لرزه و پس لرزه های قرآنهای صنعا

مصحف صنعاء و مساله وثاقت قرآن

قرآنهای صنعا در مخالفان مخالفان اصل بودن قرآن وحشت شگرفی ایجاد نمود .

این وحشت از  قرآن های صنعا را ارایه  تز دکتری یک محقق مسلمان در  غربیهای مخالف قرآن به را انداخت.

 دپارتمان هایی که فیلهای ناقص الخلقه در آن دستمزدهای کلان می گرفتند و می گیرند تا ثابت کنند که الا و بالله که قرآن مسلمانان در زمان خلیفه سوم عثمان و یا حتی بعد از آن تاریخ به نگارش در آمده است‌، به جنب و جوش عجیبی انداخت که بی شباهت به رقص ارواح نبود.

چون کشف قرآنها ی صنعا و اقدامات دو‌محقق ایرانی آقای صادقی و گودرزی که در دانشگاه استانفورد آمریکا تدریس می کنند ،ناگهان مهر تایید بر این موضوع زد، که برخی از نسخه های قرآنهای صنعا تاریخشان به دوران حیات پیامبر اسلام و سالها پیش از خلافت عثمان می رسد.

در این زمان بود که غربیهای حسود  به وحشت افتاده سعی به پنهان ساختن راز ها نمودند. یعنی تصمیم به خفقان بنفش گرفتند و هیس هیس! عجیبی در میان مستشرقان مچاله شده غربی از نوع آمریکایی اش گرفته تا آلمانی و دانمارکیش  در گرفت.

« اهمیت این کشف بزرگ شاید بیش از هر چیز دیگری در این باشد که قدمت متن قرآن را به دوران پیش از خلافت عثمان‌بن عفّان خلیفه سوم

 می‌برد.

این همان دستاوردی است که به مذاق مستشرقان تجدیدنظر طلب، خوش نیامده و تا جایی که توانستند از هیچ کوششی در کتمان و پنهانکاری این شواهد و نتایج حاصل از آن مضایقه نکردند.»

«مصحف صنعاء1 و خاستگاه قرآن» کتابی است نوشته بهنام صادقی و محسن گودرزی پژوهشگران ایرانی که بیش از 10 سال پیش به زبان انگلیسی منتشر شد. نویسندگان این اثر برای نخستین‌بار متن لایه زیرین «مصحف صنعاء1» را به دقت خوانده و آن را تصحیح و ارائه داده‌اند. این کتاب می‌تواند یکی از اسناد مهم تاریخی بسیار نزدیک با روزگار تدوین قرآن را برای محققان جدی در این زمینه فراهم کند»

آنچه در این میان لازم به توجه است اینکه پیدا شدن این اسناد و رمزگشایی از آنها در دهه‌های اخیر به دستاوردهای تازه و سترگی در شناخت متن قرآن منجر شده و تحولی بی‌بدیل را در افزایش اعتبار متن مقدس مسلمانان رقم زده است.

همان گونه که گفته شد این تحول البته چندان به مذاق «تجدیدنظرطلبان غربی» (Western Revisionist) - که تبارشناسی متن قرآن را به پیش از اواخر قرن دوم هجری نمی‌کشاندند - خوش نمی‌آمد.( یعنی آنان افاضه می فرمودند که قرآن به زمان پیامبر اسلام تعلق ندارد و بلکه توسط خلفای اموی و یا عباسی و یا هم عصران آنان نوشته شده است.،) 

خط مایل حجازی

اما فارغ از خشنودی یا ناخشنودی ایشان، کشف و انتشار متن برخی مصاحف به خط مایل یا حجازی بر جای مانده از قرن نخست هجری توانست هم در میان مسلمانان و هم در میان محققان غربی چنان ولوله‌ای بیفکند که پژواک آن تا سال‌ها در گوش محققان و قرآن پژوهان شرقی و غربی خواهد پیچید. 

اهمیت این کشف بزرگ شاید بیش از هر چیز دیگری در این باشد که قدمت متن قرآن را به دوران پیش از خلافت عثمان‌بن عفّان خلیفه سوم می‌برد. چنانکه می‌دانیم مسلمانان همواره بر این باور بوده‌اند که نیای مصحف موجود قرآن، به دست‌نوشته‌هایی باز می‌گردد که حدود سال 30 هجری به دستور عثمان (متوفی 35 ه.ق) و توسط کمیته منصوب او تدوین شد و نسخه‌هایی از آن متن واحد را به شهرهای مهم قلمروی اسلامی در عهد وی ارسال کردند. (9)

حال که کشفیات دهه‌های اخیر برمبنای «مصحف صنعاء1»، به لابراتوارهای تخصصی فرستاده شده نتایج به‌مراتب خیره‌کننده‌ای را رقم زده است. 

نتایج آزمایش‌های کربن14 روی مصحف صنعا:

۱- بر اساس آزمایش کربن14 که بهنام صادقی روی برگه استنفورد 2007 در آزمایشگاه آریزونا انجام داد، برگه در فاصله یک انحراف معیار به احتمال 68%، قدمتش به سال‌های 614 تا 656 میلادی می‌رسد. خوانندگان محترم توجه دارند که تاریخ هجرت پیامبر (ص) در سال 621 میلادی واقع شده است. (یعنی اگر ۶۱۴ را بپذیریم می شود ۷ سال پیش از هجرت پیامبر اسلام به مدینه ! ) 

به نقل از مقاله مصحف های صنعا و وثاقت قرآن

ادامه دارد....