سوره نساء : ۹۲ ۱مین سوره برحسب تاریخ نزول
بنام خداوند بخشنده مهربان
از گناهان بزرگ دوری کنید تا بخشیده شوید
چنان که از گناهان بزرگی که شما را از آن نهی کردهاند دوری گزینید، ما از گناهان دیگر شما درگذریم و شما را به مقامی نیکو برسانیم. (۳۱)
هرچه می خواهید از خدا بخواهید!
آرزو برتری که خدا بعضی را بر بعضی برتری داده مکنید که هر یک از مرد و زن از آنچه اکتساب کنند بهره مند شوند. و هر چه میخواهید از فضل خدا درخواست کنید که خدا به همه چیز داناست. (۳۲)
باهر که عهد و پیان بسته اید به آن عمل کنید
و ما برای هر چیزی از آنچه پدر و مادر و خویشان به جای گذاشته اند وارثانی قرار داده ایم، و با هر که عهد و پیمان بسته اید بهره آنان را بدهید که خدا بر هر چیز گواه است. (۳۳)
مردان نگاهبان و محافظ زنان هستند
مردان را بر زنان حق نگهبانی است به واسطه آن برتری که خدا برای بعضی بر بعضی مقرر داشته و هم به واسطه آنکه مردان از مال خود نفقه دهند، پس زنان شایسته مطیع شوهران و در غیبت آنان حافظ باشند از آن رو که خدا هم حفظ فرموده است. و زنانی که از نافرمانی آنان بیمناکید باید نخست آنان را موعظه کنید و از خوابگاه آنان دوری گزینید و آنان را به زدن تنبیه کنید، چنانچه اطاعت کردند دیگر راهی بر آنها مجویید، که همانا خدا بزرگوار و عظیمالشأن است. (۳۴)
بزرگان خاندانها مابین زن و مرد داوری کرده و اختلاف را برطرف کنند
و چنانچه بیم آن دارید که نزاع سخت بین آنها پدید آید، از طرف کسان مرد و کسان زن داوری برگزینید، که اگر مقصود اصلاح داشته باشند خدا میان ایشان موافقت و سازگاری برقرار کند، که خدا دانا و آگاه است. (۳۵)
نیکی به ۱۰ گروه از مردم
و خدای یکتا را پرستید و هیچ چیزی را شریک وی نگیرید و نسبت به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و فقیران و همسایه دور و نزدیک و دوستان موافق و رهگذران و بندگان که زیردست تصرف شمایند نیکی کنید، که خدا مردم متکبّر خودپسند را دوست ندارد. (۳۶)
خسیسان
همان گروه که بخل میورزند و مردم را به بخل وادار میکنند و آنچه را که خدا از فضل خود به آنها بخشیده کتمان میکنند. و ما برای کافران عذابی خوارکننده مهیا داشتهایم. (۳۷)
ریاکاران
و هم آنان که اموال خود را به قصد ریا و خودنمایی به مردم میبخشند و به خدا و روز قیامت نمیگروند. و هر که را شیطان یار است بسیار بد یاری است. (۳۸)
چه زیانی به آنها میرسید اگر به خدا و روز قیامت ایمان آورده و از بهرهای که خدا به آنان داده چیزی انفاق میکردند؟! و خدا به آنان دانا است. (۳۹)
کار نیک و پاداش فراوان آن
خداوند به مقدار ذرّه ای به کسی ستم نکند، و اگر عمل نیکی باشد زیاد گرداند و جانب خود مزدی بزرگ عطا کند. (۴۰)
پس چگونه است آن گاه که از هر طایفهای گواهی آریم و تو را بر این امّت به گواهی خواهیم؟ (۴۱)
روزی که خداناباوران آرزو می کنند ایکاش خاک بودیم!
در آن روز آنان که به راه کفر رفته و نافرمانی رسول کردند آرزو کنند که ای کاش با خاک زمین یکسان بودند، و از خدا سخنی پنهان نتوانند کرد. (۴۲)
ادامه دارد...