سوره نساء :بخش دهم: قوانین جهاد و دفاع در قرآن

شبه یادداشتها

۱ مهر ماه ۱۴۰۰ شمسی

سوره نساء ۹۲ ۱مین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش دهم)

بنام خداوند بخشنده مهربان

پیش از مطالعه ضروری است بدانیم که جنگ و جهاد در قرآن تابع اصول زیر است بدون قید وشرط:

-به کسانى که جنگ بر آنان تحمیل شده رخصت جهاد داده شده است چرا که مورد ظلم قرار گرفته‏ اند و البته خدا بر پیروزى آنان سخت تواناست. آیه ۳۹ سوره حج

و در راه خدا با کسانى که با شما مى ‏جنگند -بجنگید ولى از اندازه درنگذرید زیرا خداوند تجاوزکاران را دوست نمى دارد .آیه ۱۹۰ سوره بقره

-اگر(دشمنان) بازایستادند البته خدا آمرزنده مهربان است آیه (۱۹۲) سوره بقره

ای اهل ایمان سلاح جنگ برگیرید و آن گاه دسته دسته یا همه یک‏باره متّفق  بیرون روید. (۷۱)

و همانا گروهی از شما کندی و درنگ می‏کنند، اگر برای شما حادثه ناگواری پیش آید (به شماتت) گویند: خدا ما را مورد لطف خود قرار داد که با آنان حاضر نشدیم. (۷۲)

و اگر فضل خدا شامل حال شما گردد آن چنان که گویی میان شما و آنان ابداً دوستی نبوده (با تأسف) گویند: ای کاش ما نیز با آنان به جهاد رفته بودیم تا  نصیب فراوان می‏بردیم. (۷۳)

پس کسانی باید در راه خدا جهاد کنند که زندگی این جهان را به آن جهان می‏فروشند. و هر کس در راه خدا جهاد کند و کشته شود یا فاتح گردد، زود باشد که او را اجری عظیم دهیم. (۷۴)

چرا در راه خدا جهاد نمی‏کنید و در راه جمعی ناتوان از مرد و زن و کودک که دائم می‏گویند: بار خدایا، ما را از این شهری که مردمش ستمکارند بیرون آر و از جانب خود برای ما  نگهدار و یاوری فرست. (۷۵)

اهل ایمان در راه خدا، و کافران در راه طاغوت جهاد می‏کنند، پس با دوستان شیطان بجنگید  که مکر و سیاست شیطان بسیار سست و ضعیف است. (۷۶)

آیا نمی‏نگری به حال مردمی که به آن‌ها گفته شد: اکنون از جنگ خودداری کرده، به نماز و زکات قیام کنید پس آن گاه که بر آن‌ها حکم جهاد آمد در آن هنگام گروهی از آنان به همان اندازه که باید از خدا ترسند یا بیش از آن، از مردم ترسیدند و گفتند: ای خدا، چرا بر ما حکم جنگ را فرض کردی؟ چرا عمر ما را تا اجل نزدیک طبیعی به تأخیر نیفکندی؟ بگو: زندگانی دنیا متاعی اندک است و جهان آخرت برای هر کس که خداترس باشد بهتر از دنیاست، و (در آن‌جا) کمترین ستمی به شما نخواهد شد. (۷۷)

هر کجا باشید اگر چه در کاخهای بسیار محکم، شما را مرگ فرا رسد. و آنان را اگر خوشی و نعمتی فرا رسد گویند: این از جانب خداست، و اگر زحمتی پیش آید گویند: این از جانب توست! بگو: همه از جانب خدا است. چرا این قوم (جاهل) از فهم هر سخن دورند؟! (۷۸)

هر چه از انواع نیکویی به تو رسد از جانب خداست و هر بدی رسد از خودِ توست، و ما تو را به رسالت برای مردم فرستادیم، و تنها گواهی خدا کافی است. (۷۹)

هر که رسول را اطاعت کند خدا را اطاعت کرده، و هر که مخالفت کند  ما تو را به نگهبانی آن‌ها نفرستاده ‏ایم. (۸۰)

و  نزد تو به زبان اظهار فرمانبرداری کنند و چون از حضور تو دور شوند شبانه گروهی خلاف گفته تو را در دل گیرند، و خدا اندیشه شبانه آن‌ها را خواهد نوشت. پس از آن‌ها روی بگردان و به خدا اعتماد کن، که تنها خدا تو را نگهبان کافی است. (۸۱)

ادامه دارد...