نام پیامبر پیش از پیامبری و پس از آن

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً ، وَ داعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنیراً (احزاب: آیه  ۴۶)»  

(اى پیامبر! ما تو را  در مقام شاهد  ، بشارت دهنده و انذارکننده فرستادیم  و تو را دعوت کننده بسوى خدا به فرمان او قرار دادیم، و  تو هم چون چراغى رخشان و روشنی بخش هستی ) 

در جلد اول کتاب المدهش نوشته ابن جوزی دانشمند اهل تسنن گزارشی در باره پیامبر اسلام و نام های متعدد او  بشرح زیر وجود آمده است:

ذکر أَسْمَائِهِ( نامهای متعدد او)

هُوَ مُحَمَّد وَأحمد والماحی والحاشر وَالْعَاقِب والمقفی وَنَبِی الرَّحْمَة وَنَبِی التَّوْبَة وَنَبِی الْمَلَاحِم وَالشَّاهِد والبشیر والنذیر والضحوک والمتوکل والفاتح والخاتم والمصطفى وَالرَّسُول وَالنَّبِیّ والأمی والقثم فالعاقب آخر الْأَنْبِیَاء والمقفی تبع الْأَنْبِیَاء والضحوک صفته فِی التَّوْرَاة لِأَنَّهُ کَانَ طیب النَّفس فکها والقثم من القثم وَهُوَ الْإِعْطَاء...

توضیح در مورد قثم

-قثم در زبان عربی به معنی بخشنده  و دارنده عطا و بخشش است.همین توضیح را ابن جوزی در همین کتاب المدهش در برابر نا م قثم  آورده است. 

در یکی از گزارشات مخالفان بی سواد و‌مغرض  ، نام قثم را که احتمالا لقب پیامبر بوده بصورت قثم بن عبداللات آورده که در گزارش کتاب المدهش از قثم بن عبد اللات  خبری نیست.در هیچ یک از تاریخ‌های مسلمانان و غیر مسلمانان هیچ گزارشی و‌جو د ندارد که پیامبر پیش از پیامبری به نام دیگری بغیر از «محمد» معروف بوده  باشد.