بگو: سخن خدا راست است، پس از آیین ابراهیم پیروی کنید که بر آیین پاک توحید بود و هرگز از مشرکان نبود.»
سوره آل عمران آیه ۹۵
۱-باور به خدای یکتا، بی همتا ، که خالق جهان هستی و همه موجودات است و در بند زمان و مکان گرفتار نیست ، بلکه او خالق زمان و مکان است.
-۲دوری از هرگونه بت پرستی و انسان پرستی، و پرستش هر موجود غیر خداوند یکتا
۳-باور به پیامبران الهی و کتابهای آسمانی که از طریق وحی الهی بر پیامبران نازل شده است.
۴-باور به جهان آخرت و حساب و کتاب خلایق در روز قیامت
۵-باور به دستورات شرعی بازدارنده و تشویق کننده که در ادیان ابراهیمی و کلیه ادیان توحیدی آمده است:
۱-خدای یکتا را عبادت کنید
۲-تا می توانید کار نیک انجام دهید
۳- از دروغگویی بپرهیزید
۴- هرگز ظلم نکنید
۵-هرگز انسان بی گناهی را نکشید
۶- هرگز زنا نکنید
۷- هرگز به دیگران خیانت نکنید
۸- امانت دار باشید و به عهد و پیمان خود با دیگران وفا دار بمانید
۸- از تظاهر و ریا بپرهیزید
۹- با یکدیگر مهربان باشید
۱۰-در سختی ها و تنگناهای زندگی یار و پشتیبان یکدیگر باشید.
۱۰-حق را بگویید اگر چه بر علیه خودتان باشد
۱۱-هرگز شهادت در وغ ندهید.
۱۲- هر گز رشوه ندهید و رشوه نگیرید
۱۳- هر گز در موضوعی که علم و آگاهی ندارید نظر ندهید و دخالت نکنید
۱۴-از کینه، حسد ، غیبت بپرهیزید
۱۵- در جهان آفرینش ،موجودات ، تاریخ بشر و پدیده ها تفکر و اندیشه کنید.
۱۵- به یتیمان ، مسکینان ، در راه ماندگان، غریبان، فقیران ونیازمندان کمک کنید.
۱۶ - از اسراف و زیاده روی بپرهیزید
۱۷-از غلو و افراط در عقیده خود داری کنید.
- ۱۷ ضمن آن که جهان آخرت را در نظر دارید از دنیا نیز غافل نمانید
----------------------
مشترکات ادیان ابراهیمی بخش (۲)
استراتژی ها
۱- برای انتشار دین باید کوشش ادامه دار و پیوسته بعمل آورد.
۲- باید با گفتار ، برهان منطقی و مسالمت آمیز از دین دفاع نمود.
۳- باید با زبان و گفتار مناسب دین را تبلیغ نمود
۴- باید
۴- در صورتی که دین و سرزمین مورد حمله قرار گیرد باید به جهاد روی آورد و تا زمانی که حمله دشمن ادامه دارد باید جهاد ادامه پیدا کند.
۵- باید از اشخاص ضد خداوند و ضد دین دوری نمود.مگر آن که این ارتباط برای هدایت او صورت گرفته باشد.
۶- از اعمال هر گونه زور و خشونت در آموزش دین و احکام دین باید خود داری نمود.
۷- باید از مراکزی که در آن فساد و بی دینی و فحشا تبلیغ می شود خود داری نمود.
،۸- گناهان شخصی که فقط به خود شخص مرتبط می باشند در صورت توبه و عدم تکرار آن و انجام کارهای نیک بخشیده می شوند.
۹- گناهانی که در راس آن و پایه و اساس آن ظلم باشد بخشیده نمی شود.