ادامه از نوشتار پیشین
-سوره یونس پنجاه و یکمین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش اول بیست ایه)
-فهرست مطالبی که بر ای نخستین بار توسط قرآن بعنوان کتاب دینی مطرح شد(بخش چهاردهم)
سوره یونس
الر (از اسرار وحی الهی است) این است آیات الهی که به حقّ و راستی گویاست. (۱)
آیا مردم تعجب کردند از اینکه ما یکی از افراد آنها را به وحی و رسالت خود برگزیدیم (و گفتیم) که خلق را (از عذاب قیامت) بترسان و مؤمنان را بشارت ده که به راستی مقامشان نزد خدا رفیع است! کافران گفتند: این شخص ساحری آشکار است. (۲)
خالق و پروردگار شما به حقیقت خداست که جهان را از آسمانها و زمین در شش روز (یعنی مقدار زمان شش روز یا شش مرتبه وجودی) خلق فرمود. آن گاه ذات مقدسش بر عرش فرمانروایی قرار گرفت، امر آفرینش را نیکو ترتیب میدهد، هیچ کس شفیع و واسطه جز به رخصت او نخواهد بود، چنین خدایی به حقیقت پروردگار شماست، او را به یگانگی پرستید، چرا متذکر نمیشوید؟ (۳)
بازگشت شما همه به سوی او خواهد بود، این به حقیقت وعده خداست که او در اول، خلق را میآفریند و آن گاه (به سوی خود) بر میگرداند تا آنان را که ایمان آورده و عمل صالح کردند به عدل و احسان، ثواب و جزای خیر دهد و آنان که کافر شدند به کیفر کفرشان به شرابی از آب جوشان دوزخ و عذابی دردناک معذّب خواهند گشت. (۴)
اوست خدایی که آفتاب را رخشان و ماه را تابان فرمود و سیر ماه را در منازلی معین کرد تا بدین واسطه شماره سنوات و حساب ایام را بدانید. اینها را خدا جز به حق نیافریده. خدا آیات خود را برای اهل علم و معرفت مفصل بیان میکند. (۵)
به حقیقت در رفت و آمد شب و روز و در هر چیزی که خدا در آسمانها و زمین خلق فرموده برای اهل خرد و تقوا علامت و نشانهها (ی قدرت خدا) پدیدار است. (۶)
البته آنهایی که به لقاء ما دل نسبته و امیدوار نیستند و به زندگی پست دنیا دلخوش و دلبستهاند و آنهایی که از آیات و نشانه های ما غافلند. (۷)
هم اینانند که عاقبت به کردار زشت خود در آتش دوزخ مأوی گیرند. (۸)
آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند پروردگارشان به سبب همان ایمان آنها را (به راه سعادت و طریق بهشت) رهبری کند، در آن بهشتهای پرنعمت نهرها از زیر پای آنان جاری است. (۹)
و در آن بهشت زبان شوق به تقدیس خدا گشایند که بار الها تو از هر نقص و آلایش پاک و منزهی و درود آنها در بهشت «سلام» است و آخرین سخنشان حمد پروردگار عالمیان است. (۱۰)
و اگر خدا به عقوبت عمل زشت مردم و دعای شرّی که در حق خود میکنند به مانند خیرات تعجیل میفرمود مردم همه محکوم مرگ و هلاک میشدند و لیکن ما آنان را که به لقای ما امیدوار نیستند به همان حال سرگردانی در کفر و طغیان رها میسازیم. (۱۱)
و هر گاه آدمی را رنج و زیانی رسد همان لحظه به هر حالت باشد از خفته و نشسته و ایستاده فوراً ما را به دعا میخواند و آن گاه که رنج و زیانش را بر طرف سازیم باز به حال غفلت و غرور چنان باز میگردد که گویی هیچ ما را برای دفع ضرر و رنجی که به او رسیده بود نخوانده است! اعمال زشت تبهکاران این چنین در نظرشان زیبا جلوه داده شده است. (۱۲)
و محقّقاً ما اقوام و مللی را پیش از شما به کیفر ظلمشان سخت به دست هلاک سپردیم و نیز به کیفر آنکه پیغمبرانی با آیات و معجزات بر آنها آمد باز هیچ ایمان نیاوردند. ما این گونه مردم بد عمل را به کیفر میرسانیم. (۱۳)
سپس ما بعد از آنها شما را در زمین جانشین کردیم تا بنگریم که چگونه عمل خواهید کرد. (۱۴)
و هر گاه آیات روشن ما بر خلق تلاوت شود منکران معاد که امیدوار به لقای ما نیستند گویند که قرآنی غیر از این بیاور یا همین را مبدل ساز. بگو: مرا نرسد که از پیش خود قرآن را تبدیل کنم من جز آنچه را که به من وحی میشود پیروی نمیکنم، من اگر عصیان پروردگارم کنم از عذاب روز بزرگ قیامت سخت میترسم. (۱۵)
بگو اگر خدا نمیخواست هرگز بر شما تلاوت این قرآن نمیکردم و او هم شما را به آن آگاه نمیساخت، زیرا من عمری پیش از این میان شما زیستم (که دعوی رسالت نداشتم) آیا عقل و فکرتان را کار نمیبندید؟ (۱۶)
پس کیست ستمکارتر از آن که به خدا نسبت دروغ دهد یا آیات او را تکذیب کند؟ و البته بدکاران هرگز به فلاح و رستگاری نخواهند رسید. (۱۷)
و بتهایی را به جای خدا پرستش میکنند که آن بتان به آنها هیچ ضرر و نفعی نمیرسانند، و میگویند که این بتان شفیع ما نزد خدا هستند بگو: شما میخواهید خدا را یاد آور سازید به چیزی که خدا در همه آسمانها و زمین علم به آن ندارد؟ خدا از آنچه شریک او قرار میدهند منزه و برتر است. (۱۸)
و مردم یک امت بیش نبودند پس از آن فرقه فرقه شدند و اگر کلمه ای که در ازل از حق سبقت یافته نبود البته اختلافاتشان خاتمه یافته و حکم به هلاکت کافران داده میشد. (۱۹)
و گویند: چرا بر او آیت و معجزی از جانب خدایش نیامد (که قهراً مردم مطیع شوند)؟ پاسخ ده که دانای غیب خداست و بس، اینک شما منتظر (عذاب خدا) باشید من هم با شما منتظر (نصرت او) میباشم. (۲۰)
ادامه دارد
۱۰ موضوع
تا اینجا ۱۹۷ موضوع
ادامه از نوشتار پیشین
فهرست مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد(بخش چهاردهم)
عیسی مسیح: کیست که مرا یاری کند؟
پس چون عیسی به یقین دریافت که قوم ایمان نخواهند آورد، گفت: کیست که با من دین خدا را یاری کند؟ حواریون (شاگردان خاص او) گفتند: ما یاریکنندگان دین خداییم، به خدا ایمان آوردهایم، و گواهی ده که ما تسلیم فرمان اوییم. (۵۲)
پروردگارا ما به کتابی که فرستادی ایمان آورده و از رسول تو پیروی کردیم، نام ما را در صحیفه اهل یقین ثبت فرما. (۵۳)
یهود با خدا مکر کردند و خدا هم در مقابل با آنها مکر کرد، و خدا از همه بهتر تواند مکر کرد. (۵۴)
آخرین لحظات زندگی مسیح بر روی زمین
(به یاد آر) وقتی که خدا فرمود: ای عیسی، همانا من (روح) تو را قبض نموده و به سوی (آسمان قرب) خود بالا برم و تو را پاک و منزّه از (معاشرت و آلایش) کافران گردانم و پیروان تو را بر کافران تا روز قیامت برتری دهم، آن گاه بازگشت شما به سوی من خواهد بود، پس (به حق) حکم کنم در آنچه بر سر آن با هم به نزاع بر میخاستید. (۵۵)
پس آن گروهی را که کافر شدند به عذابی سخت در دنیا و آخرت معذّب گردانم، و (برای نجاتشان) هیچ کس به آنها مدد و یاری نخواهد کرد. (۵۶)
اما آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند، خدا اجر تمام و کامل به آنها عطا کند، و خدا هرگز ستمکاران را دوست نمیدارد. (۵۷)
این سخنان که بر تو میخوانیم از آیات الهی و ذکر حکمتآموز است. (۵۸)
همانا مثل (خلقت) عیسی به امر خدا مثل خلقت آدم است که او را از خاک بساخت، سپس بدان خاک گفت: (بشری به حد کمال) باش، همان دم چنان گشت. (۵۹)
سخن حق همان است که از جانب خدا به تو رسید، مبادا هیچگاه در آن شک کنی! (۶۰)
پس هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله بر آید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که به منزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم. (۶۱)
این داستان به حقیقت سخن حق است، و جز آن خدای یکتا خدایی نیست، و همانا خداست که (بر همه کار) توانا و (به حقایق) داناست. (۶۲)
پس اگر روی از حق بگردانند (باید بترسند که) خدا از (کردار) مفسدان آگاه است. (۶۳)
بگو: ای اهل کتاب، بیایید از آن کلمه حق که میان ما و شما یکسان است پیروی کنیم که به جز خدای یکتا را نپرستیم، و چیزی را با او شریک قرار ندهیم، و برخی برخی را به جای خدا به ربوبیت تعظیم نکنیم. پس اگر از حق روی گردانند بگویید: شما گواه باشید که ما تسلیم فرمان خداوندیم. (۶۴)
ای اهل کتاب، چرا در آیین ابراهیم با یکدیگر مجادله میکنید (که هر یک او را به خود نسبت میدهید)؟! در صورتی که تورات و انجیل شما فرستاده نشد مگر بعد از ابراهیم آیا تعقل نمیکنید؟ (۶۵)
گیرم در آنچه میدانید شما را مجادله روا باشد، چرا در آنچه علم ندارید جدل و گفتگو به میان آورید؟! و خدا (همه چیز را) میداند و شما نمیدانید. (۶۶)
ابراهیم به آیین یهود و نصاری نبود، لیکن به دین حنیف توحید و اسلام بود و هرگز از آنان که به خدا شرک آورند نبود. (۶۷)
نزدیکترین مردم به ابراهیم کسانی هستند که از او پیروی کنند و این پیغمبر و امّتش که اهل ایمانند و خدا دوستدار و سرپرست مؤمنان است. (۶۸)
گروهی از اهل کتاب انتظار و آرزوی آن دارند که شما را گمراه کنند، و گمراه نمیکنند مگر خودشان را، و (این را) نمیفهمند. (۶۹)
ای اهل کتاب، چرا به آیات خدا کافر شوید و حال آنکه شما به صدق آن گواهید؟! (۷۰)
)
پس آن گروهی را که کافر شدند به عذابی سخت در دنیا و آخرت معذّب گردانم، و (برای نجاتشان) هیچ کس به آنها مدد و یاری نخواهد کرد. (۵۶)
اما آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند، خدا اجر تمام و کامل به آنها عطا کند، و خدا هرگز ستمکاران را دوست نمیدارد. (۵۷)
این سخنان که بر تو میخوانیم از آیات الهی و ذکر حکمتآموز است. (۵۸)
همانا مثل (خلقت) عیسی به امر خدا مثل خلقت آدم است که او را از خاک بساخت، سپس بدان خاک گفت: (بشری به حد کمال) باش، همان دم چنان گشت. (۵۹)
سخن حق همان است که از جانب خدا به تو رسید، مبادا هیچگاه در آن شک کنی! (۶۰)
بیائید یکدیگر را نفرین کنیم!
پس هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله بر آید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که به منزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم. (۶۱)
این داستان به حقیقت سخن حق است، و جز آن خدای یکتا خدایی نیست، و همانا خداست که (بر همه کار) توانا و (به حقایق) داناست. (۶۲)
پس اگر روی از حق بگردانند (باید بترسند که) خدا از (کردار) مفسدان آگاه است. (۶۳)
آن کلمه حق
بگو: ای اهل کتاب، بیایید از آن کلمه حق که میان ما و شما یکسان است پیروی کنیم که به جز خدای یکتا را نپرستیم، و چیزی را با او شریک قرار ندهیم، و برخی برخی را به جای خدا به ربوبیت تعظیم نکنیم. پس اگر از حق روی گردانند بگویید: شما گواه باشید که ما تسلیم فرمان خداوندیم. (۶۴)
ای اهل کتاب، چرا در آیین ابراهیم با یکدیگر مجادله میکنید (که هر یک او را به خود نسبت میدهید)؟! در صورتی که تورات و انجیل شما فرستاده نشد مگر بعد از ابراهیم آیا تعقل نمیکنید؟ (۶۵)
گیرم در آنچه میدانید شما را مجادله روا باشد، چرا در آنچه علم ندارید جدل و گفتگو به میان آورید؟! و خدا (همه چیز را) میداند و شما نمیدانید. (۶۶)
ابراهیم به آیین یهود و نصاری نبود، لیکن به دین حنیف توحید و اسلام بود و هرگز از آنان که به خدا شرک آورند نبود. (۶۷)
نزدیکترین مردم به ابراهیم کسانی هستند که از او پیروی کنند و این پیغمبر و امّتش که اهل ایمانند و خدا دوستدار و سرپرست مؤمنان است. (۶۸)
گروهی از اهل کتاب انتظار و آرزوی آن دارند که شما را گمراه کنند، و گمراه نمیکنند مگر خودشان را، و (این را) نمیفهمند. (۶۹)
ای اهل کتاب، چرا به آیات خدا کافر شوید و حال آنکه شما به صدق آن گواهید؟! (۷۰)
۲۲موضوع
ادامه دارد
ادامه از نوشتار پیشین
فهرست مطالبی که برای نخستین بار توسط قران مطرح شد(بخش سیزدهم )
۱-نگاشتن انسان در رحممادران
خداست آن که صورت شما را در رحم مادران مینگارد هر گونه اراده کند. خدایی جز آن ذات یکتا نیست که (به هر چیز) توانا و داناست. (۶)آل عمران
۲-چه کسانی می توانند طلب بخشش از خدا کنند
آنان که (بهعرضه دارند: پروردگارا: گناهان ما را ببخش و ما را از عذاب جهنّم نگاه دار. (۱۶)
۳-آنان صابران و راستگویان و فرمانبرداران و انفاقکنندگان و استغفارکنندگان در سحرگاهانند. (۱۷)
ال عمران
۴-شب و روز در هممی پیچند
شب را در پرده روز نهان سازی، و روز را در حجاب شب ناپدید گردانی، زنده را از مرده و مرده را از زنده برانگیزی، و به هر که خواهی روزی بیحساب عطا کنی. (۲۷)
۵-داستان مریم و عیسی مسیح و حواریون به گونه ای دیگر
آن گاه که زن عمران گفت: پروردگارا، من عهد کردم فرزندی که در رحم دارم از فرزندی خود در راه خدمت تو آزاد گردانم، این عهد من بپذیر که تویی شنوا و آگاه. (۳۵)
۶-و چون او را بزاد (از روی حسرت) گفت: پروردگارا، فرزندم دختر است!- و خدا بر آنچه او زاییده داناتر است- و پسر مانند دختر نخواهد بود، و من او را مریم نام نهادم و او و فرزندانش را از شرّ شیطان رانده شده در پناه تو آوردم. (۳۶)
۷-پس خدا او را به نیکویی پذیرفت و به تربیتی نیکو پرورش داد و زکریا را برای کفالت و نگهبانی او برگماشت هر وقت زکریا به صومعه عبادت مریم میآمد نزد او رزق شگفتآوری مییافت، گفت که ای مریم، این روزی از کجا برای تو میرسد؟ پاسخ داد که این از جانب خداست، همانا خدا به هر کس خواهد روزی بیحساب دهد. (۳۷)
۸-در آن هنگام زکریا (که کرامت مریم مشاهده کرد) پروردگار خود را بخواند، گفت: پروردگارا، مرا (به لطف خویش) فرزندی پاک سرشت عطا فرما، که همانا تویی اجابتکنندهی دعا. (۳۸)
۹-و (یاد کن) آن گاه که فرشتگان گفتند: ای مریم، همانا خدا تو را برگزید و پاکیزه گردانید و بر زنان جهانیان برتری بخشید. (۴۲)
مریم، فرمانبردار خدا باش و نماز را با اهل طاعت به جای آر. (۴۳)
۹-این از اخبار غیب است که به تو وحی میکنیم، و تو حاضر نبودی آن زمان که قرعه برای نگهبانی و کفالت مریم میزدند تا قرعه به نام کدام یک شود، و نبودی نزد ایشان وقتی که بر سر این کار نزاع میکردند. (۴۴)
۱۰-چون فرشتگان مریم را گفتند که خدا تو را به کلمه خود بشارت میدهد که نامش مسیح (عیسی) پسر مریم است، که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقرّبان (درگاه خدا) است. (۴۵)
۱۱- با خلق در گهواره سخن گوید بدان گونه که در سنین بزرگی، و او از جمله نیکویان جهان است. (۴۶)
۱۲-مریم گفت: پروردگارا، مرا چگونه فرزندی تواند بود و حال آنکه با من مردی نزدیک نشده؟ گفت: چنین است (کار خدا)، خدا هر آنچه بخواهد میآفریند چون مشیت او به چیزی قرار گیرد، به محض اینکه گوید «موجود باش»، همان دم موجود میشود. (۴۷)
و۰ خدا به او تعلیم کتاب و حکمت کند و تورات و انجیل آموزد. (۴۸)
۱۳-و او را به رسالت به سوی بنیاسراییل فرستد که به آنان گوید: من از طرف خدا معجزی آوردهام، من از گِل مجسمه مرغی ساخته و بر آن (نفس قدسی) بدمم تا به امر خدا مرغی گردد، و کور مادرزاد و مبتلای به پیسی را به امر خدا شفا دهم، و مردگان را به امر خدا زنده کنم، و به شما (از غیب) خبر دهم که در خانههاتان چه میخورید و چه ذخیره میکنید. این معجزات برای شما حجّت و نشانه (حقانیت من) است اگر اهل ایمان هستید. (۴۹)
۱۱۴-و (آمدهام) در حالی که کتاب تورات شما را تصدیق کنم و حلال گردانم بعض چیزهایی را که بر شما حرام شده بود، و از طرف خداوند برای شما معجزی آوردهام، پس (ای بنیاسراییل) از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید. (۵۰)
۱۵-همانا خداست پروردگار من و شما، او را بپرستید، که همین است راه راست. (۵۱)
پس چون عیسی به یقین دریافت که قوم ایمان نخواهند آورد، گفت: کیست که با من دین خدا را یاری کند؟ حواریون (شاگردان خاص او) گفتند: ما یاریکنندگان دین خداییم، به خدا ایمان آوردهایم، و گواهی ده که ما تسلیم فرمان اوییم. (۵۲)
۱۶-پروردگارا ما به کتابی که فرستادی ایمان آورده و از رسول تو پیروی کردیم، نام ما را در صحیفه اهل یقین ثبت فرما. (۵۳)
آل عمران
ادامه دارد
ادامه از نوشتار پیشین
فهرست مطالبی که برای اولین بار توسط قران بعنوان یک کتاب آسمانی مطرح گردیدند (بخش دوازدهم)
آینده زمین از نظر قرآن
۱-کاهش قطر ز مین
... آیا نمى بینند که ما مى آییم و زمین را از جوانب آن فرو مى کاهیم آیا باز هم آنان پیروزند
(۴۴) آیه انبیاء
https://www.nasa.gov/topics/earth/features/earth20110816.html
برای تایید کاهش مداوم قطر زمین طی هر سال به گزارش رسمی ناسا در لینک فوق مراجعه نمائید
۲-زمین دگرگون می شود
روزى که زمین به غیر این زمین و آسمانها به آسمانهایی دیگر مبدل گردد و همه در برابر خداى یگانه قهار ظاهر شوند
آیه (۴۸) سوره ابراهیم
۳-زمین دچار شکافهای متعدد خواهد شد
روزى که زمین به سرعت از آنان جدا و شکافته مى شود این حشرى است که بر ما آسان خواهد بود ق(۴۴)
گزارش علمی
"نقل از لایو ساینس، یک شکاف عظیم به طول چند کیلومتر در جنوب غربی کنیا به وجود آمده است. این شکاف که همچنان در حال عمیق شدن است سبب شده قسمتی از بزرگراه «نایروبی- نوآرک» ازهم بپاشد و زلزله هایی در این منطقه ایجاد شود.
اکنون محققان ادعا می کنند احتمالا چند میلیون سال دیگر قاره آفریقا به دو قسمت تبدیل شود.
این شکاف در ۱۹ مارس به وجود آمد و عرض آن ۱۵ بود. اکنون این شکاف همچنان در حال امتداد است. این شکاف احتمالا نشانه ای از آن است که صفحات تکتونیکی زیر قاره آفریقا درحال تغییر هستند.
بخش اعظم آفریقا روی یک صفحه قرار دارد اما قسمتی از شرق آفریقا روی صفحه سومالی قرار دارد. نقطه تقاطع دو صفحه «بریدگی شرق آفریقا» نام گرفته که حدود ۳ هزار کیلومتر است.
دانشمندان برای اجتناب از سردرگمی صفحه آفریقایی زمین را Nubian Plate نامگذاری کرده اند. درهمین راستا مقاله ای در نشریه Conversation منتشر شده و به گفته محققان صفحه های Nubia و سومالی به دو قسمت تقسیم شده اند"
۵-زمین لرزه ها
روزى که زمین و کوهها به لرزه درآیند و کوهها به سان ریگ روان گردند
(۱۴)
مزمل
۶-زمین مسطح خواهد شد
و روزى را که کوهها را به حرکت درمى آوریم و زمین را آشکار و صاف مى بینى و آنان را گرد مى آوریم و هیچ یک را فرو گذار نمى کنیم
۷- زمین از هر آنچه در آن است تهی می شود (اتمام منابع طبیعی و ذخایر زمین)
آنگاه که آسمان زهم بشکافد (۱)
و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد (۲)
و آنگاه که زمین کشیده شود (۳)
و آنچه را که در آن است بیرون افکند و تهى شود (۴)
انشقاق
ادامه دارد
قرآن خود را چگونه معرفی می کند؟
قرآن شفاست:
۱-«یا ایّها النّاس قد جاءتکم موعظة من ربّکم و شفاء لما فی الصدّور و هدی و رحمة للمؤمنین» (9)
:ای مردم!اندرزی از سوی پروردگارتان برای شما آمده است و درمانی برای آنچه در سینه هاست(درمانی برای دلهای شما)و هدایت و رحمتی است برای مؤمنان.
۲-:لا ریب فیه هدی للمتّقین (13) ،۲-هیچ شکی در آن نیست و آن کتاب هدایت پرهیزگاران است.
هدی للنّاس (14) ،
کتاب هدایت بر ای مردمان است
قرآن مبین (15) ،
قرآنی روشنگر است
و القرآن العظیم (16) ،
و قرانی بزرگ مرتبه است
انّ هذا القرآن یهدی للّتی هی اقوم (17) ،
این قران به بهترین هدایت می کند
شفاء و رحمة للمؤمنین (18) ،
قرآن شفاء و رحمت بر ای خداباوران است
و القرآن الحکیم (19) ،
قرآن کتاب حکمت است
لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید (22) ،
قرآن کتابی است که باطل از پیش و پس به آن راه ندارد و از جانب خدای حکیم و ستوده نازل شده است.
ان هو الاّ ذکر للعالمین (23) ،
این کتاب تدکری برای همه جهانیان است
تبیانا لکلّ شیء (24) ،
قرآن روشنگر همه امور است.
«انّ الّذین یتلون کتاب اللّه و اقاموا الصّلاة و انفقوا ممّا رزقناهم سرّا و علانیة یرجون تجارة لن تبور» (26)
کسانی که به خواندن قرآن می مردازند، نماز را بجای می آورند و از آنچه خدای به آنها روزی کرده در پنهان و اشکار به دیگران می بخشند به تجاری روی آورنده اند که هر گز زیان نمی کند.
9)یونس،
(13).بقره، 3.
(14).بقره، 185.
(15).حجر، 1.
(16).حجر، 87.
(17).اسراء، 9.
(18).اسراء، 82.
(19).یس،
(22).فصلت، 42.
(23).تکویر، 27.
(24).نحل، 89.
(25).فصلت، 41.
(26).فاطر، 29.