سوره نساء ۹۲ امین سوره بر حسب تاریخ نزول بخش یازدهم
مطالبی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند
بنام خداوند بخشنده مهربان
چرا در آیات قران تفکر نمی کنید!
آیا در قرآن از روی فکر و تأمل نمینگرند؟ و اگر از جانب غیر خدا بود در آن اختلافی بسیار مییافتند. (۸۲)
و چون امری به آنان برسد که باعث ایمنی یا ترس است آن را منتشر میسازند، در صورتی که اگر آن را به رسول و به صاحبان حکم که از خودشان هستند گزارش میدادند همانا آنان که اهل بصیرتند در آن واقعه صلاح اندیشی میکردند. و اگر نه این بود که فضل خدا شامل حال شماست، همانا به جز اندکی همه شیطان را پیروی میکردید. (۸۳)
ای پیامبر تو فقط بر خودت مکلف هستی!
پس (ای پیغمبر) تو خود تنها در راه خدا به کارزار برخیز، که جز بر خودت مکلف نیستی و مؤمنان را نیز ترغیب کن، باشد که خدا آسیب کافران را از شما بازدارد، که قدرت خدا بیشتر و عذابش سختتر است. (۸۴)
هر که سبب کار نیکویی شود هم او نصیبی کامل از آن بَرَد، و هر کس باعث کار ناشایستی گردد از آن سهمی بسزا خواهد یافت، و خدا بر همه چیز مراقبی تواناست. (۸۵)
هر گاه شما را تحیت و سلامی گفتند شما نیز باید به تحیت و سلامی بهتر از آن یا مانند آن پاسخ دهید، که خدا به حساب هر چیزی کاملًا خواهد رسید. (۸۶)
خدای یگانه، هیچ خدایی جز او نیست محققاً همه شما را در روز قیامت که شک در آن نیست جمع آورد، و کیست که راستتر از خدا سخن گوید؟ (۸۷)
چرا شما درباره منافقین دو فرقه شدید؟ با آنکه خدا آنها را به کیفر اعمال زشتشان بازگرداند، آیا شما میخواهید کسی را که خدا گمراه کرده هدایت کنید؟ در حالی که هر که را خدا گمراه کرد هرگز تو بر هدایت او راهی نخواهی یافت. (۸۸)
(کافران) آرزو کنند که شما هم به مانند آنها کافر شوید تا همه برابر باشید. پس از آنان تا در راه خدا هجرت نکنند دوست نگیرید، و اگر مخالفت کردند آنها را در هر کجا یافتید به قتل رسانید و از آنها یاور و دوستی نباید اختیار کنید. (۸۹)
هر گز با کافرانی که با شما جنگی ندارند و یا با شما پیمان دارند نجنگید!
مگر کسانی که به قومی که بین شما با آنها عهد و پیمانی است در پیوسته باشند یا از جنگ با شما و با قوم خودشان (که دشمنان شما هستند) هر دو خودداری کنند و از جنگ دلتنگ باشند، و اگر خدا میخواست آنها را بر شما مسلط میکرد تا با شما قتال میکردند، پس هر گاه از شما کناره گرفتند و با شما نجنگیدند و تسلیم شما شدند خدا برای شما راهی بر علیه آنها نگشوده است. (۹۰)
گروهی دیگر را خواهید یافت که میخواهند از شما و از قوم خود ایمنی یابند، هر گاه که راه فتنه گری بر آنها باز شود به کفر خود بازگردند. پس اگر از شما کناره نگرفتند و تسلیم شما نشدند و از اذیت شما دست نکشیدند در این صورت آنها را هر جا یافتید بگیرید و به قتل رسانید، ما شما را بر این گروه تسلطی کامل بخشیدیم. (۹۱)
ادامه دارد...
شبه یادداشتها
۱ مهر ماه ۱۴۰۰ شمسی
سوره نساء ۹۲ ۱مین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش دهم)
بنام خداوند بخشنده مهربان
پیش از مطالعه ضروری است بدانیم که جنگ و جهاد در قرآن تابع اصول زیر است بدون قید وشرط:
ای اهل ایمان سلاح جنگ برگیرید و آن گاه دسته دسته یا همه یکباره متّفق بیرون روید. (۷۱)
و همانا گروهی از شما کندی و درنگ میکنند، اگر برای شما حادثه ناگواری پیش آید (به شماتت) گویند: خدا ما را مورد لطف خود قرار داد که با آنان حاضر نشدیم. (۷۲)
و اگر فضل خدا شامل حال شما گردد آن چنان که گویی میان شما و آنان ابداً دوستی نبوده (با تأسف) گویند: ای کاش ما نیز با آنان به جهاد رفته بودیم تا نصیب فراوان میبردیم. (۷۳)
پس کسانی باید در راه خدا جهاد کنند که زندگی این جهان را به آن جهان میفروشند. و هر کس در راه خدا جهاد کند و کشته شود یا فاتح گردد، زود باشد که او را اجری عظیم دهیم. (۷۴)
چرا در راه خدا جهاد نمیکنید و در راه جمعی ناتوان از مرد و زن و کودک که دائم میگویند: بار خدایا، ما را از این شهری که مردمش ستمکارند بیرون آر و از جانب خود برای ما نگهدار و یاوری فرست. (۷۵)
اهل ایمان در راه خدا، و کافران در راه طاغوت جهاد میکنند، پس با دوستان شیطان بجنگید که مکر و سیاست شیطان بسیار سست و ضعیف است. (۷۶)
آیا نمینگری به حال مردمی که به آنها گفته شد: اکنون از جنگ خودداری کرده، به نماز و زکات قیام کنید پس آن گاه که بر آنها حکم جهاد آمد در آن هنگام گروهی از آنان به همان اندازه که باید از خدا ترسند یا بیش از آن، از مردم ترسیدند و گفتند: ای خدا، چرا بر ما حکم جنگ را فرض کردی؟ چرا عمر ما را تا اجل نزدیک طبیعی به تأخیر نیفکندی؟ بگو: زندگانی دنیا متاعی اندک است و جهان آخرت برای هر کس که خداترس باشد بهتر از دنیاست، و (در آنجا) کمترین ستمی به شما نخواهد شد. (۷۷)
هر کجا باشید اگر چه در کاخهای بسیار محکم، شما را مرگ فرا رسد. و آنان را اگر خوشی و نعمتی فرا رسد گویند: این از جانب خداست، و اگر زحمتی پیش آید گویند: این از جانب توست! بگو: همه از جانب خدا است. چرا این قوم (جاهل) از فهم هر سخن دورند؟! (۷۸)
هر چه از انواع نیکویی به تو رسد از جانب خداست و هر بدی رسد از خودِ توست، و ما تو را به رسالت برای مردم فرستادیم، و تنها گواهی خدا کافی است. (۷۹)
هر که رسول را اطاعت کند خدا را اطاعت کرده، و هر که مخالفت کند ما تو را به نگهبانی آنها نفرستاده ایم. (۸۰)
و نزد تو به زبان اظهار فرمانبرداری کنند و چون از حضور تو دور شوند شبانه گروهی خلاف گفته تو را در دل گیرند، و خدا اندیشه شبانه آنها را خواهد نوشت. پس از آنها روی بگردان و به خدا اعتماد کن، که تنها خدا تو را نگهبان کافی است. (۸۱)
ادامه دارد...