صغری و کبری ضد منطق

"مى‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا -گر چه کافران را ناخوش افتد- نور خود را کامل خواهد گردانید."

سوره صف آیه 61

....ادامه از نوشتار پیشین

در نوشتار  پیشین  از یک شبه کتاب بنام،"نقد قرآن," نوشته شخص مجهول الهویهای  بنام سها نام بردم که در گوشه ای در تاریکی کلمات را بهم بافته و به خیال خودش به قرآن تاخته است.

 در حالی که او  هم چون  فیلی خشمگین جلو رفته ، عقب رفته و به نادانی خودش چنگ انداخته و یا جسارتا خوانندگانش را خیلی نادان و بی اطلاع فرض کرده است.

سها ی نامعلوم و نامشخص و پنهان شده در غبار فرار  برای توجیه هدفش از نوشتن کتابش به یک نوع ضد منطق توسل پیدا کرده و یک صغری و کبری به اصطلاح  خودش منطقی در صفحات آغازین کتابش  آورده  که روح بنیان گذار علم منطق را در عالم ارواح به خنده وا داشته است.

او می نویسید:

... روش استدلال این کتاب بسیار ساده است: 

-کبری: اگر قرآن از خدا باشد بدون خطا و ضعف و دارای معجزه است . 

-صغری: قرآن پر از خطا و ضعف است و معجزه ای هم ندارد. 

-نتیجه: پس قرآن از خدا نیست. 

کار این کتاب اثبات صغری است., ‌,"

حال مثال   مشهور و معروف صغری و کبری منطقی را می آوریم که همه وقت بعنوان نمونه بکار می رود:

- همه انسانها فانی هستند.

-سقراط نیز انسان است.

-پس سقراط نیز فانی است.

انسان واقعا شوکه می شود وقتی می بیند نا آگاه ترین افراد که معنای صغری و کبری منطقی را درک نکرده کتاب می نویسند و  به ارشاد دیگران می پردازند و سعی می کنند به کتابی خدشه وارد نماید که مسیر تاریخ را تغییر مثبت داده و یک ادبیات سترگ بنام ادبیات عرب بوجود آورده که ادبیات شکوهمند پارسی خودمان نیز تاثیر گرفته از همان است.

سیبویه یکی از قدیمی ترین و نخستین  زبان شناسان جهان و دانشمند نامدار ایرانی که بعنوان محقق بزرگ زبان و  زبانشناسی  بخصوص بعنوان بنیان گذار گرامر زبان عربی شناخته شده و حتی بر ساختار زبان عبری نیز تاثیر گذارده  در اثر مشهور خود بنام «الکتاب» با استفاده از  ۴۰۰ آیه از قرآن بعنوان« اصل» بنیاد گرامر نحوی زبان عربی را مستحکم بنا کرده است.

سیبویه زبان شناس و زباندانی است که مورد توجه اکثر زبانشناسان جهان بود ه و غربی‌هایی که بدنبال آموختن زبان عربی هستند ابتدا کتاب او را می خوانند .این زبانشناس ایرانی قرآن را بعنوان یکی از اصلی ترین منابع و مراجع زبانی برای ایجاد بنیان رفیع زبان و ادبیات عرب خورد استفاده قرار داده است.

پس جای بسی تأسف دارد که پرده نشین نامعلومی مانند آقای سها می گوید : قرآن پر از غلط است، و از همه خنده دار تر این گفته خود را در قالب یک صغری و کبری صد در صد غلط می آورد.

ادامه دارد... 

منظور از «تفصیل همه چیز در قرآن »چیست؟

پاسخ به یک ایراد نا بجا

نویسنده بی جا و مکان و مجهول الهویه ای بنام «سها» در ابتدا و نخستین صفحه  کتاب خود بنام « نقدی بر قران» که در حقیقت کتاب بی سوادی و الواح جهل و نادانی و یا تظاهر به نادانی است می نویسد:

« اگر قرآن کتاب خدا باشد باید حداقل دو ویژگی اساسی داشته باشد. اولا صد در صد و از هر جهتی درست و بدون ضعف باشد . زیراکلام خداست و خدا عالم و عاقل است و خطا نمی کند. ثانیا: باید دارایمعجزه باشد. یعنی چیزهایی داشته باشد که از توان بشر خارج باشند . زیرااز طرفی بیان یا نوشتن چیزی بدون غلط برای بشر محال نیست و از طرف دیگر ممکن است در یک زمان همه ی مطالب کتابی درست بنظر آید. پس خدا برای اینکه به بندگانش بفهماند که این کتاب مال خدا است بایدپیغمبرش را با معجزه همراهی کند مخصوصا معجزه ای پایدار که همانکتاب خدا باشد بعبارت دیگر کتاب خدا باید حاوی معجزه باشد . 

 قرآن مدعی است که معجزه است. یکی به این دلیل که قرآن دارایهمه چیز است. و دیگر اینکه صد در صد درست است و سوم اینکه هیچکس نمی تواند سوره ای شبیه قرآن بیاورد. آیاتی که ادعای همه چیز داشتن قرآن را مطرح می کنند عبارتند از: 

« (قرآن) سخنى نیست که به دروغ ساخته شده باشد بلکه تصدیق آنچه است که پیش از آن بوده و تفصیل هر  چیزی  است و براى مردمى که ایمان مىآورند رهنمود و رحمتى است  سوره یوسف (111 .) »

« و این کتاب را که بیانگر هر چیزى است و براى مسلمانان رهنمودو رحمت و بشارتگرى است بر تو نازل کردیم نخل  (89 ) »

 غلط بودن ادعای همه چیز داشتن قرآن که بدیهی است . همه چیزدر هزاران کتاب هم نمی گنجد چه رسد در یک کتاب. این ادعا، مفسرین را

سخت به دردسر انداخته است و بعضی ادعا کرده اند که منظور از همه چیزداشتن، همه چیز لازم برای هدایت بشر بسوی خداست. اما این ادعا دواشکال اساسی دارد اولا: مگر خدا نمی توانست بگوید" قرآن همه چیز لازم برای هدایت را دارد" بکار بردن همه چیز یعنی همه چیز بطور عام. ثانیا این تفسیر با هر دو آیه ی قبل جور در نمی آید؛ چون هر دو آیه بدنبال همه چیز، هدایت را مطرح کرده اند یعنی قرآن شامل همه 

چیز هست ...»

به نقل از کتاب نقد قرآن نوشته شخص مجهول الهویه ای بنام «دکتر سها»

پاسخ:اگر بگوییم که سها که ادعای پزشک بودن‌و درس خواندن در حوزه های علمیه مذهبی دارد مفهوم این آیات را درک نمی کند جای تعجب دارد، مگر آن که بگوییم کار خرده فروشی را پیش گرفته که در تاریکی جنس می فروشد تا کسی به ماهیت اجناس شکسته و بسته او پی نبرد ر و خود را به نادانی می زند.

چون ایشان می داند کتابی مثل قرآن دایره المعارف نیست که همه چیز در آن یافت شود بلکه کتاب هدایت بسوی خداست که در آن از خدا ، پیامبران ، بهشت   و‌جهنم، کار خوب و بد، وظیفه انسان در برابر خدا, دوری از بت پرستی و انسان پرستی و...سخن رفته است.

یعنی  در کل قرآن کتاب هدایت است و در همین دوآیه نیز گفته شده که این کتاب کتاب هدایت و رحمت است ، و تفصیل همه آن‌چیزی است که در مسیر خدا شناسی و دعوت پیامبران صورت گرفته و مورد نیاز می باشد:

«(قرآن) سخنى نیست که به دروغ ساخته شده باشد بلکه تصدیق آنچه است که پیش از آن بوده و تفصیل  هر چیزی  است و براى مردمى که ایمان مىآورند رهنمود و رحمتى است.

 سوره یوسف آیه (111 .)

این مردمی که ایمان می آورند برای پایداری در ایمان و ادامه راه ایمان به چه چیز نیاز دارند؟ 

مسلما به مطالبی  نیازمندند که به آنان قوت قلبی بخشیده و ایمان آنان را راسخ تر نماید. هم چنین نیاز کند دانستن و آگاهی  از پیامبران گذشته و ملتهای پیشین دارند و تفصیل هر آنچه آنان کرده اند

.چنانکه نخستین آیه مربوط به   سوره یوسف است و قرآن سر گذشت یوسف را بیان می کند و این تفصیل همه چیز به سر گذشت یوسف مربوط می شود و دیگر پیامبران! چون این سخن در ادامه سرگذشت آنان آمده است.

بنابر این همان طور که در مقدمه کتابهای علمی، فلسفی و...می نویسند : در این کتاب از همه گونه مطالب بحث شده است، و منظور این است که اگر کتاب در باره شیمی است حتما در آن تفصیل بیماریهای زنان و زایمان  آورده نمی شود و فقط از دانش شیمی سخن می رود.

از همه مهم تر در ابتدای سوره بقره، نخستین سوره به ترتیب فعلی در قرآن   آمده است :

این کتابی است که شکی در آن نیست و کتاب هدایت و رحمت برای پرهیزگاران است.

پس وقتی صاحب کتاب, کتابش را کتاب هدایت معرفی می کند و در جایی از آن می گوید: تفصیل همه چیز در این کتاب آمده است حتما , عقلا و‌منطقا منظور از همه‌چیز ، همه چیز مربوط به هدایت بشر به سوی خداست.

ادامه دارد...

قرآن را چه کسی و چه زمانی نوشت؟بخش دوم

...ادامه از نوشتار پیشین

 گفته شده که نخستین کسی که بازی شک و تردید در باره قرآن را آغاز کرد   گلدزیهر  یهودی متعصب مجاری (۱۸۵۰-۱۹۲۱) بود که در کتاب مطالعات اسلامی اش روایات رایج اسلامی را به اصطلاح خودش به چالش کشید و مدعی شد که به طور کلی نمی توان به این روایات اعتماد کرد.

(من کتاب او را دقیقا مطالعه کردم و جملات و عباراتی  را از همان کتاب دستچین کردم که حقانیت و برتری قرآن و پیامبر اسلام و اقدامات

او را  تایید می کند.)

خوب طبیعی است که این تشکیک ها در چاپ های انتقادی بعدی تاریخ قرآن نولدکه نیز بازتاب پیدا کند.

 بدین ترتیب گزارش های سنتی تدوین قرآن در آغاز به شدت مورد تردید قرار گرفت.و در قرن بیستم این روند نیز ادامه یافت.

موتوسکی  طیفی از دیدگاهها و نظریات انتقادی غربیان معاصر در باب تاریخ جمع و تدوین قرآن را مورد بحث و نقادی قرار داده و در نهایت چنین جمع بندی می کند:

 «چهار محقق اصلی که در قرن بیستم این مسئله را مورد پژوهش قرار داده اند، چهار دیدگاه کاملا متفاوت در باره جمع رسمی قرآن ابراز داشته اند؛ 

-شوالی جمع قرآن را به دوران عثمان، 

-مینگانا به دوره خلافت عبدالملک مروان در پایان قرن نخست هجری، 

-ونزبرو آن را به آغاز قرن سوم

- و بِرتُن آن را به زمان پیامبر نسبت می دهد». -به گفته این نویسنده در عین حال شوالی معتقد بوده که متن قرآن چیزی جز وحی بر محمد نیست.

اما خود موتسکی پس از واکاوی و بررسی انتقادی دیدگاههای مختلف در باب زمان تدوین قرآن، خود به این نتیجه می رسد که «می توان نتیجه گرفت که اخبار مربوط به جمع نخست به دستور ابوبکر و نیز تدوین رسمی مصحف به دستور عثمان پیشتر در اواخر قرن نخست هجری متداول بوده و زهری [نخستین راوی خبر تدوین مصحف] احتمالا برخی از این اخبار را از افرادی که در اسانید خود بدانها اشاره کرده، دریافت کرده است». 

بیفزایم این محقق پس از بررسی های ادله تاریخ نگاران قرآن در مغرب زمین، می گوید در مجموع دلایل و اسانید مسلمانان در تاریخ گذاری های تدوین و جمع قرآن قابل قبول تر و معتبرتر است.

باز گشت به عصر پیامبر

با این حال در چند سال اخیر پاره هایی از قرآن در اروپا بازشناسی و منتشر شده است که قدمت قرآن و یا جمع و تدوین آن را به همان زمان آغازین یعنی عصر نبوی و یا روزگار عثمان می رساند. 

-یکی قرآن توبینگن در آلمان است که خبر آن در آذر سال ۱۳۹۳ منتشر شد و دیگری قرآن بیرمنگام که در تیرماه سال ۱۳۹۴ اعلام شد.

در باره قرآن نخستین، که در دانشگاه توبینگن نگهداری می شود، گفته شده که «به احتمال قوی قدیمی‌ترین قرآن موجود است».

 توضیح بیشتر آن این است که «کارشناسان پس از مطالعه سه برگ از قرآنی قدیمی به این نتیجه رسیده‌اند که تاریخ نگارش آن به قرن هفتم میلادی یا سرآغاز اسلام برمی‌گردد. قرآن یادشده از ۱۵۰ سال پیش در خزانه کتابخانه دانشگاه توبینگن نگهداری می‌شود، اما تاکنون کسی به قدمت و اهمیت آن پی نبرده بود.

نسخه‌شناسان با استفاده از تکنیک‌های تازه دریافته‌اند که قرآن مزبور به احتمال بالای ۹۵ درصد، در سالهای ۶۴۹ تا ۶۷۵ میلادی تحریر شده است. یعنی تنها ۲۰ تا ۴۰ سال پس از وفات حضرت محمد، پیامبر اسلام.

متن روی پوستی محکم و مرغوب نوشته شده که توانسته صدها سال دوام بیاورد. دست‌نوشته قسمت پیوسته و بزرگی از کتاب مقدس مسلمانان را در بر دارد: از آیه ۳۷ سوره هفدهم تا آیه ۵۷ سوره سی و ششم.

یک سخنگوی کتابخانه دانشگاه توبینگن گفت که تنها با استفاده از تکنیک‌های کامپیوتری و روش‌های علوم طبیعی، تعیین عمر متن یادشده ممکن شده است. تاکنون گمان می‌رفت که این قرآن به قرن‌های هشتم یا نهم میلادی یعنی سده‌های دوم و سوم هجری برمی‌گردد». البته برای نسخه شناسی دانشگاه زوریخ نیز همکاری داشته است.

ادامه دارد...

مسیر پیامبری ؟ شاید؟

...سرگردان شده و حیران بر روی زمین...

بخشی از آیه ۷۱ سوره انعام

پیشگویی از وضع یک نویسنده در آینده:

2. «شاید خدا برگزیدۀ انسان باشد. شاید مسیر پیامبری از انسان تا خدا باشد» (صفحه 13، انتهای پاراگراف سوم)...خانم وسمقی

می توان حدس زد که خانم وسمقی در آینده به گفتار فوق اضافه خواهد کرد:

-شاید ما خودمان خدا هستیم.

-شاید خدا پیامبر ماست.

-شاید اصلا خدایی در کار نیست.

- شاید خود من هم وجود ندارم.

- شاید شماهم وجود نداشته باشی.

-شاید اصلا جهان خواب و خیال است.

و آنگاه به دور و بر خود نگاهی انداخته و  به خود بگوید:

- شاید اگر یک محقق آزمایشگاهی مانند لویی پاستور بودم که موقع دریافت جایزه نوبل گفت:

علم معجزه ای الهی است.در آنصورت منهم بجای «نوشتن مسیر پیامبری» می توانستم « کتاب  مسیر علم » را بنویسم..‌.

شاید... ولی به این ره ها رفتن سخت است،

 شب بیداری می خواهد،

 کار شبانه روزی در آزمایشگاه می خواهد ...

و من و مانند من اصلا اهلش نیستیم...حرف زدن آسان است ...و عمل کردن خیلی مشکل...

من که نمی توانم کشفی علمی  انجام دهم، موضوع علمی حل نشده ای را حل کنم، راه جدیدی در دانش و صنعت بگشایم...خوب باید دست روی دست بگذارم؟

 پس چگونه مشهور شوم ؟ 

شاید... از این راه رفتن و  به پای خدا و پیغمبر و دین پیچیدن که از همه چیز مفت تر و ساده تر است، شاید منهم «مسیر شهرت »را زود بدست آوردم...مصاحبه پشت مصاحبه...دعوت بی بی سی و بعد آمریکا و بعد و اروپا  و. بعد جایزه صلح نوبل؟ شاید؟ کسی چه می داند؟

قرآن را چه کسی و چه زمانی نوشت؟بخش یکم(ت)

"ما آن را قرآنى عربى نازل کردیم... باشد که بیندیشید"

قرآن؛ سوره ۱۳ آیه ۱۲

۱-اسناد مربوط به وجود کتاب قرآن در سده  نخست هجری

۲-پرسش اصلی : آیا قران در زمان حیات پیامبر اسلام بوجود آمد ؟.

این نوشتار فصلی از کتاب «محمد و جانشیانش در حدیث دیگران» است  که اخیرا به همت انتشارات «اندیشه های نو» در آلمان منتشر شده و اکنون در اینجا (البته با اندکی تغییر ضروری) بازنشر می شود.

 این تحقیق نشان می دهد که صرفا از منظر پژوهش های نوین باستان شناسی در باره قرآن، داستان وثاقت این کتاب و وجود آن در قرن نخست هجری حتی در زمان پیامبر اسلام، معتبرتر ار آن است که به سادگی قابل رد و انکار قرار گیرد.

تا آنجا که به چنین بحثی مربوط می شود،از موضوعات مهم، وجود و یا عدم وجود متنی به نام «قرآن» در اسلام آغازین (از زمان نبی اسلام تا اواخر سده نخست) است.

(طرح این نوع انکار ها ساده است ولی اثباتش بسیار مشکل و در اغلب موارد ناشدنی است.چنانکه  قدیمی ترین نسخه شاهنامه فردوسی متعلق به ۸۰۰ سال پیش است یعنی بیش از ۲۰۰ سال پس از در گذشت فردوسی !اگر این نوع استدلال ها مبنا قرار گیرد می توان هم فردوسی را انکار کرد و هم این  موضوع که فردوسی کتاب شاهنامه را سروده است.

هم‌چنین هیچ نسخه ای از کتاب اوستا وجود ندارد که به دوران زرتشت تعلق داشته باشد . پس باید هم خود زرتشت و هم کتاب دینی او را انکار کرد؟)

این منکران البته در پی طرح چنین نظریه‌ای و در جهت موجه‌سازی آن، در باره قرآن و زمان تنظیم و نگارش آن، داستان سرایی بسیار کرده و گاه تحلیل‌ها و تفسیرهای کودکانه  ارائه داده‌اند که در آثارشان قابل دسترسی است.

(هیچ جای تعجب نیست. چون همینان و اجداد اینان دو هزارسال وجود عیَسی مسیح را یا انکار کردند و یا او را یک آشوبگر و حتی فرزند نامشروع مریم دختر عمران معرفی نمودند.ولی سر انجام فرزندان همانان به واتیکان رفتند و چند میلیارد دلار پول دادند و خواستند که واتیکان اعلام کند اجداد اینان نبو دند که عیسی مسیح را به صلیب کشیدند و بدین طریق ضجه زدند تا این ننگ از دامنشان پاک شود. و با این کار وجود شخصی بنام عیسی  مسیح و دین او را تأیید کردند.با این تفاوت که این بار مجبور شدند جریمه سنگینی بپردازند.)

از ادلّه منکران این است که یکباره  وجود تاریخی خود  محمد و دیگر رجال نیمه نخست و حتی  وجود تاریخی تیره و تبار امویان، و عدم وجود قرآن در این دوره را علم می کنند.

هرچند این دلیل سلبی است و نه ایجابی و  حتی اگر قرآنی مکتوب و مدون از قرن نخست نیز در دست نبود، باز نمی‌توان نتیجه گرفت که هرگز نبوده و از عدم وجود، عدم وقوع را نتیجه گرفت؛ 

اما خوشبختانه امروز به قدر کفایت اسنادی وجود دارد که وجود حداقل پاره‌هایی از قرآن موجود در سده اول را ثابت می‌کند.

به گزارش هارولد متوسکی تا اواخر سده نوزدهم اسلام شناسان غربی عموما روایات اسلامی مربوط به جمع و تدوین قرآن را پذیرفته بودند و تئودور نولدکه آلمانی (۱۸۳۶-۱۹۳۰) در اواسط سده نوزدهم نیز بر همین اساس تاریخ قرآنش را نوشت.

 اما ناگهان و چند دهه بعد در این روش تردیدهایی پدید آمد.  پرسش مهم این است که :چرا و از کجا این شبه آغاز شد؟

گلد زیر یهودای اسخریوطی جدید؟

شاید بتوان گفت نخستین کسی که در این تردیدانگاری قرآن نقش داشت گلدزیهر مجاری یهودی افراطی  (۱۸۵۰-۱۹۲۱) بود که در کتاب «درسهایی در باره اسلام» روایات رایج اسلامی را به چالش کشید و مدعی شد که به طور کلی نمی توان به این روایات اعتماد کرد. 

( تا آنجا که من کتاب او را خوانده ام او وجود  کتابی بنام قرآن و وجود  متن قرآن در زمان پیامبر ، وجود خود پیامبر و دین او ،یاران او ، وقایع و حوادثی که منجر به تاسیس دین اسلام شد را با قدرت و قوت قبول می کند و می پذیرد که قرآن در بسیار ی از آیاتش بدیع و شاهکار است و به صراحت اعلام می کند که پیامبر اسلام نخستین مصلح عربی است که توانست عربان را که فرقه فرقه بودند بصورت امتی متحد و قدرتمند  در آورد.)

آنچه که  گلدزیهر کرد  تشکیک هایی در باره روایات اسلامی بود که  در چاپ های انتقادی بعدی تاریخ قرآن نولدکه بازتاب پیدا کرد.

( او کتابش را با انتقاد از یک حدیث که اهل سنت نقل کرده و از قول پیامبر می گویند که او گفته بود: امت من بر هفتاد و سه فرقه می شوند و تنها یک فرقه آنان بر حق است، و گلد زیهر این حدیث را بنیان و پایه جدایی در اسلام می داند.

 آنچه که آن یهودی سر گردان یعنی گلد زیر کرد این بود که می گفت خود محمد مردی قابل توجه و تمجید است و لی آنچه که گفت جدید نبود . که البته این سخن یهودی سر گردان نیز باطل اندر باطل است ، چرا که پیامبر اسلام با قرآنش بنیان های مهمی از باورهای  یهودیت و مسیحیت را ویران ساخت. والا دلیلی نداشت که مبلغان آن دو دین قدیمی تر این همه با او به نزاع و مخالفت بر خیزند. در عین خرده گیری ، بر پیامبر، یهودی سر گردان تایید می کند که روح محمد از وضع مردم و کشورش بدر د می آمد و به همین علت به تفکرات تنهایی پناه می برد و الهامات دینی او را می ربود و این احساس به او دست می داد که خدا بر او با نیرویی افزاینده مستولی می شد و از او می خواست که بسوی قومش رود و آنان را به نیکوکاری و دوری از کارهای نادرست فراخواند و آموز گار قومش گردد)

نکته مهم: گلد زیهر به خاطر طرح مطالبی بر علیه باور های آمده در کتاب تورات و علیرغم باور او به یهودیت ، مورد تکفیر علمای مذهبی یهود قرار گرفت و او را کافر خواندند و این تکفیر چنان کوبنده بود که گلد زیهر ناچار به ترک سرزمین اقامت شد و بصورت یهودی سر گردان در آمد . هم به احتمال قوی دانست که علمای یهود ابتدا تکفیرش می کنند و سپس نابود ش می سازد ، پس دست از انتقاد از دین خود بر داشت و بسوی ادیان دیگر حمله برد.

سپس نوشتار   کتاب « محمد و جانشینانش » در ادامه می آورد در ارتباط بر  تشکیک های گلد زیر بر روایات اسلامی می نویسد:بدین ترتیب گزارش های سنتی تدوین قرآن در آغاز به شدت مورد تردید قرار گرفت. در قرن بیستم این روند ادامه یافت.

در نوشتار بعدی در این ارتباط هم نظرات یهودی سر گردان را می آوریم و هم تحلیل گفتار آلوده به بغض زجر دهنده اش را که نام خواسته با تمجید از قرآن و محمد همراه است..

ادامه دا رد..