سوره مائده(۶):هرکس به خدا و روز قیامت اعتقاد داشته و کار نیکو کند نجات می یابد.

سوره مائده ۱۱۳ امین سوره بر حسب تاریخ نزول(۶)

بنام خداوند بخشنده مهربان

و هر کس که خدا و رسول و اهل ایمان را ولی خود داند بداند که تنها لشکر خدا فاتح و غالب خواهد بود. (۵۶)

با کدام اهل کتاب نباید دوستی کرد

ای اهل ایمان، با آن گروه از اهل کتاب و کافران که دین شما را به فسوس و بازیچه گرفتند دوستی مکنید و از خدا بترسید اگر به او ایمان آورده‏اید. (۵۷)

و چون شما ندای نماز بلند کنید آن را مسخره و بازی فرض کنند، زیرا آن قوم مردمی بی‏خرد و نادانند. (۵۸)

بگو: ای اهل کتاب، آیا جز آن‌که ما مسلمین به خدا و کتاب خودمان و کتاب شما ایمان آوردیم و شما  اکثر فاسقید ، آیا چیز دیگری موجب کینه و انکار شما بر ما هست؟ (۵۹)

بگو (ای پیغمبر): آیا شما را آگاه سازم که کدام قوم را نزد خدا بدترین پاداش است؟ کسانی که خدا بر آن‌ها لعن و غضب کرده و برخی از آنان را به بوزینه و خوک مسخ نموده و آن کس که بندگی طاغوت  کرده. این گروه را بدترین  منزلت است و آن‌ها گمراه‏ترین مردم از راه راستند. (۶۰)

نکته: طاغوت به معنی طغیان و تجاوز از حق و بسوی باطل رفتن  است. هم چنین ترک ایمان به خدا و کفر پرستی نیز در محدوه کارهای طاغوتی است. در قاموس دینی شیطان نخستین طاغوت بشمار می آید و سپس همه کسانی که غیر از خدای یکتا را می پرستند. 

چون آنان در نزد شما آیند اظهار کنند ما ایمان آورده‏ایم و حال آن‌که با همان کفر و انکار که (به اسلام) درآمدند باز (از اسلام) بیرون شدند، و خدا به کفر و نفاقی که در درون دل پنهان می‏دارند داناتر است. (۶۱)

بسیاری از آن‌ها را بنگری که در گناه و ستمکاری و خوردن حرام می‏شتابند بسیار بد کاری را پیشه خود نمودند. (۶۲)

چرا علما و روحانیون آن‌ها را از گفتار زشت و خوردن مال حرام باز نمی‏دارند؟ همانا کاری بسیار زشت را پیشه خود نمودند. 

یهود گفتند دست خدا بسته است

یهود گفتند: دست (قدرت) خدا بسته است! به واسطه این گفتار دست آن‌ها بسته شده و به لعن خدا گرفتار گردیدند، بلکه دو دست خدا گشاده است و هر گونه بخواهد انفاق می‏کند. و همانا قرآنی که به تو نازل گشت بر کفر و طغیان بسیاری از اهل کتاب بیفزاید و ما تا قیامت آتش کینه و دشمنی را در میان آن‌ها برافروختیم، هر گاه برای جنگ (با مسلمانان) آتشی برافروختند خدا آن آتش را خاموش ساخت، و آن‌ها در روی زمین به فسادکاری می‏کوشند، و هرگز خدا مردم ستمکار مفسد را دوست نمی‏دارد. (۶۴)

و چنانچه اهل کتاب ایمان آرند و تقوا پیشه کنند ما البته گناهانشان را محو و مستور می‏سازیم و آن‌ها را در بهشت پر نعمت داخل می‏گردانیم. (۶۵)

طبقه بندی اهل کتاب

و چنانچه آن‌ها به دستور تورات و انجیل خودشان و قرآنی که از سوی پروردگارشان به سوی آن‌ها نازل شده قیام می‏کردند البته به هر گونه نعمت از بالا و پایین برخوردار می‏شدند، (لیکن) برخی از آنان مردمی میانه‏ رو و معتدل، و بسیاری از آن‌ها بسی زشتکار و بد عملند. (۶۶)

ای پیغمبر، آن‌چه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‏ای، و خدا تو را از مردمان محفوظ خواهد داشت،  خدا کافران را  راهنمایی نخواهد کرد. (۶۷)

(ای پیغمبر) بگو: ای اهل کتاب، شما ارزشی ندارید تا آن‌که به دستور تورات و انجیل و قرآنی که به شما از جانب خدا فرستاده شده قیام کنید. و همانا قرآنی که به تو از سوی پروردگارت نازل شد  بر کفر و سرکشی بسیاری از آنان خواهد افزود، در این صورت بر حال کافران نباید تأسف خوری. (۶۸)

هرکس به خدا، روز قیامت اعتقاد داشته و نیکو کار باشد نجات می یابد

البته هر کس از گرویدگان به اسلام و یهودان و صابئان  و نصاری که به خدا و روز قیامت ایمان آورد و نیکوکار شود هرگز آنان را ترسی و اندوهی  نخواهد بود. (۶۹)

ما از بنی اسراییل پیمان گرفتیم و پیغمبرانی بر آن‌ها فرستادیم اما هر گاه رسولی آمد که بر خلاف هوای نفس آن‌ها سخن گفت، گروهی را تکذیب کرده و گروهی را می‏کشتند. (۷۰)و گمان کردند که بر آن‌ها فتنه و امتحانی نخواهد بود، پس (از دیدن و شنیدن امر خدا کور و کر شدند،  باز خدا توبه آن‌ها را پذیرفت، اما باز هم بسیاری دیگر کور و کر شدند و خدا به هر چه می‏کنند آگاه است. (۷۱)

مسیح گفت: فقط خدا را بپرستید

آنان که قائل به خدایی مسیح پسر مریم شدند محققاً کافر گشتند، در حالی که خود مسیح گفت: ای بنی اسراییل، خدایی را که آفریننده من و شماست بپرستید، که هر کس به خدا شرک آرد خدا بهشت را بر او حرام گرداند و جایگاهش آتش دوزخ باشد، و ستمکاران را هیچ کس یاری نخواهد کرد. (۷۲)

نکته : عین این مطلب در انجیل عهد جدید و ازبان عیسی مسیح آمده است

البته آنان که گفتند خدا یکی از سه (عنصر تشکیل دهنده خدا) است کافر گردیدند، و حال آن‌که جز خدای یگانه خدایی نیست. و اگر از این گفتار (تثلیث) زبان نبندند البته آن کافران را عذابی دردناک خواهد رسید. (۷۳)

ادامه دارد...

سوره مائده(۴): عیسی مسیح تورات را تصدیق کرد...آیا عربان باز بدنبال جاهلیت هستند؟

سوره مائده  ۱۱۳ امین سوره بر حسب تاریخ نزول(۴)

بنام خداوند بخشنده مهربان

عیسی مسیح تورات را تصدیق کرد

و از پی آن رسولان باز عیسی پسر مریم را فرستادیم که تصدیق به درستی توراتی که پیش او بود داشت و انجیل را نیز به او دادیم که در آن هدایت و روشنی  است، و تصدیق به درستی تورات که پیش از او بود دارد و راهنمایی خلق و اندرز برای پرهیزکاران عالم است. (۴۶)

اهل انجیل باید از تورات نیز تبعیت کنند

و اهل انجیل باید به آن‌چه خدا در آن کتاب فرستاد حکم کنند، و هر کس به خلاف آن‌چه خدا فرستاده حکم کند چنین کس از فاسقان خواهد بود. (۴۷)

و ما این کتاب را به حق بر تو فرستادیم که تصدیق به درستی و راستی همه کتب که در برابر اوست نموده و بر حقیقت کتب آسمانی پیشین گواهی می‏دهد. پس حکم کن میان آن‌ها به آن‌چه خدا فرستاد و در اثر پیروی از خواهش‏های ایشان حکم حقی که بر تو آمده وا مگذار، ما برای هر قومی از شما شریعت و طریقه ‏ای مقرّر داشتیم، و اگر خدا می‏خواست همه شما را یک امت می‏گردانید، و لیکن  تا شما را به احکامی که در کتاب خود به شما فرستاد بیازماید. پس به کارهای نیک سبقت گیرید، که بازگشت همه شما به سوی خداست و در آن‌چه اختلاف می‏نمایید شما را به آن آگاه خواهد ساخت. (۴۸)

و (تو ای پیغمبر) به آن‌چه خدا فرستاده میان آنان حکم کن و پیرو خواهش‏های ایشان مباش، و بیندیش که مبادا تو را فریب دهند و در بعض احکام که خدا به تو فرستاده تقاضای تغییر کنند. پس اگر از حکم خدا روی گردانیدند بدان که خدا می‏خواهد آن‌ها را به عقوبت بعض گناهانشان گرفتار سازد، و همانا بسیاری از مردم فاسق و بدکارند. (۴۹)

آیا عربان باز بدنبال احکام جاهلیت هستند؟

آیا باز تقاضای تجدید حکم زمان جاهلیت را دارند؟ و کدام حکم از احکام خدا برای اهل یقین نیکوتر خواهد بود؟! (۵۰)

یهود و نصارای (مسبحیان) دوستان یکدیگرند

ای اهل ایمان، یهود و نصاری را به دوستی مگیرید، آنان بعضی دوستدار بعضی دیگرند، و هر که از شما مؤمنان با آن‌ها دوستی کند به حقیقت از آن‌ها خواهد بود همانا خدا ستمکاران را هدایت نخواهد نمود. (۵۱)

گروهی منافق را که دل‌هاشان ناپاک است خواهی دید که در  ایشان می‏شتابند و می‏گویند: ما از آن می‏ترسیم که  مبادا آسیبی از آن‌ها به ما رسد. باشد که خدا فتحی پیش آورد و یا امری دیگر از طرف خود، تا منافقان از آن‌چه در دل نهان کردند سخت پشیمان شوند. (۵۲)

و اهل ایمان گویند: آیا اینان هستند که با جدیت و مبالغه بسیار به خدا سوگند یاد می‏کردند که ما از شما هستیم؟! اعمالشان باطل گردید و سخت زیانکار شدند. (۵۳)

اگر شما از این دین برگردید و مرتد شوید خداوند مردمانی دیگر را به این دین راهنمایی می کند

ای گروهی که ایمان آورده‏اید، هر که از شما از دین خود مُرتَد شود به زودی خدا قومی را که بسیار دوست دارد و آن‌ها نیز خدا را دوست دارند و نسبت به مؤمنان سرافکنده و فروتن و به کافران سرافراز و مقتدرند برانگیزد که در راه خدا مبارزه کنندو  از نکوهش و ملامت احدی باک ندارند. این است فضل خدا، به هر که خواهد عطا کند و خدا را رحمت وسیع بی ‏منتهاست و  دانا است. (۵۴)

ولیّ امر و یاور شما تنها خدا و رسول و مؤمنانی خواهند بود که نماز به پا داشته و به فقرا در حال رکوع زکات می‏دهند (به اتفاق مفسّران مراد علی علیه‌السّلام است). (۵۵)

ادامه دارد...

سوره مائده(۳): هرکس بی گناهی را به قتل بر ساند گویی همه مردمان را کشته و هر که انسانی را از مرگ نجات دهد گویی همه را نجات

سوره مائده  ۱۱۳ امین سوره بر حسب تاریخ نزول(۳)

قابل پس از کشتن برادر ش هابیل جسد او را دفن می کند

آن گاه خدا کلاغی را برانگیخت که زمین را به چنگال حفر نماید تا به او بنماید چگونه بدن مرده برادر را زیر خاک پنهان کند. (قابیل) گفت: وای (بر من) آیا من از آن عاجزترم که مانند این کلاغ باشم تا جسد برادر را زیر خاک پنهان کنم؟ پس (برادر را به خاک سپرد و) از این کار سخت پشیمان گردید. (۳۱)

هرکس بی گناهی را به قتل بر ساند گویی همه مردم را کشته است،

و هر که انسانی را از مرگ نجات دهد گویی همه مردم را نجات داده است

بدین سبب بر بنی اسراییل حکم نمودیم که هر کس نفسی را بدون حق و یا بی‏آن‌که فساد و فتنه‏ای در زمین کرده، بکشد مثل آن باشد که همه مردم را کشته، و هر کس نفسی را حیات بخشد (از مرگ نجات دهد) مثل آن است که همه مردم را حیات بخشیده. و هر آینه رسولان ما به سوی آنان با معجزات روشن آمدند سپس بسیاری از مردم بعد از آمدن رسولان باز روی زمین بنای فساد و سرکشی را گذاشتند. (۳۲)

همانا کیفر آنان که با خدا و رسول به جنگ برخیزند و در زمین به فساد کوشند جز این نباشد که آن‌ها را به قتل رسانده، یا به دار کشند و یا دست و پایشان به خلاف یکدیگر بِبُرند و یا به نفی و تبعید از سرزمین  دور کنند. این ذلت و خواری عذاب دنیوی آن‌هاست و اما در آخرت به عذابی بزرگ معذّب خواهند بود. (۳۳)

کسانی که خطا مرتب می شوند اگر پیش از دستگیری توبه کنند مواخذه نمی شوند 

مگر آنان که توبه کنند پیش از آن‌که بر آن‌ها دست یابید، پس بدانید که خداوند بخشنده و مهربان است. (۳۴)

متم آیه ۳۳: کسانی که با خدا و رسول به جنگ بر خاسته اند اگر پیش از دستگیری توبه کنند بخشیده می شوند.

ای اهل ایمان، از خدا بترسید و به سوی او وسیله جویید و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید. (۳۵)

آنان که کافر شدند اگر دو برابر آن‌چه در زمین است فدیه آرند تا به آن خود را از عذاب قیامت رهانند هرگز از آن‌ها قبول نشود و آنان را عذاب دردناک خواهد بود. (۳۶)

و آن‌ها دائم آرزو کنند که از آتش دوزخ بیرون شوند و هرگز بِدَر نخواهند شد، که عذاب آن‌ها دائم و پایدار است. (۳۷)

دست زن و مرد دزد را به کیفر اعمالشان ببُرید، این عقوبتی است که خدا مقرر کرده و خدا مقتدر و به مصالح خلق داناست. (۳۸)

هر کس توبه کرده خدا و ستم خود را جبران کرده خدا  او را می بخشد

پس هر که پس از ستمی که کرده توبه نمود و کار خود را اصلاح کرد از آن پس خدا او را خواهد بخشید، که خدا بخشنده و مهربان است. (۳۹)

نکته: در ارتباط به حکمی که در آیه ۳۸ در مورو سرقت و دزدی  آمده است،  خداوند  شرط بخشایش آن را توبه و جبران ستم و ظلمی که کرده اعلام نموده است.

آیا ندانستی که ملک آسمان و زمین خدا راست؟ هر که را خواهد عذاب کند و از هر که خواهد درگذرد، و خدا بر همه چیز تواناست. (۴۰)

روش یهود ان زمان پیامبر در مبارزه با قرآن: اگر قران این گونه که ما می گوییم نازل شد قبولش کنید

ای پیغمبر، غمگین مباش از آنان که به زبان اظهار ایمان کنند و به دل ایمان ندارند و به راه کفر شتابند، و اندوهناک مباش از آن یهودانی که جاسوسی کنند و سخنان دروغ به آن قومی که  نزد تو نیامدند می‏رسانند تا کلمات حق را بعد از آن‌که به جای خود مقرّر گشت تغییر دهند و گویند: اگر حکم قرآن این گونه آورده شد بپذیرید و الّا دوری گزینید. و هر کس را خدا به آزمایش و رسوایی افکند هرگز تو او را از خدا نتوانی رهانید، آن‌ها کسانی هستند که خدا نخواسته دل‌هاشان را پاک گرداند، و آنان را در دنیا ذلّت و خواری و در آخرت عذاب بزرگ مهیاست. (۴۱)

نکته: امروزه این مخالفت نه تنها  از طرف غیر مسلمانان مخالف با قرآن بلکه از کسانی که قبلا مسلمان بوده و اکنون قران را   به صورت" رویا های پیامبر" معرفی می کنند همین حرفها را می زنند.

ای پیامبر! حتی برای جاسوسان و دروغزنان به عدالت حکم و داوری کن !

آن‌ها جاسوسان دروغ‏زن و خورندگان مال حرامند، اگر به نزد تو آمدند خواهی میان آن‌ها حکم کن یا روی از آن‌ها بگردان، و چنانچه روی از آن‌ها بگردانی هرگز کوچکترین زیان به تو نتوانند رسانید، و اگر حکم کردی میان آن‌ها به عدالت حکم کن، که خدا دوست می‏دارد آنان را که حکم به عدل کنند. (۴۲)

مشکل مخالفان قران : به خدا ایمان ندارند

و چگونه آن‌ها به حکم تو سر فرود آرند در صورتی که تورات نزد آن‌ها است و حکم خدا در آن است و با این حال از آن روی می‏گردانند؟   جز این نیست که  اینان به خدا ایمان ندارند. (۴۳)

آیات مرا به بهای اندک معامله نکنید!

ما تورات را فرستادیم که در آن هدایت و روشنایی است و پیغمبرانی که تسلیم امر خدا هستند بدان کتاب بر یهودان حکم کنند و نیز خداشناسان و علمایی که مأمور نگهبانی کتاب خدا هستند و بر آن گواهی دادند. پس هرگز از کسی نترسید و از  من پروا کنید  و آیات مرا به بهای اندک معامله نکنید، که هر کس به خلاف آن‌چه خدا فرستاده حکم کند چنین کس از کافران خواهد بود. (۴۴)

قصاص باید یا مقابله به مثل باشد و یا بخشش

و در تورات بر بنی اسراییل حکم کردیم که نَفْس را در مقابل نَفْس قصاص کنید و چشم را مقابل چشم و بینی را به بینی و گوش را به گوش و دندان را به دندان، و هر زخمی را قصاص خواهد بود. پس هر گاه کسی حق قصاص را ببخشد  کفاره  او خواهد شد، و هر کس به خلاف آن‌چه خدا فرستاده حکم کند چنین کس از ستمکاران خواهد بود. (۴۵)

ادامه دارد...

سوره مائده(۲): جان عیسی و مریم مادر او در دست کیست،؟ پیامبر و وظیفه او در مقابل اهل کتاب...

بنام خداوند بخشنده مهربان

سوره مائده  ۱۱۳  امین سوره بر حسب تاریخ نزول(۱)

خدا بوسیله آن  کتاب هر کس را که از پی خشنودی او رود به راه‌های سلامت هدایت کند و آنان را از تاریکی‏های  بیرون آورد و به عالم نور داخل گرداند و به راه راست رهبری کند. (۱۶)

بگو: جان عیسی بن و مریم و مادرش در دست خداست

همانا آنان که گفتند: «خدا همان مسیح بن مریم است» کافر شدند. بگو : کدام قدرت می‏تواند در برابر خدا کمترین مانعی ایجاد کند اگر خدا بخواهد عیسی بن مریم و مادرش و هر که در روی زمین است همه را هلاک گرداند؟ و مُلک آسمان‌ها و زمین و هر چه بین آن‌هاست همه از آنِ خداست، هر چه را بخواهد خلق می‏کند و او بر همه چیز تواناست. (۱۷)

ای پیامبر به یهود و مسیحیان بگو: شما هم بشری هستید مانند دیگر بشرها

یهود و نصاری گفتند: ما پسران خدا و دوستان اوییم. بگو : اگر چنین است پس او چرا شما را به گناهانتان عذاب می‏کند؟ بلکه شما هم بشری هستید از آن‌ها که خدا خلق کرده، هر که را بخواهد می‏بخشد و هر که را بخواهد عذاب می‏کند، و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آن‌چه بین آن‌ها است از آنِ خداست و بازگشت همه به سوی اوست. (۱۸)

پیامبر و  وظیفه بیان حقیقت برای اهل کتاب

ای اهل کتاب، تحقیقاً رسول ما به سوی شما آمد که برای شما حقیقت را  بیان می‏کند در روزگاری که پیغمبری نبود، تا نگویید: رسولی که بشارت و بیم  دهد بر ما نیامد. پس آن رسول بشارت ده و بیم ‏آور به سوی شما آمد و خدا بر هر چیز تواناست. (۱۹)

محبتهای خدا به قوم یهود

و (یاد کن) هنگامی که موسی به قوم خود گفت: ای قوم، نعمت خدا را به خاطر آرید آن گاه که در میان شما پیغمبران فرستاد و شما را پادشاهی داد و به شما آن‌چه را که به هیچ یک از اهل عالم نداد عطا کرد. (۲۰)

ای قوم، به سرزمین مقدسی که خدا سرنوشت شما کرد داخل شوید و پشت به خدا  مکنید، که زیانکار می‏شوید. (۲۱)

گفتند: ای موسی، در آن سرزمین مقدس گروهی مقتدر و قاهر و ستمکار هستند و هرگز تا آن‌ها از آن‌جا بیرون نشوند ما داخل نخواهیم شد، هر گاه آنان بیرون شدند ما داخل می‏شویم. (۲۲)

دو نفر مرد خدا ترس  که مورد لطف خدا بودند گفتند: شما بر آن‌ها از این در درآیید، چون در آمدید آن گاه محققاً  غالب خواهید شد، و بر خدا توکل کنید اگر به او گرویده‏ اید. (۲۳)

قوم یهود به موسی: تو و خدایت برو و کارها را سر و سامان بده!

باز قوم گفتند: ای موسی، هرگز ما در آن‌جا مادامی که آن‌ها باشند ابداً در نیاییم، پس تو برو به اتفاق پروردگارت با آن‌ها قتال کنید ما اینجا خواهیم نشست. (۲۴)

موسی گفت: خدایا، من جز بر خود و برادرم مالک و فرمانروا نیستم، پس تو میان ما و این قوم فاسق جدایی انداز. (۲۵)

تنبیه الهی بر قوم عبری

خدا گفت: (چون مخالفت امر کردند) شهر را بر آن‌ها حرام کرده، چهل سال بایستی در بیابان حیران و سرگردان باشند، پس تو بر این گروه فاسق متأسف و اندوهگین مباش. (۲۶)

و بخوان بر آن‌ها به حقیقت حکایت دو پسر آدم را، که چون تقرب به قربانی جستند از یکی پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته  شد. یکی از آن دو گفت: البته تو را خواهم کشت. و دیگری  گفت: بی‏ تردید خدا از متقیان خواهد پذیرفت. (۲۷)

سوگند که اگر تو به کشتن من دست برآوری من هرگز به کشتن تو دست دراز نخواهم کرد، که من از خدای جهانیان می‏ترسم. (۲۸)

من خواهم که گناه من و گناه  تو هر دو به تو باز گردد تا تو اهل آتش جهنم شوی، که آن آتش جزای ستمکاران است. (۲۹)

آن گاه (پس از این گفتگو) هوای نفس او را بر کشتن برادرش ترغیب نمود تا او را به قتل رساند و بدین سبب از زیانکاران گردید. (۳۰)

سوره مائده(۱): دشمنی دشمنان شما را به بی عدالتی نکشاند...روزی که دین کامل شد...برخی دشمنی ها تا قیامت باقی است...

سوره مائده ۱۱۳ امین سوره بر حسب تاریخ نزول(۱)

بنام خداوند بخشنده مهربان‏

ای اهل ایمان،  به عهد و پیمان خود وفا کنید و بدانید که  بهائم بسته زبان برای شما حلال گردید جز آن‌چه  برایتان تلاوت خواهد شد و جز آن صیدی که بر شما در حال احرام حلال نیست. همانا خدا به هر چه خواهد حکم کند. (۱)

دشمنی دشمنان شمارا به ظلم و بی عدالتی وادار نکند

ای اهل ایمان، حرمت شعائر خدا  و ماه حرام را نگه دارید و متعرض هَدْی و قلائد (قربانیان حاجیان چه علامت‏دار و چه بدون علامت) نشوید و تعرض زائران خانه محترم کعبه را که در طلب فضل خدا و خشنودی او آمده‏اند حلال نشمارید، و چون از احرام بیرون شدید (می‏توانید) صید کنید. و عداوت گروهی که از مسجد الحرام منعتان کردند شما را بر ظلم و بی‏عدالتی وادار نکند، و باید با یکدیگر در نیکوکاری و تقوا کمک کنید نه بر گناه و ستمکاری. و از خدا بترسید که عقاب خدا سخت است. (۲)

روزی که دین کامل شد

برای شما مؤمنان گوشت مردار و خون و گوشت خوک و آن ذبیحه‏ ای که به نام غیر خدا کشتند و همچنین هر حیوانی که به خفه کردن یا به چوب زدن یا از بلندی افکندن یا به شاخ زدن به هم بمیرند و نیم‏خورده‌ی درندگان جز آن را که قبلاً تذکیه کرده باشید حرام است و نیز آن را که برای بتان می‏کشند و آن را که به تیرها قسمت می‏کنید، که این کار فسق است- امروز کافران از این که به دین شما دستبرد زنند و اختلالی رسانند طمع بریدند، پس شما از آن‌ها بیمناک نگشته و از من بترسید. امروز دین شما را به حد کمال رسانیدم و بر شما نعمتم را تمام کردم و بهترین آیین را که اسلام است برایتان برگزیدم- پس هر گاه کسی در ایام قحطی و سختی از روی اضطرار نه به قصد گناه از آن‌چه حرام شده مرتکب شود، خدا بخشنده و مهربان است. (۳)

(ای پیغمبر) از تو سؤال می‏کنند که چه چیز بر آن‌ها حلال گردیده؟ بگو: برای شما هر چه پاکیزه است حلال شده، و صیدی که به سگان شکاری از آن‌چه خدا به شما آموخته است آموخته ‏اید که برای شما نگاه دارند و نام خدا را بر آن صید یاد کنید و بخورید حلال شده. و از خدا بترسید که زود به حساب می‏رسد. (۴)

ازدواج با زنان اهل کتاب

امروز هر چه پاکیزه است شما را حلال شد و طعام اهل کتاب برای شما و طعام شما برای آن‌ها حلال است. و نیز حلال شد نکاح زنان پارسای مؤمنه و زنان پارسای اهل کتاب در صورتی که شما اجرت و مهر آنان را بدهید و پاکدامن باشید نه زناکار و رفیق ‏باز. و هر کس به ایمان  کافر شود عمل او تباه شده و در آخرت از زیانکاران خواهد بود. (۵)

خدا بر ای شما پاکیزگی می خواهد و نه سختی 

ای اهل ایمان، چون خواهید برای نماز برخیزید صورت و دست‌ها را تا مرفق  بشویید و سر و پاها را تا برآمدگی پا مسح کنید، و اگر جُنُب هستید پاکیزه شوید  و اگر بیمار یا مسافرید یا یکی از شما را قضاء حاجتی دست داده و یا با زنان مباشرت کرده ‏اید و آب نیابید در این صورت به خاک پاک و پاکیزه‏ای روی آرید و به آن خاک صورت و دست‌ها را مسح کنید . خدا نمی‏خواهد هیچ گونه سختی برای شما قرار دهد، و لیکن می‏خواهد تا شما را پاکیزه گرداند و نعمت خود را بر شما تمام کند، باشد که شکر او به جای آرید. (۶)

و یاد کنید نعمت خدا را که به شما ارزانی داشت و عهد او را که با شما استوار کرد آن گاه که گفتید: (امر تو را) شنیدیم و اطاعت کردیم. و از خدا بترسید که خدا به نیات قلبی آگاه است. (۷)

هرگز ار راه عدالت بیرون نروید!

ای اهل ایمان، برای خدا پایدار و استوار بوده و به عدالت و راستی و درستی گواه باشید، و البته شما را نباید عداوت گروهی بر آن دارد که از راه عدل بیرون روید، عدالت کنید که به تقوا نزدیکتر  است، و از خدا بترسید، که البته خدا به هر چه می‏کنید آگاه است. (۸)

خدا به آنان که ایمان آورده و کار شایسته کردند وعده آمرزش و اجر عظیم فرموده است. (۹)

و آنان که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند اهل جهنم خواهند بود. (۱۰)

ای اهل ایمان، یاد آرید نعمت خدا را بر خود آن گاه که گروهی همّت گماشتند که بر شما دست یازند و خدا دست آن‌ها را از شما کوتاه نمود. و از خدا بترسید، و باید اهل ایمان تنها بر خدا توکل کنند. (۱۱)

و همانا خدا از بنی اسراییل عهد گرفت و از میان آن‌ها دوازده نفر بزرگ برانگیختیم  و خدا بنی اسراییل را گفت که من با شمایم هر گاه نماز به پا دارید و زکات بدهید و به فرستادگان من ایمان آورید و آن‌ها را اعزاز و یاری کنید و خدا را قرض نیکو دهید، در این صورت گناهان شما بیامرزم و شما را در بهشتی داخل گردانم که زیر درختانش نهرها جاری است. پس هر کس از شما پس از عهد خدا کافر شد سخت از راه راست دور افتاده است. (۱۲)

رفتار با بنی اسرائیل

پس چون پیمان شکستند، آنان را لعنت کردیم و دلهایشان سخت گردانیدیم ، کلمات خدا را از جای خود تغییر می‏دهند و از آن کلمات که به آن‌ها پند داده شد نصیب بزرگی را از دست دادند. و دائم بر خیانتکاری آن قوم مطلع می‏شوی جز اندکی از ایشان ، پس تو از آن‌ها درگذر و عفو کن، که خدا نیکوکاران را دوست می‏دارد. (۱۳)

مسیحیان و دشمنی و عداوت تا قیامت

و از آنان که گفتند: ما به کیش عیسی هستیم عهد گرفتیم  آنان نیز از آن‌چه  پند داده شدند نصیب بزرگی را از دست دادند، ما هم    دشمنی و عداوت را تا قیامت میان آن‌ها افروختیم، و به زودی خدا آن‌ها را بر  آن‌چه می‏کنند آگاه خواهد ساخت. (۱۴)

پیام قرآن برای پیروان   کتاب های مقدس

ای اهل کتاب، تحقیقاً رسول ما به سوی شما آمده که حقایق و احکام بسیاری از آن‌چه از کتاب آسمانی را پنهان می‏دارید برای شما بیان می‏کند و از سرِ بسیاری  در می‏گذرد. همانا از جانب خدا برای شما نوری و کتابی آشکار آمد. (۱۵)

ادامه دارد...