قرآن خود را چگونه معرفی می کند؟
قرآن شفاست:
۱-«یا ایّها النّاس قد جاءتکم موعظة من ربّکم و شفاء لما فی الصدّور و هدی و رحمة للمؤمنین» (9)
:ای مردم!اندرزی از سوی پروردگارتان برای شما آمده است و درمانی برای آنچه در سینه هاست(درمانی برای دلهای شما)و هدایت و رحمتی است برای مؤمنان.
۲-:لا ریب فیه هدی للمتّقین (13) ،۲-هیچ شکی در آن نیست و آن کتاب هدایت پرهیزگاران است.
هدی للنّاس (14) ،
کتاب هدایت بر ای مردمان است
قرآن مبین (15) ،
قرآنی روشنگر است
و القرآن العظیم (16) ،
و قرانی بزرگ مرتبه است
انّ هذا القرآن یهدی للّتی هی اقوم (17) ،
این قران به بهترین هدایت می کند
شفاء و رحمة للمؤمنین (18) ،
قرآن شفاء و رحمت بر ای خداباوران است
و القرآن الحکیم (19) ،
قرآن کتاب حکمت است
لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید (22) ،
قرآن کتابی است که باطل از پیش و پس به آن راه ندارد و از جانب خدای حکیم و ستوده نازل شده است.
ان هو الاّ ذکر للعالمین (23) ،
این کتاب تدکری برای همه جهانیان است
تبیانا لکلّ شیء (24) ،
قرآن روشنگر همه امور است.
«انّ الّذین یتلون کتاب اللّه و اقاموا الصّلاة و انفقوا ممّا رزقناهم سرّا و علانیة یرجون تجارة لن تبور» (26)
کسانی که به خواندن قرآن می مردازند، نماز را بجای می آورند و از آنچه خدای به آنها روزی کرده در پنهان و اشکار به دیگران می بخشند به تجاری روی آورنده اند که هر گز زیان نمی کند.
9)یونس،
(13).بقره، 3.
(14).بقره، 185.
(15).حجر، 1.
(16).حجر، 87.
(17).اسراء، 9.
(18).اسراء، 82.
(19).یس،
(22).فصلت، 42.
(23).تکویر، 27.
(24).نحل، 89.
(25).فصلت، 41.
(26).فاطر، 29.