرآن بر حسب تاریخ نزول(بخش اول)

-مطالبی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

بنام خداوند بخشنده مهربان

خلقت  نسل دوم انسانی از آدم و حوا، محبت و مهربانی به خویشاوندان

ای مردم، پروا کنید از پروردگار خود، آن خدایی که همه‌ی شما را از یک تن بیافرید و هم از آن، جفت او را خلق کرد و از آن دو تن خلقی بسیار در اطراف عالم از مرد و زن پراکند، و پروا کنید از آن خدایی که به نام او از یکدیگر مسئلت و درخواست می‏‌کنید و درباره ارحام کوتاهی نکنید، که خدا مراقب اعمال شماست. (۱)

رعایت و نگاهداری کامل از اموال یتیمان

و اموال یتیمان را پس از بلوغ به دست آن‌ها دهید، و مال بد و نامرغوب خود را به مرغوب تبدیل نکنید و اموال آنان را به ضمیمه اموال خود مخورید، که این گناهی بسبزرگ است. (۲)

بخاطر عدالت فقط با یک زن ازدواج کنید!

و اگر بترسید که مبادا درباره یتیمان مراعات عدل نکنید پس آن کس از زنان را به نکاح خود در آرید که شما را نیکو است: دو یا سه یا چهار و اگر بترسید که  راه عدالت نپیموده و به آن‌ها ستم می‏‌کنید پس تنها یک زن اختیار کنید و یا چنانچه کنیزی دارید به آن اکتفا کنید، که این نزدیکتر به عدالت و ترک ستمکاری است. (۳)

مهر زنان را تمام و کمال به آنان پرداخت کنید!

و مهر زنان را در کمال رضایت به آن‌ها بپردازید، پس اگر چیزی از مهر خود را از روی رضا و خشنودی به شما بخشیدند، از آن برخوردار شوید که شما را حلال و گوارا خواهد بود. (۴)

با سفیهان و بی عقلان نیز به نیکویی رفتار کنید!

و اموالی که خدا قوام زندگی شما را به آن مقرّر داشته به تصرّف سفیهان ندهید و از مالشان نفقه و لباس به آن‌ها دهید و با آنان سخن نیکو و دلپسند گویید. (۵)

۵ قانون در مورد اموال یتیمان

یتیمان را آزمایش کنید تا هنگامی که بالغ شده و قدرت بر نکاح پیدا کنند آن گاه اگر آن‌ها را دانا به درک مصالح زندگی خود یافتید اموالشان را به آن‌ها باز دهید، و به اسراف و عجله مال آن‌ها را حیف و میل مکنید بدین اندیشه که مبادا بزرگ شوند . و هر کس داراست خودداری کند، و هر که فقیر است  به قدر متعارف ارتزاق کند، پس آن گاه که مالشان را به آن‌ها رد کردید باید بر ردّ مال بر آن‌ها گواه گیرید، و گواهی خدا برای محاسبه خلق کافی است. (۶)

پسر و دختر هردو سهم از پدر و مادر می برند

برای فرزندان پسر، سهمی از تَرَکه‌ی ابوین و خویشان است و برای فرزندان دختر نیز سهمی از ترکه‌ی ابوین و خویشان است، چه مال اندک باشد یا بسیار، نصیب هر کس از آن معین گردیده. (۷)

هنگام تقسیم ارث ، خویشان و یتیمان و فقیران را در نظر گیرید!

و چون در تقسیم  ارث خویشان و یتیمان و فقیران حاضر آیند، به چیزی از آن مال آن‌ها را روزی دهید و با آنان سخن نیکو و دلپسند گویید. (۸)

و باید بترسند کسانی که اگر کودکان ناتوان از خود باقی می‏‌گذارند بر آنان بیم دارند، پس باید از خدا بترسند و سخن به اصلاح و درستی گویند. (۹)

جهنم خورندگان مال یتیم را خواهد بلعید.

آنان که اموال یتیمان را به ستمگری می‏‌خورند، در حقیقت آن‌ها در شکم خود آتش جهنّم فرو می‏‌برند و به زودی در آتش فروزان خواهند افتاد. (۱۰)