شنیدیم و لی فکر و اندیشه نمی کنیم!

از جامعه زبان گرا تا جامعه تفکر گرا

"آیا در ملکوت آسمانها و زمین و هر چیزى که خدا آفریده است ننگریسته‏ اند و اینکه شاید هنگام مرگشان نزدیک شده باشد پس به کدام سخن بعد از قرآن ایمان مى ‏آورند ."

آیه (۱۸۵)  سوره اعراف

"آیا به تفکر نپرداخته‏ اند  که خداوند آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق و تا هنگامى معین نیافریده است و با این وصف بسیارى از مردم لقاى پروردگارشان را سخت منکرند.."

آیه ۸ سوره روم

القصیصی روانشناس عرب بر این باور است که عرب یعنی "کلام و حرف" و عرب یعنی موجودو یا حیوانی  زباندان و زبان گرا ، ...بطوریکه بین گوش آنان و صوت  یک رابطه توافقی وجود دارد که بشنود و بگوید:

" شنیدیم و اطاعت می کنیم...شنیدیم ولی فکر نمی کنیم."

در حالی که امروزه تکنولوژی جدید یک "جامعه اهل تماشا" بوجود آورده که آنان نیز تشویق می شوند که ببینند و بگویند :" دیدیم و باور می کنیم...دیدیم ولی فکر نمی کنیم."

 سریالهای تلویزیونی، فیلمهای سینمایی ، مستندهای تصویری همه برای تربیت انسانی است که که بشنود و ببیند ....ولی فکر نکند.

در حالی که قرآن ۱۴۰۰ سال پیش سعی کرد عرب زبان و مخاطبان آیات خود را علاوه بر شنیدن به تفکر و اندیشه وادارد. 

بیش از ۴۴ بار در قرآن از خواننده این کتاب خواسته شده که بشنود، ببیند و تفکر کند ...حتی در خود کتاب قرآن ‌!

قرآن بدنبال ایجاد جامعه کلام گرا و " اهل تماشا" مانند جامعه های امروز ی نیست...بلکه این کتاب در پی ایجاد جامعه ایست که تفکر ، تعقل ، و آموختن جزو اصل بنیادی آن است که هم مشاهده گر باشد و هم شنونده !

روانشناسان براین باورند که جامعه سالم این گونه است که در صورت لزوم می گوید: شنیدیم و یا دیدیم ولی فکر می کنیم و اگر درست بود می پذیریم.

متاسفانه همه وسایل ار تباط جمعی جهان پیشرفته امروز بر این اساس قرار گرفته که بشنوید و یا ببینید و بی چون و چرا باور کنید!