علتهای از دست رفتن نعمتها

سوره فجر قسمت دوم

بنام خداوند بخشنده مهربان

علت های از دست رفتن نعمتها

1-به یتیمان رسیدگی نکردن

2-به فقیران و نیاز مندان کمک نکردن

3-ارث و میراث مردم را غارت کردن 

4- دیوانه وار ثروت را دوست داشتن

.......................................

اما چون خدا انسان را مبتلا به رنجی سازد و به کرم خود با او نعمتی برای آزمایش بخشد در آن حال گوید خدا مرا عزیز و گرامی داشت. (۱۵)

و اما چون او را باز برای آزمودن تنگ روزی گرداند گوید خدا مرا خوار گردانید. (۱۶)

چنین نیست بلکه هرگز یتیم نوازی نکنند. (۱۷)

و فقیر را بر سر سفره ی طعام خود به میل و رغبت ننشاند. (۱۸)

و مال و ارث را بتمامی میخورند. (۱۹)

و سخت فریفته ی مال دنیا باشند. (۲۰)

ونتیجه:  چند راه برای پایداری نعمتها و داشتنیهای خوب وجود دارد که عبارتند از :رسیدگی به امور کودکان بی سرپرست ، و دیگری سیر کردن، غذا دا دن ، کار دادن به نیازمندان، و آنهم از روی  رغبت و میل، خودداری از خوردن و تصرف غیر شرعی و قانونی ارث وارثان یک متوفی !

چهارمین مورد این است که انسان ثروتمند بنده ثروت نباشد بلکه آنرا وسیله ای از جمله وسایل زندگی بداند.

خداوند در کمینگاه چه می کند؟

سوره فجر دهمین سوره بر حسب تاریخ نزول:

آیه های منتخب: 

جنگ خدا با ستمکاران است

بنام خداوند بخشنده مهربان

...….................... . ....... ..

-(ای رسول ما) ندیدی که خدای تو با قوم عاد چه کرد؟. (۶)

نیز  اهل شهر ارم  را چگونه کیفر داد.؟ (۷)

با آنکه مانند آن در بزرگی در بلاد نبود. (۸)و نیز بقوم ثمود که کاخها از سنگ میساختند چه کیفر سختی داد. (۹)و نیز فرعون را که صاحب قدرت بود چگونه غرق نمود. (۱۰)

برای آنکه آنان در روی زمین ظلم و طغیان کردند. (۱۱)

و بسیار فساد بر انگیختند. (۱۲)

تا آنکه خدای تو بر آنها غذاب پی در پی فرستاد. (۱۳)

ایرسول همانا خدای تو در کمین گاه ستمکاران است. (۱۴)

نتیجه: خودداری از ظلم و ستم اصلی ترین شرط ایجاد جامعه سالم است که مردم آن احساس سر بلندی و عزت می کند. 

آنان که مال می بخشند و آنان که مال نمی بخشند

سوره لیل(شب)

1- بخشش به دیگران و پروا کردن شاهراه نجات و کلید رستگاری ایست.

2- پاداش بخشش این است که خداوند راه های آسان در پیش پای بخشنده قرار می دهد.

3-اگر کسی بخل کند و نبخشد  به راه های سخت رهنمون می گردد.

4- پاک رفتاران بخاطر خدا می بخشند و امید جبران از مخلوقات را ندارند

سوره هشتم بر حسب تاریخ نزول

بنام خداوند بخشنده مهربان

سوگند به شب چون پرده افکند (۱)

سوگند به روز چون جلوه‏ گرى آغازد (۲)و [سوگند به] آنکه نر و ماده را آفرید (۳)که همانا تلاش شما پراکنده است (۴)اما آنکه  بخشید و پروا داشت (۵)و نیکوتر را تصدیق کرد (۶)بزودى راه آسانى پیش پاى او خواهیم گذاشت (۷)و اما آنکه بخل ورزید و خود را بى ‏نیاز دید (۸)ونیکوتر را به دروغ گرفت (۹)بزودى راه دشوارى به او خواهیم نمود (۱۰)و چون هلاک شد  مال او به کارش نمى ‏آید (۱۱)

همانا هدایت بر ماست (۱۲)و در حقیقت دنیا و آخرت از آن ماست (۱۳)پس شما را به آتشى که زبانه مى ‏کشد هشدار دادم (۱۴)جز نگون‏بخت‏ تر در آن درنیاید (۱۵)همان که تکذیب کرد و رخ برتافت (۱۶)و پاک‏رفتارتر ها از آن دور داشته خواهد شد (۱۷)همان که مال خود را مى‏ دهد تا پاک شود (۱۸)و هیچ کس را به قصد پاداش‏ یافتن نعمت نمى ‏بخشد (۱۹)جز خواستن رضاى پروردگارش که بسى برتر است  منظورى ندارد (۲۰)و قطعا بزودى خشنود خواهد شد (۲۱)

از کمال تا پاکدامنی و رستگاری

هفتمین سوره بر حسب تاریخ نزول

به نام خداوند بخشنده مهربان

1-خدا در حد کمال خلق می کند،پس انسان نیز باید کمال گرا باشد.

- کارهای خداوند قدر و اندازه دارد و انسان نیز باید کارهایش براساس قدر و اندازه باشد

- خدا آسانترین راه را معین کرده و انسان حق دارد بدنبال را آسان باشد.

-بشر وظیفه تذکر دارد که شاید پذیرفته شود و شاید نشود

-پاکدامنی و رعایت قانون تنها راه رستگاری است.

(ای رسول ما) نام خدای خود را که برتر  است به پاکی یاد کن. (۱)آن خدایی که  خلق کرد و  به حد کمال خود رسانید. (۲)آن خدایی که  قدر و اندازه‌ای داد  هدایت نمود. (۳)آن خدایی که گیاه را سبز و خرم از زمین برویانید. (۴)و آن گاه خشک و سیاهش گردانید. (۵)ما تو را چندان آموزیم که هیچ فراموش نکنی. (۶)مگر آنچه خدا خواهد که او به امور آشکار و پنهان عالم آگاه است. (۷)و ما تو را بر طریقه  آسان موفق می‌داریم. (۸)پس   تذکر ده شاید که سودمند افتد. (۹)البته هر که خدا ترس باشد پند می‌گیرد. (۱۰)و آن که شقی‌ترین مردم است از آن دوری گزیند. (۱۱)همان کس که عاقبت به آتش بسیار سخت دوزخ در افتد. (۱۲)و در آن دوزخ نه بمیرد  و نه زنده ماند  (۱۳)حقّا فلاح و رستگاری یافت آن کسی که تزکیه نفس کرد. (۱۴)و به ذکر نام خدا به نماز و طاعت پرداخت. (۱۵) بلکه زندگانی دنیا را بگزینید و عزیز دارید. (۱۶)در صورتی که منزل آخرت بسی بهتر و پاینده‌تر  است. (۱۷)این گفتار به حقیقت در کتب پیشین ذکر شده. (۱۸)بخصوص در صحف ابراهیم و  موسی . (۱۹)

ای انسان! به کدام راه میروی؟

سوره تکویر ششمین سوره برحسب تاریخ نزول

مطالب مور د نظر:

-جهان پایانی دارد و هدفمند است.

-سرانجام روز پرسش بر پا می گردد

-همگان زنده می شوند.

-درباره دختران زنده به گور شده

 پر سش می شود.

-قران برای هدایت انسان آمده است و و حی مطلق الهی است

- چرا انسان قدر عمر و زندگی را نمی داند و به راه نادرست می رود؟

نتیجه : انسان باید ضرورت پایان پذیر بودن عمر را بداند و از آن به بهترین وجه و در همگامی با خدای خالق از آن استفاده کند.

به نام خداوند بخشنده مهربان

هنگامی که آفتاب تابان تاریک شود. ( 1 )و هنگامی که ستارگان آسمان تیره شوند (و فرو ریزند) ( 2 )و آن گاه که گوهها به رفتار آیند. ( 3 )و آن گاه که شتران ده ماهه آبستن را (که نزد عرب بسیار عزیز است) به کلی رها کنند(4)و هنگامی که وحوش  محشور شوند. ( 5 )و هنگامی که دریاهای آب  شعله‌ور گردد. ( 6 )و هنگامی که نفوس خلق همه با همجنس خود در پیوندند. ( 7 )و هنگامی که از دختران زنده به گور شده باز پرسند. ( 8 )که  به چه جرم و گناه کشته شدند؟! ( 9 )و هنگامی که نامه اعمال خلق گشوده شود. ( 10 )و هنگامی که آسمان را از جای بر کنند. ( 11 )و هنگامی که آتش دوزخ را سخت بیفروزند. ( 12 )و هنگامی که بهشت را نزدیک سازند. ( 13 )در آن هنگام  هر نفسی هر آنچه بر خود حاضر کرده همه را بداند. ( 14 ) چنین نیست...  قسم یادمی‌کنم به ستارگان باز گردنده. ( 15 )که به گردش آیند و در مکان خود رخ پنهان کنند. ( 16) قسم به شب تار هنگامی که روی جهان را تاریک گرداند. ( 17 )و قسم به صبح روشن وقتی که دم زند . ( 18 )که همانا قرآن کلام رسول بزرگوار حق  است. ( 19 )که فرشته با قوّت و قدرت است و نزد خدای مقتدر عرش با جاه و منزلت است. ( 20 )و در آنجا فرمانده فرشتگان و امین وحی خداست. ( 21 )و رسول عصر شما هرگز دیوانه نیست. ( 22 )و او امین وحی را در افق اعلای مشرق درست مشاهده کرد. ( 23 )و این رسول شما بر وحی از عالم غیب بخل نمی‌ورزد  ( 24 )و قرآن او هرگز کلام شیطانی مردود نیست. ( 25 )پس شما به کجا می‌روید؟ ( 26 ) و جز آن نیست که این  پند و نصیحتی برای  اهل عالم است . ( 27 )تا هر که از شما بندگان بخواهد راه راست پیش گیرد. ( 28 )و شما  نمی‌خواهید مگر خدای آفریننده عالم بخواهد. ( 29 )