...........................و بزودی پروردگارت بتو چندان بتو عطاکند که راضی شوی. (۵)
آیا خدا تورا یتیمی نیافت که در پناه خود جای داد؟. (۶)
و تورا ره گم کرده یافت و رهنمایی کرد. (۷)
و تورا نیازمند دید و توانگرت ساخت. (۸)
پس تو هم هرگز یتیم را مورد قهر و خشم قرار مده. (۹)
و هرگز فقیر سائل را به زجر مران. (۱۰)
و از نعمت پروردگارت سخن گوی(11)
شرح:
نکات مهم:
نخستین نکته بسیار مهم سوره در آیات 6و 7و 8 گنجانده شده است. زیرا این آیات می تواند پناگاه و عمود خیمه روح هر انسانی شود که فکر می کند ؛ هیچ پشت و پناهی ندارد ، حتی خداوند نیز او را فراموش کرده است، دعاهای او را نمی شنود و در های آسمان بسته شده است.
البته باید برای درک این آیات به معنای آنها توجه کرد.
: نکته مهم دیگر در آیه پنجم قرار دارد. در مورد پیامبر اینچنین بوده که خداوند اراده کرده که به او چندان عطا کند که ا و راضی و خشنود گردد.
اما در عوض خداوند به پیامبر می گوید که او نیز باید سه کار انجام دهد
1-با یتیمان به قهر درشتی رفتار نکند.
2- نیاز مند و فقیری را که به نزدش آمده با زجر و عصبانیت از خود مراند.
3- همواره از نعمتهایی که خدا به او ارزانی داشته سخن گوید.
از آنجا که طبق قران پیامبر اسوه و نمونه برای تمام پیروانش می باشد،پس پیروان او نیز می توامند با عمل به سه مورد بر شمرده در آیات نهم، دهم و یازدهم آنچنان عمل کنند که رضایت پروردگار را جلب نموده تا خدای جهاندار به آنان نیز آنقدر عطا کند که راضی شوند.
با این تفاوت که باید توجه داشت داشتنیها فقط ثروت و دارایی نیست، بلکه از آن بالاتر سلامتی است که هم چون تاجی بر سر انسانهای سالم می درخشد. دیگر آن که طبق آیات پنجم تا هشتم با انجام سه مورد برشمرده بالا از سوی بنده اش ، اورا در پناه خود می گیرد، به او ثروت عطا می کند و به راه راست هدایتش می نماید.