وَمَا کَانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ ﴿۱۱۷﴾
و پروردگار تو [هرگز] بر آن نبوده است که شهرهایى را که مردمش صالح و نیکو کارند به ستم هلاک کند. آیه (۱۱۷) سوره هود
شرح
اگر بخواهیم به مفهوم پیام قرانی در آیه فوق پی ببریم می توان بخشی از آن را این گونه فهرست کرد که که در آن خداوند می گوید :
اگر مردم جامعه ای با یکدیکر بخوبی و شایستگی رفتار کنند،
اگر اکثریت مردم جامعه ای اهل نیکوکاری باشند،
اگر مردم شهر و دیار و سرزمینی نسبت بیکدیگر مهربان بوده،
و اگر مردمی در سرزمینی که زندگی می کنند حق و عدالت را رعایت کنند،
اگر مردمی فریاد در ماندگان را شنیده و به یاری انان بشتابند،
... خداوند می گوید من هر گز بر این چنین مردمی و سرزمینی بلا نازل نمی کنم.
حال به فهرست سرزمین های بلاخیز در جهان نگاهی بیاندازید، منظور سرزمینها و شهر ها و جامعه هایی است که بلازده نیستند، بلکه بلا خیز ند، یعنی بلا و نا امنی و حوادث بد در ان جامعه موج می زند.
با یک بررسی خواهید فهمید که:
مردم این جامعه ها نسبت به هم عصبانی، بیرحم، سختگیر و ظالم هستند.
نگاه انان به هم مهربان نیست،
کوچکتر احترام بزرگتر را ندارد،
فریاد یتیمان شنیده نمی شود،
آه جگر خراش مسکینان به گوش نمی رسد، و اگر برسد کسی گوشش بدهکار نیست،
آنهایی که غرق در ثروتند با ندارها و بی خانمان ها بیگانه اندو انان بفکر دستگیری در ماندگان و اصلاح جامعه نیستند. فقطفرزندشان دکتر و مهندس و تاجر بشود و ثروتشان بیشتر و قدرتشان افزون تر کافی است. فرزند دیگری برایشان اهمیتی ندارد.
اینچنین جامعه ای بلاخیز است و خیری در ان نیست و هر آن شومی و شر و مصیبت هم چون باران سیل وش از اسمان میرسد و زمین نیز یاری می کند.
مگر آن که شرری در وجدان ها زده شود.:
اکثریت با یکدیگر دوست و مهربان گردند.
بخشش و مهربانی و احترام به یکدیگر ذکر و کار این مردم شود.
آه مظلومان به گوش رسد،
یتیمان دیده شوند،
محرومان یاری گردند،
و...