فهرست مطالبی که بر ای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد -سوره صافات بخش دوم پتجاه و ششمین سوره بر حسب تاریخ نزول

ادامه از نوشتار پیشین

- فهرست مطالبی که بر ای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد

-سوره صافات بخش دوم پتجاه و ششمین سوره بر حسب تاریخ نزول

آیات ۳۱ الی ۶۰

مکالمه گرفتاران در جهنم

پس امروز بر همه‌ی ما وعده‌ی  خدایمان حتمی است، و البته عذاب را خواهیم چشید. (۳۱)

و ما شما را بدین سبب گمراه کردیم که خود گمراه بودیم. (۳۲)

و در آن روز آن‌ها همه در عذاب مشترکند. (۳۳)

ما چنین از بدکاران انتقام می‏کشیم. (۳۴)

آنان که از لا اله الا الله فراری بودند

آن‌ها بودند  که چون به ایشان لا اله الا الله  گفته می‏شد (از قبول آن) سرکشی می‏کردند. (۳۵)

 می گفتند او شاعری  دیوانه است؟
و می‏گفتند: آیا ما به خاطر شاعر دیوانه‌ای دست از خدایان خود برداریم؟! (۳۶)

پیامبر و قرآن باعث شدند  پیامبران گذشته بار دیگر تائید شوند

(چنین نیست که آن‌ها پنداشتند) بلکه  پیامبر با برهان روشن حق آمد و  صدق پیغمبران پیشین را نیز اثبات کرد. (۳۷)

و شما عذاب سخت و دردناک خواهید چشید. (۳۸)

و جز به کردارتان مجازات نمی‏شوید. (۳۹)

(امروز همه مسئولند) جز بندگان پاک برگزیده خدا. (۴۰)

گزارش وضع بهشتیان
آنان را در بهشت ابدروزی جسمانی و روحانی  معین است. (۴۱)

میوه‏ های گوناگون بهشتی، و هم آن‌ها   بزرگوار و محترمند. (۴۲)

در آن بهشت پر نعمت متنعّمند. (۴۳)

بر تخت‌های عالی رو به روی یکدیگر نشسته‏اند. (۴۴)

(حور و غلمان) با جام شراب طهور بر آنان دور می‏زنند. (۴۵)

شرابی سپید و روشن که آشامندگان لذت کامل برند. (۴۶)

نه در آن می‏ خمار و دردسری و نه مستی و مدهوشی است. (۴۷)

و در بزم حضورشان حوران زیباچشمی است که به هیچ کس ننگرند. (۴۸)

گویی آن حوران گوهری  مکنونند  (۴۹)

در آن‌جا مؤمنان بعضی با بعضی به صحبت روی کنند. (۵۰)

گزارشی کوتاه از مکالمات در بهشت
یکی از آن‌ها گوید:  مرا (در دنیا) همنشینی (کافر) بود. (۵۱)

که با من می‏گفت: آیا تو  باور می‏کنی؟ (۵۲)

آیا چون  ما مردیم و استخوان ما خاک راه شد باز (زنده شویم و) پاداش و کیفری یابیم؟ (۵۳)

باز  گوید: آیا می‏خواهید نظر کنید ؟ (۵۴)

آن گاه خود بنگرد و او را در میان دوزخ بیند. (۵۵)

به او گوید: قسم به خدا که نزدیک بود مرا  هلاک گردانی. (۵۶)

و اگر نعمت و لطف خدای من نبود من هم به دوزخ  از حاضر شدگان بودم. (۵۷)

آیا دیگر ما را مرگی نخواهد بود؟ (۵۸)

جز همان مرگ اول (که در دنیا مردیم) و دیگر هیچ رنج و عذابی بر ما نخواهد بود؟ (۵۹)

این است همان سعادت و رستگاری بزرگ. (۶۰)

ادامه دارد

۷مو ضوع