قرآن: سوره ابر اهیم ۷۲ امین سوره قرآن بر حسب تاریخ نزول -مطالبی که بر ای نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

ادامه از نوشتار پیشین

-سوره ابر اهیم  ۷۲  امین سوره قرآن بر حسب تاریخ نزول

-مطالبی که بر ای نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

اعتراض ضعیفان و در ماندگی گردنگشان در روز جزا

-و مردم از قبرها برانگیخته و به پیشگاه خدا حاضر شوند آن گاه ضعیفان به گردنکشان گویند: ما  تابع رأی شما بودیم آیا  شما هیچ از عذاب خدا ما را کفایت خواهید کرد؟ جواب دهند که اگر ما را از خدا سعادت هدایت بود ما هم شما را هدایت می‏کردیم، اکنون هر چه جزع و التماس کنیم یا صبر و تحمل، یکسان است و هیچ  گریزگاهی نداریم. (۲۱)

سخنرانی شیطان در روز قیامت برای تمام گناهکاران و خدا ناباوران

-و چون حکم به پایان رسید در آن حال شیطان  گوید: خدا به شما به حق و راستی وعده داد و من به خلاف حقیقت شما را وعده دادم و خلف وعده کردم و بر شما هیچ حجت و دلیل قاطعی نیاوردم و تنها شما را فراخواندم و شما اجابتم کردید، پس مرا ملامت مکنید بلکه نفس  خود را ملامت کنید، که امروز نه من فریادرس شما خواهم بود و نه شما فریادرس من توانید بود، من به شرکی که شما به  من آوردید معتقد نیستم، آری  ستمکاران عالم را عذابی دردناک خواهد بود. (۲۲)

و آنان را که به خدا ایمان آورده و عمل صالح کردند در بهشت‌هایی برند که زیر درختانش نهرها جاری است و همیشه به فرمان خدای خود در آن بهشت مخلدند و تحیت آنان در آنجا سلام است. (۲۳)۰

کلمات پاکیزه مانند درخت هستند که شاخ های آنا ن در آسمان است

-(ای رسول) آیا ندیدی که چگونه خدا کلمه پاکیزه را به درخت پاک و زیبایی مثل زده که اصل ساقه آن برقرار باشد و شاخه آن به آسمان  بر شود؟ (۲۴)

-و آن درخت پاک و زیبا به اذن خدا همه اوقات میوه‏های مأکول و خوش دهد . و خدا مثل‏های واضح برای تذکر مردم می‏آورد. (۲۵)

در خت کفر محکوم با خشک شدن و نابودی است

-و مثل کلمه کفر مانند درخت پلیدی است که ریشه‏ اش به قلب زمین نرود بلکه بالای زمین افتد و  هیچ ثبات و بقایی ندارد. (۲۶)

خدا ستمکاران و ظالمان را در گمراهی باقی می گذارد
-خدا اهل ایمان را با عقیده‌ی ثابت در حیات دنیا و در آخرت پایدار می‏دارد و خداوند ستمکاران را به حال گمراهی وا می‏گذارد و خدا هر چه بخواهد می‌کند. (۲۷)علت نابودی مردمان و سرزمین ها

-هیچ ندیدی حال مردمی را که نعمت خدا را به کفر مبدل ساختند و  قوم خود را به دیار هلاکت رهسپار کردند؟ (۲۸)

-یعنی به دوزخ که بدترین جایگاه است درآیند. (۲۹)

بت پرستی و شخص پرستی صد در صد ممنوع است!
-و در مقابل خدا امثال و اضدادی  جعل کردند که  از راه خدا گمراه کنند  بگو که  به لذات دنیوی مشغول باشید که بازگشت شما به آتش دوزخ خواهد بود. (۳۰)

عبادت باید همراه با نیکوکاری باشد!
-به آن بندگان من که ایمان آوردند بگو نماز به پا دارند و از آن‌چه روزی آن‌ها کردیم در نهان و آشکار انفاق کنند پیش از آن‌که بیاید روزی که نه چیزی توان خرید و نه دوستی کسی به کار آید. (۳۱)

خداست آن که آسمان‌ها و زمین را آفرید و باران را از آسمان فرو بارید تا بدان انواع ثمرات و حبوبات را برای روزی شما برآورد، و کشتی‏ها را مسخر شما کرد تا به امر او به روی آب دریا روان شود و نهرها را به اختیار شما جاری گردانید. (۳۲)

خورشید و ماه هر گز ار حرکت باز نمی ایستند!
-و خورشید و ماه را که پیوسته روانند براى شما رام گردانید و شب و روز را نیز مسخر شما ساخت (۳۳

و از انواع نعمت‌هایی که از او درخواست کردید به شما عطا فرمود، و اگر نعمت‌های خدا را بخواهید به شماره آورید هرگز حساب آن نتوانید کرد،  باز انسان سخت ستمگر و کفرکیش و ناسپاس است. (۳۴)

ابر اهیم در باره شهر محل زندگی فرزندانش دعا کرد
-و وقتی که ابراهیم عرض کرد: پروردگارا، این شهر  را مکان امن و امان قرار ده و من و فرزندانم را از پرستش بتان دور دار. (۳۵)

-پروردگارا، این بتان  بسیاری از مردم را گمراه کردند، پس هر کس  پیرو من است او از من است و هر که مخالفت من کند  تو خدای بسیار بخشنده و مهربانی. (۳۶)

دعای ابراهیم در باره شهر بیت الله الحرام
-پروردگارا، من برخی از ذرّیه و فرزندان خود را به وادی بی‏ کشت و زرعی نزد بیت‌الحرام تو مسکن دادم، پروردگارا، تا نماز را به پا دارند، پس تو دل‌هایی از مردمان را به سوی آن‌ها مایل گردان و به انواع ثمرات آن‌ها را روزی ده، باشد که شکر تو به جای آرند. (۳۷)

-پروردگارا، تو به هر چه ما پنهان و آشکار کنیم بر همه آگاهی و بر خدا البته هیچ چیز در زمین و آسمان پنهان نیست. (۳۸)

-ستایش خدای را که به من در زمان پیری دو فرزندم اسماعیل و اسحاق را عطا کرد که پروردگار من البته دعای بندگان را شنواست. (۳۹)

-پروردگارا، مرا و از ذرّیه‏ ام نیز کسانی را نمازگزار گردان، و بار الها دعای مرا بپذیر. (۴۰)

۱۰ موضوع

تا این بخش  ۹۸۳  مطلب  

ادامه دارد...

قرآن: سوره ابر اهیم ۷۲ امین سوره قران بر حسب تاریخ نزول(۱) -مطالبی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

ادامه از نوشتار پیشین

-سوره ابر اهیم  ۷۲   امین سوره قران بر حسب تاریخ نزول(۱)

-مطالبی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

هدف از نزول قرآن: سفر به جهان های نور، به اقلیم خدایی

الر ،  این قرآن کتابی است که ما به تو فرستادیم تا مردم را به امر خدایشان از تاریکیها  بیرون آری و به عالم نور رسانی و به راه خدای مقتدر ستوده صفات رهسپار گردانی. (۱)

خدایی که هر چه در آسمان‌ها و زمین است همه ملک اوست، و وای بر کافران از عذابی سخت. (۲)

یعنی آنان که زندگانی دنیا را بر آخرت مقدم و محبوب‏تر دارند و خلق را از راه خدا باز دارند و آن راه راست را کج کنند، آنان در گمراهی بسیار دورند. (۳)

همه پیامبران به زبان مردم خودشان سخن می گفتند:

و ما هیچ رسولی در میان قومی نفرستادیم مگر به زبان آن قوم تا بر آن‌ها بیان کند، آن گاه خدا هر که را خواهد به ضلالت وا می‏گذارد و هر که را خواهد به مقام هدایت می‏رساند و او خدای مقتدر داناست. (۴)

روزهایی که با خداوند و در کنار او بودید را بیاد آورید!

و ما موسی عمران را با آیات خود ؛فرستادیم که قومت را از ظلمات بیرون آور و به عالم نور رسان و روزهای خدا را به یاد آن‌ها آور، که در این یادآوری بر هر شخصی که صبور و شکرگزار است دلایل روشنی نهفته است. (۵)

شکنجه های فرعونی: ظلم و شکنجه، کشتن پران و زنده گذاردن دختران(برای سوء استفاده):

و (ای رسول ما) یاد کن وقتی که موسی به قوم خود گفت: به خاطر آورید این نعمت بزرگ خدا را بر خودتان که شما را از فرعونیان نجات داد که آن‌ها شما را به ظلم و شکنجه سخت می‏افکندند و پسرانتان را کشته و دخترانتان را  زنده می‏گذاشتند و در این امور ابتلا و امتحان بزرگی از جانب خدایتان بر شما بود. (۶)

و (باز به خاطر آرید) وقتی که خدا اعلام فرمود که شما بندگان اگر شکر نعمت به جای آرید بر نعمت شما می‏افزایم و اگر کفران کنید عذاب من بسیار سخت است. (۷)

اگر همه مردم زمین کافر شوند:

و (باز به یاد آرید که) موسی گفت: اگر شما و همه اهل زمین یک مرتبه کافر شوید خدا  بی ‏نیاز و ستوده صفات است. (۸)

از سرگذشت قوم نوح ، عاد و ثمود کسی آگاه نبود:

آیا اخبار بسیاری از پیشینیان شما مانند قوم نوح و عاد و ثمود و اقوام بعد از این‌ها که جز خدا کسی بر احوالشان آگاه نیست به شما نرسیده که پیغمبرانشان آیات و معجزات روشن بر آن‌ها آوردند و آن‌ها (از تعجب و خشم) دست به دهان فرو برده می‌گفتند که ما به هر چه شما پیغمبران مأمور تبلیغ آن هستید کافریم و هم در آن‌چه شما ما را بدان دعوت می‏کنید شک و تردید داریم. (۹)

(قوم عاد و ثمود و محل زندگی آنان و سرگذشت و تاریخ نابودی آنان طی سی ساله اخیر توسط کاوشگران و باستان شناسان آمریکایی و فرانسوی کشف شده و بقایای تمدن آنان از دل خاک بیرون آورده شد.)

ایرادهای کافرانه :

رسولان در جواب آن‌ها گفتند: آیا در خدا که آفریننده‌ی آسمان‌ها و زمین است شک توانید کرد؟ خدایی که شما را به مغفرت و آمرزش از گناهانتان می‏خواند و می‏خواهد به اجل معین و عمر طبیعی برساند.

 باز کافران گفتند: ما شما (پیغمبران) را مثل خود بشری بیشتر نمی‏دانیم که می‏خواهید ما را از آن‌چه پدران ما می‏پرستیدند منع کنید، پس برای ما حجت و معجزی آشکاربیاورید. (۱۰)

رسولان باز به کافران پاسخ دادند که آری ما هم مانند شما بشری بیش نیستیم لیکن خدا بر هر کس از بندگان که بخواهد (به نعمت بزرگ نبوت) منّت می‏گذارد، و ما را نرسد که برای شما آیت و معجزی الّا به اذن و دستور خدا بیاوریم، و مؤمنان  باید تنها به خدا توکل کنند. (۱۱)

و چرا ما بر خدا توکل نکنیم در صورتی که خدا ما را به راه راستمان هدایت فرموده؟ و البته بر آزار و ستم‌های شما صبر خواهیم کرد، و ارباب توکل باید  تنها بر خدا توکل کنند. (۱۲)

تهدید های کافرانه

باز کافران به رسولان پاسخ دادند که ما البته شما را از شهر و دیار خود بیرون می‌کنیم مگر آن‌که به آیین ما برگردید، در این حال خدا به آن‌ها وحی فرمود که  البته ما ستمکاران را هلاک خواهیم کرد. (۱۳)

و محققاً ما شما رسولان  را در سرزمین کافران پس از هلاک آن‌ها  ساکن می‏گردانیم و این نصیب کسی است که از مقام من خائف است و از وعده قهر و عقاب من می‏ترسد. (۱۴)

و (از خدا) فتح و پیروزی خواستند و نصیب هر ستمگر جبار هلاکت و حرمان است. (۱۵)

از پی گردنکش عنود آتش دوزخ خواهد بود و آبی که به او آشامند  آب پلید چرکین است. (۱۶)

که آن آب پلید را جرعه جرعه می‏آشامد و هیچ گوارای او نشود، و از هر جانب مرگ به وی روی آور شود ولی نمیرد و فراروی او عذابی سخت خواهد بود. (۱۷)

مثل اعمال کسانی که به خدا کافر شدند به خاکستری می‏ماند که در روز تند باد شدید همه به باد فنا رود، که از همه کوشش خود هیچ نتیجه نبرند. این همان ضلالت  دور  است. (۱۸)

آسمانها و زمین بر  اساس "حق= میزان و اندازه و درستی" آفریده شده اند:

(ای بشر) آیا ندانستی که خدا آسمان‌ها و زمین را به حق و برای مقصود بزرگی آفریده و اگر بخواهد  همه را در زمین نابود می‏سازد و خلقی دیگر از نو می‌آفریند؟ (۱۹)

و این کار اصلاً بر خدا دشوار نیست. (۲۰)

۹ موضوع

ادامه دارد

کتابهای مقدس ( قرآن): سوره نوح ۷۱ ۱مین سوره بر حسب تاریخ نزول -مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

ادامه از نوشتار پیشین

-سوره نوح  ۷۱ ۱مین سوره بر حسب تاریخ نزول

-مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

بنام خداوند بخشنده مهربان

در خواستهای  نوح از مردمش

ما نوح را به سوی قومش فرستادیم که آنان  را به اندرز و پند بترسان از آنکه بر آنان عذاب دردناک فرا رسد. (۱)

نوح گفت: ای قوم، من برای شما رسولی هستم که شما را با بیانی روشن از عذاب قهر خدا می‌ترسانم. (۲)

خدای را به یکتایی بپرستید و از او بترسید و پرهیزکار باشید و مرا پیروی کنید. (۳)

-خداوند اگر بخواهد زمان  مرگ انسان را به تاخیر می اندازد و یا سریعتر فرا می رساند

تا خدا به لطف و کرم از گناهان شما در گذرد و اجلتان را تا وقت  معیّن به تأخیر افکند، که اجل الهی چون وقتش فرا رسد اگر بدانید دگر هیچ تأخیر نیفتد. (۴)

نوح گفت: بارالها، من قوم خود را شب و روز دعوت کردم. (۵)

اما دعوت و نصیحتم جز بر فرار و اعراض آنها نیفزود. (۶)

روش خدا گریزی قوم نوح

و هر چه آنان را به مغفرت و آمرزش تو خواندم انگشت بر گوش نهادند و جامه به رخسار  خود انداختند و اصرار و لجاج ورزیدند و سخت راه تکبر و نخوت پیمودند. (۷)

باز هم آنها را به صدای بلند دعوت کردم. (۸)

و آن گاه آشکار و علنی خواندم و در خلوت و پنهانی خواندم . (۹)

راه های فراوانی بر کتهای آسمانی

باز گفتم: به درگاه خدای خود توبه کنید و آمرزش طلبید که او بسیار خدای آمرزنده‌ای است. (۱۰)

تا باران آسمان بر شما فراوان نازل کند. (۱۱)

و شما را به مال بسیار و پسران متعدد مدد فرماید و باغهای خرّم و نهرهای جاری به شما عطا کند. (۱۲)

برهانها و دلایل نوح

چرا شما مردم خدای را به عظمت و وقار باور ندارید؟ (۱۳)

و حال آنکه او شما را به انواع خلقت و اطوار گوناگون  بیافرید. (۱۴)

آیا ندیدید که خدا چگونه هفت آسمان را به طبقاتی خلق کرد، (۱۵)

و در آن آسمانها ماه شب را فروغی تابان و خورشید روز را چراغی فروزان ساخت؟ (۱۶)

و خدا شما را مانند نباتات مختلف از زمین برویانید. (۱۷)

آن گاه بار دیگر  به زمین باز گرداند و دیگر بار هم شما را  برانگیزد. (۱۸)

و خدا زمین را برای شما چون بساط بگسترانید. (۱۹)

تا در زمین راههای مختلف وسیع بپیمایید. (۲۰)

 قوم نوح  پیرو یکی از ثروتمندان آن سرزمین  بودند که خود دچار مشکلات شد

نوح گفت: پروردگارا  با این همه سعی مخالفت کردند و پیرو کسی  شدند که او خود مال و فرزندش هم جز بر زیانش نیفزود. (۲۱)

و  بزرگترین مکر و حیله به کار بردند. (۲۲)

پنج بت قوم نوح: 

و گفتند: هرگز خدایان خود را رها نکنید و به خصوص دست از پرستش  ودّ و سواع و یغوث و یعوق و نسر هرگز برمدارید. (۲۳)

و آنها بسیاری از خلق را گمراه کردند، و تو ستمکاران را هیچ جز بر ضلالت و عذابشان میفزای. (۲۴)

آن قوم از کثرت کفر و گناه عاقبت به آب دریا غرق شدند و به آتش دوزخ در افتادند و جز خدا بر خود هیچ یار و یاری نیافتند. (۲۵)

نفرین پاکسازی برای قوم نوح که مستجاب شد

و نوح عرض کرد: پروردگارا از این کافران دیّاری بر روی زمین باقی مگذار. (۲۶)

که اگر از آنها هر که را باقی گذاری بندگان تو را گمراه می‌کنند و فرزندی هم جز بدکار و کافر از آنان به ظهور نمی‌رسد. (۲۷)

بار الها، مرا و پدر و مادر من و هر که با ایمان به خانه  من داخل شود و همه مردان و زنان با ایمان عالم را ببخش و بیامرز و ستمکاران را جز بر هلاک و عذابشان میفزای. (۲۸)

سوره نحل ۷۰ امین سوره بر حسب ناریخ نزول(بخش پایانی) - مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

ادامه از نوشتار پیشین

- سوره نحل  ۷۰ امین سوره بر حسب ناریخ نزول(بخش پایانی)

- مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

بنام خداوند بخشنده مهربان

 ما هر گاه آیه ای را  به جای آیه ای دیگر آوریم-  که خدا بهتر داند تا چه چیز  نازل کند-  گویند تو (بر خدا) همیشه افترا می‏بندی. در ۸الی که چنین نیست و   اکثر این‌ها حقیقت را نمی دانند. (۱۰۱)

روح القدس آورنده و نازل کننده آیات قرآن است

بگو که این آیات را روح‌القدس از جانب پروردگارت به حقیقت و راستی نازل کرده تا اهل ایمان را ثابت قدم گرداند و برای مسلمین هدایت و بشارت باشد. (۱۰۲)

خداناباوران می گفتند: یک انسان این آیات را به پیامبر می آموزد

و ما کاملاً آگاهیم که کافران  می‏گویند: آن کس که مطالب این قرآن را به رسول می‏آموزد بشری است،  در صورتی که زبان آن کس که این قرآن را به او نسبت می‏دهند اعجمی (غیر فصیح) است و این قرآن به زبان عربی فصیح و روشن است. (۱۰۳)

البته آنان که به آیات خدا ایمان نمی‏ آورند خدا هرگز هدایتشان نخواهد کرد و آن‌ها را عذابی دردناک خواهد رسید. (۱۰۴)

دروغها از سوی خدانا باوران پخش می شود

دروغ را آن کسانی به خدا می‏بندند که ایمان به آیات خدا ندارند و این کافران البته خود مردمی دروغگویند. (۱۰۵)

هر کس بعد از آن‌که به خدا ایمان آورده باز کافر شد- نه آن‌که به زبان از روی اجبار کافر شود و دلش در ایمان ثابت باشد (مانند عمار یاسر) بلکه به اختیار کافر شد و با رضا و رغبت و هوای نفس، دلش آکنده به ظلمت کفر گشت- بر آن‌ها خشم و غضب خدا و عذاب بزرگ دوزخ خواهد بود. (۱۰۶)

این غضب و عذاب بر آن‌ها بدین سبب است که حیات  دنیا را بر آخرت برگزیدند و این که خدا هرگز کافران را هدایت نخواهد کرد. (۱۰۷)

همین‏ها هستند که خدا بر دل‌ها و گوش و چشم‌هایشان مهر زده است و این‌ها همان مردمند که  غافلند. (۱۰۸)

بی‏گمان آنان در عالم آخرت بسیار زیانکارند. (۱۰۹)

آن گاه محققاً خدا بر مؤمنانی که از شهر و دیار خود چون به شر و فتنه کفار مبتلا شدند ناگزیر هجرت کردند و در راه دین جهاد و صبر بسیار نمودند، این پس بر آن‌ها بسیار آمرزنده و مهربان خواهد بود. (۱۱۰)

 آن روزی را بیاد ارید  که هر کسی به صحنه قیامت  می‏آید در حالی که  به جدل و دفاع از خود برمی‏خیزد، و هر کس را به جزای عمل او کاملاً می‏رسانند و بر آن‌ها ستم نمی‏کنند. (۱۱۱)

علت نزول بلا: ناسپاسی و نا شکری

و خدا بر شما حکایت کرد و مثل آورد مثل شهری را که در آن امنیت کامل حکمفرما بود و اهلش در آسایش و اطمینان زندگی می‏کردند و از هر جانب روزی فراوان به آن‌ها می‌رسید تا آن‌که اهل آن شهر نعمت‌های خدا را کفران کردند، خدا هم به موجب آن کفران و معصیت طعم گرسنگی و بیمناکی را به آن‌ها چشانید و چون لباس، سراپای وجودشان را پوشاند. (۱۱۲)

و رسولی از خود آن‌ها بر آن‌ها آمد ولی او را تکذیب کردند، و عذاب بر آن‌ها فرا رسید در حالی که ستمکار بودند. (۱۱۳)

پس شما از آن‌چه خدا روزی حلال و طیب شما قرار داده تناول کنید و شکر نعمت خدا به جای آرید اگر حقیقتاً خدا را می‏پرستید. (۱۱۴)

چه کسی می تواند گوشت خوک و مردار  و ذبح شده بدون نام خدا رابخورد؟

خدا بر شما بندگان تنها مردار و خون و گوشت خوک و آن‌چه را که به نام غیر خدا ذبح کنند حرام گردانید، و اگر کسی مضطر و ناچار شود بی ‏آن‌که قصد تجاوز  و تعدی نماید  خدا البته بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۱۵)

(اگر مسلمانی در جایی گرفتار شود و گرسنگی جان  او را تهدید کند در صورتیکه او برای تجاوز و تعدی و دزدی و غارت به آن مکان نرفته باشد می تواند از آن چه که در آیه فوق حرام اعلام شده برای رفع گرسنگی و زنده ماندن اقدام نماید.۰)

بجز خداوند هیچ کس حق حرام یا حلال کردن را ندارد

 شما نباید از پیش خود به دروغ چیزی را حلال و چیزی را حرام گویید و به خدا نسبت دهید تا بر خدا دروغ بندید، که آنان که بر خدا دروغ بندند هرگز روی رستگاری نخواهند دید. (۱۱۶)

(آن‌چه از این طریق به دست آورند) متاعی قلیل است و در آخرت عذابی دردناک خواهند داشت. (۱۱۷)

و ما همان چیزها که بر تو پیش از این شرح کردیم بر یهودیان حرام کردیم، و ما بر آنان ستم نکردیم لیکن آن‌ها خود بر نفس خویش ستم می‏کردند . (۱۱۸)

باز هم خدا بر آنان که از روی جهالت و نادانی عمل زشتی انجام داده و سپس به درگاه او توبه اصلاح کنند، بعد از توبه خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۱۹)

ابراهیم پیامبر یکتا پرست بود و هر گز به خدا شرک نیاورد

همانا ابراهیم  امتی مطیع و فرمانبردار و یکتاپرست بود و هرگز به خدای یکتا شرک نیاورد. (۱۲۰)

همیشه شکرگزار نعمت‌های خدا بود که خدا او را برگزید و به راه مستقیمش هدایت فرمود. (۱۲۱)

و او را در دنیا نیکویی  عطا کردیم و در آخرت از صالحان و نیکان خواهد بود. (۱۲۲)

پیامبر : از آئین ابراهیم پیروی کن!

آن گاه بر تو وحی کردیم که آیین ابراهیم را تعقیب کن که پاک و یکتاپرست بود و هرگز به خدای یکتا شرک نیاورد. (۱۲۳)

حرمت روز شنبه فقط برای یهودان است

(حکم حرمت) روز شنبه تنها بر یهود که در آن راه اختلاف پیمودند  مقرر گردید، و خدای تو البته روز قیامت در آن‌چه  در آن اختلاف و نزاع برپا می‏کردند حکم خواهد کرد. (۱۲۴)

حکمت، نصیحت، مناظره مودبانه  بهترین را های هدایتند

ای رسول ما به حکمت و موعظه نیکو به راه خدایت دعوت کن و با بهترین طریق با اهل جدل مناظره کن (وظیفه تو بیش از این نیست) که البته خدای تو (عاقبت حال) کسانی را که از راه او گمراه شده و آنان را که هدایت یافته‏اند بهتر می‌داند. (۱۲۵)

اگر به شما مسلمانان صدمه رسید  فقط می توانید به همان اندازه تلافی کنید و اگر...

و اگر به شما مسلمانان کسی عقوبت و ستمی رسانید شما باید به قدر آن در مقابل انتقام کشید و اگر صبوری کنید البته برای صابران بهتر خواهد بود. (۱۲۶)

و تو (ای رسول) صبر و تحمل پیشه کن که صبر تو تنها به (توفیق) خداست، و بر آن‌ها (که ترک کفر و عناد نمی‏کنند) غمگین مشو و از مکر و حیله آنان دلتنگ مباش. (۱۲۷)

محققاً خدا یار و یاور متقیان و نیکوکاران عالم است. (۱۲۸)

۱۱ موضوع