از کمال تا پاکدامنی و رستگاری

هفتمین سوره بر حسب تاریخ نزول

به نام خداوند بخشنده مهربان

1-خدا در حد کمال خلق می کند،پس انسان نیز باید کمال گرا باشد.

- کارهای خداوند قدر و اندازه دارد و انسان نیز باید کارهایش براساس قدر و اندازه باشد

- خدا آسانترین راه را معین کرده و انسان حق دارد بدنبال را آسان باشد.

-بشر وظیفه تذکر دارد که شاید پذیرفته شود و شاید نشود

-پاکدامنی و رعایت قانون تنها راه رستگاری است.

(ای رسول ما) نام خدای خود را که برتر  است به پاکی یاد کن. (۱)آن خدایی که  خلق کرد و  به حد کمال خود رسانید. (۲)آن خدایی که  قدر و اندازه‌ای داد  هدایت نمود. (۳)آن خدایی که گیاه را سبز و خرم از زمین برویانید. (۴)و آن گاه خشک و سیاهش گردانید. (۵)ما تو را چندان آموزیم که هیچ فراموش نکنی. (۶)مگر آنچه خدا خواهد که او به امور آشکار و پنهان عالم آگاه است. (۷)و ما تو را بر طریقه  آسان موفق می‌داریم. (۸)پس   تذکر ده شاید که سودمند افتد. (۹)البته هر که خدا ترس باشد پند می‌گیرد. (۱۰)و آن که شقی‌ترین مردم است از آن دوری گزیند. (۱۱)همان کس که عاقبت به آتش بسیار سخت دوزخ در افتد. (۱۲)و در آن دوزخ نه بمیرد  و نه زنده ماند  (۱۳)حقّا فلاح و رستگاری یافت آن کسی که تزکیه نفس کرد. (۱۴)و به ذکر نام خدا به نماز و طاعت پرداخت. (۱۵) بلکه زندگانی دنیا را بگزینید و عزیز دارید. (۱۶)در صورتی که منزل آخرت بسی بهتر و پاینده‌تر  است. (۱۷)این گفتار به حقیقت در کتب پیشین ذکر شده. (۱۸)بخصوص در صحف ابراهیم و  موسی . (۱۹)