کتابهای مقدس (قرآن): -آیا معصومیت پیامبران و امامان الهی ممکن است؟ - آیا امامت الهی مورد تایید قرآن است؟(بخش دوم)

ادامه از نوشتار پیشین
-آیا معصومیت پیامبران و امامان الهی  ممکن است؟ آیا امامت الهی مرد تایید قرآن است؟(بخش دوم)

پیش از ادامه بحث ذکر یک نکته مهم ضروری است و آن این که بسیاری معنی و مفهوم معصومیت را درک نکرده ویا بدرستی درک نکرده اند. چون به گمان برخی معصومیت آن است که شخص معصوم هیچ اشتباهی حتی در امور معمولی زندگی مرتکب نشود. د رحالی که از آیات قرانی چنین مفهومی برداشت نمی کردند. بلکه معصومیت مواردی مانند ظلم، و گناهان کبیره مانند؛  زنا، حرام خواری، رشوه ، دروغ ، شرابخواری، فساد اخلاقی ، خیانت و مانند اینها را در بر می گیرد که یک امام الهی که توسط خود خداوند به این مقام رسیده باشد باید در زندگی خود مرتکب چنین کارهای نشود. بنابر این اگر امام الهی و پیامبر خدا در یکی از امور دنیایی دچار اشتباه شود، مثلا در معامله ای ضرر کند، در امری از امور دنیایی دچار شکست شود،بخاطر دین خدا و یا امور زندگی خشمگین شود،  این ها از  معصومیت او نمی کاهد و  ربطی به معصومیت  او ندارد.

در نوشتار  پیشین به بنیانهای معصومیت امامان الهی از دیدگاه قرآن اشاره شد و آیاتی  که بطور صریح بر نظارت همیشگی خداوند بر این امامان الهی دلالت کامل دارند مورد بررسی قرار گرفت. از بحث های گذشته نتیجه های بدست آمده این موارد بودند:

- امام الهی برگزیده خداست.
- امام الهی به امر خدا امامت و هدایت می کند.
- اگر هم امکان لغزشی پیش آید خداوند با دخالت مستقیم امامان الهی را از لغزش و گناه حفظ می کند.
- خداوند حقایق را به امامان الهی تفهیم می کند.
-خداوند به امامان الهی حکمت و دانش الهی عنایت می کند.
امامان الهی با وحی و الهام و تفهیم الهی از خوب و بد آگاهند و احکام الهی به آنان بتوسط وحی آموخته می شود.
-امامان الهی از جمله آن گروه بر گزیده اند که شیطان هیچ گونه تسلطی بر آنان ندارد.
- امامان الهی از گروه پاکدلان و یا مخلصین کامل در گاه الهی اند و در زمان خود صاالح ترین و پاکدل ترین انسانهای عالم‌هستی هستند. چون اگر کسی یافت شود که از آنها پاکدل تر و صالح تر باشد مسلما او شایسته امامت الهی است.

اکنون بقیه موارد:

نیکوکاران

(و چون به حد رشد رسید او را حکمت و دانش عطا کردیم و نیکوکاران را چنین پاداش مى‏ دهیم .)

آیه (۲۲) سوره یوسف

شرح
امامان الهی از گروه نیکوکاران اند و همان گونه که در آیات دیگر قرآن آمده از ابتدای رشد سن به آنان حکمت و دانش الهی عطا می شود. یعنی آنان به خرد الهی مجهزند و پاکدامنی آنان در پرتو این خرد الهی می باشد که اکتسابی نیست و با ریاضت و سیر وسلوک حاصل نمی شود بلکه لطف الهی همه وجودشان را در بر می گیرد و فهم ملکوتی و روح قدسی و عقل فعال در آن بوجود می آید.

امامان الهی از گروه عبادت کنندگان اند.

(و ایوب را یاد هنگامى که پروردگارش را ندا داد که به من آسیب رسیده است و تویى مهربانترین مهربانان) آیه (۸۳)سوره انبیاء

پس دعای او را اجابت نمودیم و آسیب وارده بر او را برطرف کردیم و کسان او و نظیرشان را همراه با آنان  به وى عطا کردیم تا رحمتى از جانب ما و عبرتى براى عبادت‏ کنندگان باشد. آیه (۸۴)سوره انبیاء

شرح
دعای امامان الهی در درگاه خدا پذیرفته می شود.

صبر و پایداری
(و اسماعیل و ادریس و ذوالکفل را بیاد آر  که همه از صابران بودند ایه  (۸۵) سوره انبیاء)

شرح
صبر و پایداری و بردباری در بالاترین درجه از ملزومات ذاتی امامان الهی است.آنان باید صابر ترین و شکیباتر از همه انسانهای عالم هستی می باشند.

ایمان داران
(و ذوالنون را یاد کن آنگاه که خشمگین رفت و پنداشت که ما هرگز بر او قدرتى نداریم تا در [دل] تاریکیها ندا درداد که معبودى جز تو نیست منزهى تو راستى که من از ستمکاران بودم  آیه (۸۷)  سوره انبیاء

پس دعای  او را برآورده کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و مؤمنان را نیز چنین نجات مى‏ دهیم.)

 آیه (۸۸) سوره انبیاء

 شرح
مفهوم مندرج در آیه این است که امام الهی باید جزو با ایمانها و بر ترین آنان در این ارتباط  باشد تا خداوند دعای او را استجابت کند چنانکه دعای افراد با ایمان نیز را اجابت می کند.

خشوع در برابر خداوند
(و زکریا را یاد کن هنگامى که پروردگار خود را خواند پروردگارا مرا تنها مگذار و تو بهترین ارث برندگانى

پس [دعاى] او را اجابت نمودیم و یحیى را بدو بخشیدیم و همسرش را براى او شایسته  آماده حمل قرار دادیم  زیرا آنان در کارهاى نیک شتاب مى ‏نمودند و ما را از روى رغبت و بیم مى‏ خواندند و در برابر ما فروتن بودند.)

 آیه ۸۹ و   (۹۰) سوره انبیاء

در این آخرین آیه  سه ویژگی امامان الهی مشخص شده که عبارتند از ؛ شتاب نمودن در انجام کارهای نیک ، رغبت و میل تمام به عبادت پرودگار و فروتنی تمام در مقابل او . امام الهی مورد نظر خداوند کسی است که ویژگیهای بر شمرده فوق در او بیش از دیگر انسانها وجود داشته باشد بلکه او  برای دیگران سرمشق و نمونه باشد.

ادامه دارد

کتابهای مقدس (قرآن): اصول بنیادین معرفتی و اعتقادی قران آیا معصومیت پیامبران و امامان ممکن است؟بخش یکم

اصول بنیادین معرفتی و اعتقادی قران

 آیا معصومیت پیامبران و امامان  ممکن است؟بخش یکم

  راستش این روزها طوری شده هر  کسی که در باره مطلبی و موضوعی آگاهی ندارد بیشتر نظر می دهد و چنان اظهار نظرهایی ی کند ، یعنی یا رد می کند صد در صد و یا می پذیرد صد در صد! بطوری  که جدول  های اثبات شده ریاضی صد در صد هم این قدر قاطع سخن نمی گویند. تو گویی که اینها سالها در این زمینه به تحقیق و تفکر مشغول بوده اند .

اخیرا شخص دانشگاهی از من بتازگی ایراد گرفت و گفت: حیف از شما!   چرا شما از شاهنامه سخن نمی گویید؟

پرسیدم: شما شاهنامه خوانده اید؟
با قاطعیت تما م گفت بله ! و ادامه داد : شاهنامه سند افتخار ملی ماست.
پرسیدم : آیا می پذیرید  در مقابل این جمعیت حاظر من پنجاه پرسش از شاهنامه از شما بپرسم ؟ و شما در مقابل همین جمعی که الان حضور دارند پاسخ بدهید؟
پرسید : مگر شما شاهنامه خوانده اید؟پاسخ دادم  : من خوانده ام و می خوانم  و وبلاگی در همین زمینه دارم که شاید تا کنون از یک سوم شاهنامه در آن سخن گفته ام. اما مطمئنم شما و ۹۹.۹۹ در صد آنها که از شاهنامه دم   می زنند این کتاب بی همتا و جاودانه را حتی یکبار از ابتدا تا با به آخر نخوانده اند.

و متاسفانه در مورد مطالب دیگر هم وضع همین طور است.یعنی نه اوستا خوانده اند، نه تورات ، نه انجیل ، نه قران نه آثار سعدی و حافظ، نه دیوان حافظ ، نه آثار و میر اث  مکتوب پو رسینا  ما نند قانون ، شفا ،اشارات و رازی مانند کتاب حاوی  و یا آثار  خیام و...اما ماشالله هر کس یک دوربین فیلمبرداری گرفته دستش و یا وبلاگی و یا سایتی و علی الدوام  نظریه می دهد در رد و پذیرش !

نکته دیگر این است که  اگر کسی به اصل مطلبی باور ندارد حق ندارد بخشهای آن مطلب را مورد پرسش قرار دهد.کسی که علم‌شیمی را بطور کل قبول ندارد نمی تواند ادعا کند که شیمی معدنی مفید تر است یا شیمی آلی. 

برای مثال یک شبکه رادیویی و یا تلوزیونی مصاحبه ای ترتیب می دهد مابین دونفر در مورد مطالب و مسائل دینی و شخص مصاحبه کننده نیز با ذهنیت مخالف در   آنجا پرسش ها را مطرح می کند و معرکه گردان است. شخص مخالف در اکثر موارد یا خدا ناباور است و یا به دین و تفکری غیر از اسلام معتقد است. آن وقت در مورد مسائلی از قبیل معصوم بودن پیامبران و امامان  الهی بحث را آغاز می کنند. در حالی که طرف دوم اصلا به خود دین باورد ندارد و یا اصلا مخالف با دین اسلام است. در صورتی که او باید درون دین باشد و راجع به این مطالب نظربدهد.

نکته دیگر این که در خیلی موارد طرف دفاع کننده از مسائل دینی اشراف چندانی به موضو عات مربوط به دین و تاریخ آن ندارد. 

در ضمن لازم است که در آغاز بحثهای این چنینی که به دین مربوط می شود هر دو طرف بحث کننده ایدئولوژی مورد قبول خود را اعلام نمایند. مگر آنکه  بحث بر سر این باشد که آیا اصلا  دین لازم است یا نه که آن زمان یکی موافق دین و دیگری مخالف می توانند با یکدیگر مناظره کنند. 

البته اغلب این مناظره ها و بحث ها با بر نامه ریزیهای مشخص و هدفدار انجام می شود که طرف دفاع کننده از مو ضوعات دینی بویژه دین اسلام از این برنامه ریزی هدفدار و جهتدار یا خبر ندارد و یا اگر دار  د بخاطر مطر ح شدن اسم و رسم خود دل به شرکت می دهد.

بر همین‌اساس  شخصی  که خدا ناباور است ولی مدام می پرسد: مگر ممکن است پیامبران و یا امامان مذهبی معصوم باشند؟  این دیگر از کجا آمده؟ همان صفویه های  فلان فلان شده این خرافات را اختراع کردند.ایراد این شخص به هیچ وجه قابل طرح نیست. و به قول قدیمی ها: مسموع نمی باشد.

چون کسی که  خدا ناباورست  چرا این حرف ها را دنبال می کند؟ او که به اصل موضوع که خدا می باشد باور ندارد، حال مته به خشخاش می گذارد  که پیامبر خدا معصوم است یا خیر؟ باید به او گفت:  دوست عزیز وقت شما ارزشمند تر از این حرفهاست.اینها را بگذارید بر ای خدا باوران! بر ای معتقدان به پیامبری پیامبران !

این وجه  مشترک همه ادیان الهی است ؛  از یک زرتشتی، یهودی ، مسیحی بپرسید؟ آیا پیامبر شما دزدی می کرد؟ زنا می کرد؟ دروغ می گفت؟شارلاطانی می کرد؟ حسود بود؟ رشوه می گرفت ؟ بطور مداوم کینه ورزی می کرد؟ بی بند وبار بود؟ مست می کرد توی کوچه ها عربده می کشید؟ به مردم ظلم می کردو... مسلما پاسخ آنها به شما  بطور جد منفی خواهد بود.

یعنی  همین که کسی  در تمام عمر دروغ نگوید، حسادت نکند ، رشوه نگیرد، ظلم نکند، خیانت نکند، فکر شیطانی نکند، و خدا پرستی کند و پاکدین باشد خود به خود   در دایره معصومیت قرار دارد اگر چه معصوم پروردگاری نباشی.

معصومیت پروردگاری چیست؟
باید این نکته را متذکر شوم که  پاسخ به این پرسش را نمی توانم از کتاب های فیزیولوژی گایتون- هال ، فیزیک نسبیت آینشتین، آنالیز تام‌آپوستل، روانشناسی پیاژه بدهم. چون با موضوعی سر کار داریم که مادی نیست بلکه فرامادی است.
یعنی بحث بر سر خداست که ما وراء ماده است.  معصومیت الهی و وهبی یعنی داده شده از سوی خداوند نیز موضوعی دینی است که  بر اساس مفاهیم کتابهای معروف به کتابهای مقدس قابل تعریف می باشد؛  در این کتابها از خدا، جهان آخرت، بعثت پیامبران از جانب خدا، پیشوایان الهی و مقام و منزلت آنان نزد خداوند و حمایت بی چون و چرای همه خدا از همه پیامبرانش سخن رفته است.
بنابر این این بحث بدرد کسی می خورد که همه این موضوعات را پذیرفته ، و اکنون می خواهد بداند،  آیا یک پیامبر و یک پیشوا و امام الهی معصوم نیز هست یا خیر؟   یعنی خداوند آنچنان بر  این گروه نظارت دارد که آنان  دچار گناهان کبیره و نابخشودنی نمی شوند. البته پیامبر هم عصبانی می شود؟ ممکن است با کسی قهر کند، اما  اینها خطای نابخشودنی  نیست و در ضمن خشم و قهر پیامبر و امام الهی باید بر ای خدا باشد .
در ضمن  این اصل یعنی معصومیت  بر اساس  کتاب مقدس مسلمانان  قابل اثبا ت است.

دلیلها و برهانهای قرآن :
قران بوضوح می گوید که  شیطان بر  گروهی  از انسانها هر گز تسلط نخواهد یافت و آنان در برابر امواج وسوسه انگیز شیطانی هم‌چون سد محکمی مقاومند. در حقیقت شیطان در مقابل آنان شکست را پذیرفته است.
هنگامی که شیطان رانده در گاه خدا شد و از ملکوت به قعر خشم الهی پرتاب شد، به عزت خدا قسم خورد و بزرگی خود خدا را گواه گرفت که بندگان خدا را بفریبد و نامشان را در فهرست پیروان خود آورده و روحشان را به خود متعلق سازد. ولی بلافاصله اعترافی کرد و گفت:

  ( پس به عزت تو سوگند که همگى را بطور جدی  از راه به در مى برم (۸۲)

مگر آن بندگان پاکدل و مخلصین  تو را (۸۳))

آیه ۸۲ و ۸۳   سوره  ص

یعنی این نکته به شیطان تفهیم شده بود  که نمی تواند   با زدن دکمه ای و اشارتی که هیچ بلکه با هجوم تمام عیار همه ارتش  شیطانی و وسوسه های دیوانه کننده اش نمی تواند  گروهی از بندگان خدا را اغوا کند.  شیطان رانده شده از آسمانها ،  این گروه را پاکدلان مخلص یعنی پاکدلان خالص شده نامیده است.

اما چرا اینان چنین اند؟

 آیا کروموزمهایشان ضد ویروس اغواگری شیطانی است؟ یا این که پای دخالت پروردگاری در کار است که از عرش برین دیده حمایت بر این گروه دارد؟

قرآن در گزارش گرفتاری یوسف پیامبر به وضوح از دخالت مستقیم خداوند جهت حراست و دور داشتن این گروه از وسوسه ها و بدام افتادن ها سخن می گوید:
(و آن  زن که یوسف  در خانه‏ اش بود خواست از او کام گیرد و درها را  چفت کرد و گفت بیا که از آن توام ، یوسف  گفت:  پناه بر خدا ! او آقای  من است به من جاى نیکو داده است قطعا ستمکاران رستگار نمى ‏شوند (۲۳)

و در حقیقت آن زن آهنگ وى کرد و اگر  یوسف نیز برهان پروردگارش را ندیده بود او نیز آهنگ آن زن  میکرد  و ما چنین کردیم تا بدى و فحشا  را از او بازگردانیم چرا که او از بندگان مخلص ما بود)
سوره یوسف آیات ۲۳ و ۲۴)

نتیجه: 

پس این دست دخالت الهی بود که یوسف را از انجام گناه باز داشت وبدون شک این همان معصومیت الهی  است. و الا انسان معمولی و عادی بسیار بعید است که در چنین مواردی سالم از معرکه بدر آید. اما  یوسف برهان الهی را دریافته و دیده بود و  جزو پاکدلانی به شمار می آمد که دست پرقدرت خداوند حفاظی قوی و رسوخ ناپذیر گردا گرد او کشیده بود که به فحشاء و گناهان تن در ندهد .‌

البته  هر پیامبر و هر امام الهی باید بیش از دیگران بر خود سخت بگیرد تا از بوته آزمایش سالم بیرون آید. ولی در هر حال حمایت ملکوت در این گروه حالتی بنام عقل فعال بوجود می آید که سر انجام به تشکل روح قدسی در آنان منجر می شود.

 باز هم‌تکرار می کنم این بحثها به کار آنانی می آید که اصل مواضع خدایی  ، دین و پیامبری و امامت الهی را قبول داشته باشند .

ادامه دارد

کتابهای مقدس (قرآن): آیا در خواست دعا از امامان الهی کفر است؟(بخش چهارم)

ادامهاز نوشتار پیشین

اصول بنیادین فکری و اعتقادی قرآن

آیا  در خواست دعا از امامان الهی کفر است؟(بخش چهارم)

خداوند در سوره توبه خطاب به پیامبر اسلام می گوید : اگر بر ای مشرکان و خداناباوران طلب آمرزش بخشایش کنی و حتی اگر این طلب بخشایش را هفتاد بارانجام دهی هیچ گونه سودی برای آنان نخواهد داشت. مفهوم مخالف  بر آجده از این  آیه این است که اگر پیامبر برای خداباوران و افراد با ایمان طلب بخشایش از خدا کند خدا دعای او را مستجاب می کند:

چه براى آنان آمرزش بخواهى یا برایشان آمرزش نخواهى یکسان است و حتی  اگر هفتاد بار برایشان آمرزش طلب کنى هرگز خدا آنان را نخواهد آمرزید چرا که آنان به خدا و فرستاده‏ اش کفر ورزیدند و خدا گروه فاسقان را هدایت نمى ‏کند (۸۰)

تا اینجا و تا این بخش از این چند نوشتار بر اساس آیات قرآن ثابت شد که در خواست دعا از امامان الهی و پیامبران  در زمان زندگی آنان  کفر وشرک نیست و مخالفین این در خواستها معنی شرک و بت پرستی را درک نکرده اند.

چون شرک و بت پرستی آنجایی است که شخص خدا باور، خدا را کنار گذارده و امامان الهی و پیامبران را همه کار ه عالم بداند و کار را به آنان تفویض کند و خداوند را تماشاگری خنثی در معرکه بداند.
در حالی که همه خداباوران عقلگرا و حد اقل پیروان حقیقی قرآن که از روی فهم و تدبر آیات این کتاب را مطالعه کرده اند می دانند که همه کاره این جهان و آن جهان خداوند است و همه چیز بدست اوست،  هیچ کس با او در خدایی شریک نیست.
منتهی همان گونه که  خداوند می گوید اگر بندگان خوبم مر ا دعا کنند دعایشان را می پذیرم و اجابت می کنم، بطریق اولی دعای پیامبران و امامان الهی را بیش از دیگران می پذیرد و اجابت می کند.

پرسش  های بسیار مهم:
آیا می توان از روح امامان و پیامبر ان الهی که در گذشته اند و دیگر در قید حیات نیستند نیز طلب استمداد کرد ؟
آیا می توان از روح آنان خواست که نزد خداوند شفاعت کنند تا حاجت کسی پذیر فته شود ؟ آیا اصلا روح آنان توانایی شنیدن دارد که ندای در خواست کمک و شفاعت پیروان دین را بشنوند؟

نقطه جدایی
د ر اینجا  مابین معتقدان به دین یک خط جدایی ایجاد می شود. چون  مسلمانان به تبع  علمای دینشان و گفتار آنان و یا اگر خودشان اهل تحقیق و مطالعه باشند بر  اساس در یافتهای خودشان از قرآن و گفتارهایی که از پیامبر نقل شده به دو گروه تقسیم می شوند:
گروه اول:  بر  این باورند  شخصی که از دنیا میرود چه امام الهی و پیامبر خدا باشد و چه فرد عادی ، نه تنها جسمش بلکه روحش نیز از بین رفته و هیچ گونه توانایی شنیدن و یا دیدن ندارد . به بیان دیگر طرز تفکر این گروه همان طرز تفکر مادیگرایان و خدا ناباوران است که می گویند کسی که می میرد   نه جسمش باقی میماند و نه روحش و پرونده او بر ای ابد بسته می شود.

گروه دوم: بر این باورند که روح پیامبر ان و امامان الهی و شهداء راه حق و بندگان صالح خداوند پس از مرگ ازبین نمی رود و بر  حسب مقاماتی که نزد خداوند دارد می توانند صدای در خواست کنندگان را بشنوند و تقاضاهای آنان را به در گاه الهی عرضه کنند و بر ای بر آورده شدن حوایج آنان در درگاه خداوند شفاعت کنند.
این گروه به آیه ۱۶۹ سوره آل عمران استناد می کنند که می گوید:

هرگز کسانى را که در راه خدا کشته شده‏ اند مرده مپندار بلکه زنده‏ اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى ‏شوند (۱۶۹)

گروه دوم توضیح می دهند  کسانی که در راه خدا کشته شده اند  بنابر آیه فوق زنده اند در پیروی از راه امامان و پیامبران الهی کشته شده و بخاطر رسالت آنان جان باخته اند، آن وقت چطور می شود که  روح پیروان این امامان الهی پس از شهادت زنده بماند و لی روح پیامبران و امامان الهی که بنیانگذاران نهضت هایی خدایی هستند نابود شود ؟

بنابر این باور به این  که روح قدیسان و بر گزیدگان خدا می تواند شنوای در خواست معتقدان به آنان باشد فقط و فقط بستگی به این دید گاه دارد که  به بقای روح و جاودانگی آن اعتقاد داشته باشیم یاخیر؟ 

نکته: باید توجه داشت که تا آنجا که به مسلمانان مربوط می شود بیشترین میزان مخالفت با زندگی روحی  و شنوا بودن ارواح پیامبران و امامان الهی به سرزمین عربستان و پس از ظهور وهابیت  ربط پیدا می کند که مشکل آفرین ترین فرقه پس از گرو  ه خوارج  در اسلام بوده اند و تقریبا تا حدود ۹۵ در صدهمان آراء و افکار خوارج را دارند. 

خوارج پیامبران را افرادی بسیار معمولی می دانستند و حتی به آنچه که قرآن در باره این برگزیدگان حق گفته بود عملا معتقد نبودند .  در حقیقت آنان  یک گروه سیاسی مخالف  و  با دیدگاه های مادی بودند. به همین دلیل در بی رحمی و کشتار نظیر نداشتند و ما تا چندی قبل که شاهد ظهور گروه هایی آدم کش و خونخوار بنام داعش شدیم  نمی توانستیم تصور کنیم که چرا مسلمانان صدر اسلام و بخصوص خلیفه چهارم امام علی علیه السلام آن چنان باشدت با آنان بر خورد کرد.
دیدگاه وهابیت نیز در ارتباط با پیامبران الهی یک دیدگاه معمولی و تقریبا مادی است. آنان جایگاه ویژه ای و خاصی برای پیامبران قایل نیستند و لی در عوض به علماء مذهبی خود بخصوص امام احمد حنبل نویسنده کتاب المسند اعتقادی فوق العاده دارند و کتاب رو ایات و احادیث او را بعد از قرآن معتبر ترین کتاب می دانند. این در  حالی است که در همین کتاب المسند احادیثی از پیامبر   اسلام  روایت شده که جزو احادیث صحیح خودشان می باشد و کاملا در تضاد با افکار خوارج و وهابیت است. خوارج و وهابیت تمام پیروان ادیان دیگر و حتی تمام مسلمانان بغیر از گروه وهابی رامش ک دانسته و مستحق مرگ می دانند.

اصول بنیادین فکری و اعتقادی قرآن آیا در خواست دعا از پیامبران و امامان الهی کفر است؟

ادامه  از نوشتار پیشین 

اصول بنیادین فکری و اعتقادی قرآن

آیا در خواست دعا از پیامبران و امامان الهی کفر است؟

ای پیامبر برایشان دعا کن و  آمرزش بخواه!

خداوند در قرآن در سه آیه پیامبر را به دعا کردن در حق پیروانش  سفارش کرده و از او خواسته تا بر ای آمرزش آنان به درگاه  خدا  دعا کند. در دومین آیه خداوند بگونه  ای سخن گفته که بوضوح این مطلب فهمیده می شود که اگر پیامبر دعا کند دعای او پذیرفته  می شود.
بنابر این در مورد پیامبر اسلام که او نیز امام الهی هم‌چون سایر پیامبران بوده است  این نکته صحت دارد که دعای او بسیار برتر از دعای پیروانش می باشد. بنابر این اگر پیروان پیامبر از او می خواستند که بر ایشان دعا کند و او دعا می کرد خداوند بنابر سخنی که خود گفته دعای پیامبر را مستجاب می کرد.
البته در آیه دوم نکته مهمی وجود دارد و آن این است که خداوند می گوید دعا و طلب آمرزش پیامبر را برای کسانی می پذیرد که به خود ظلم کرده اند. مفهوم متقابل این سخن   آن است که ستم شخصی بوده و به دیگران سرایت نکرده باشد. یعنی کارهایی مانند ظلم ، خیانت به دیگران، کشتن افر اد بی گناه ، دزدی و...شامل این بخشودگی نمی شود.

درضمن سومین آیه دعای پیامبر را مایه آرامش روحی و جسمی مسلمانان اعلام می کند . بدیهی است که ابن قدرت اثر بخشی در هر کسی دجود ندارد.

آیه شماره ۱- پس به رحمت الهى با آنان نرم خو شدى و اگر تندخو و سخت دل بودى قطعا از پیرامون تو پراکنده مى ‏شدند پس از آنان درگذر و برایشان آمرزش بخواه و در کارها  با آنان مشورت کن و چون تصمیم گرفتى بر خدا توکل کن زیرا خداوند توکل‏ کنندگان را دوست مى دارد  آیه  (۱۵۹)

آل عمران

آیه شماره ۲-و ما هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر آنکه به توفیق الهى از او اطاعت کنند و اگر آنان وقتى به خود ستم کرده بودند پیش تو مى ‏آمدند و از خدا آمرزش مى‏ خواستند و پیامبر نیز  براى آنان طلب آمرزش می کرد قطعا خدا را توبه‏ پذیر مهربان مى‏ یافتند .

 آیه  (۶۴)   سوره نساء

آیه شماره ۳-ای پیامبر از اموال آنان صدقه‏ اى بگیر تا به وسیله آن پاک و پاکیزه‏ شان سازى و برایشان دعا کن زیرا دعاى تو براى آنان آرامشى است و خدا شنواى داناست

آیه    (۱۰۳)  سوره توبه

ادامه دارد