به امید آن روز!

(ای کسانی که ایمان آورده اید، به پیمان ها وفا کنید...)

آیه یکم سوره مائده...

در تمام نوشتجات و مکتوبات دینی  به لازم الاجرا بودن پیمان ها و تعهدات اشاره شده و خواستار پایبند بودن به چنین اصل مهمی شده اند. 

ولی متاسفانه  گروهی که تعدادشان  قابل توجه است   به تعهدات خود پایبند نیستند و نتیجه این مصیبت  آن است که روز به روز بر تعداد شاکیان در دادگستری و مراکز دادرسی افزوده  می شود. 

درمان را می دانیم و آنرا بلد هستیم و می توانیم آنرا بکار گیریم اما نمی خواهیم که به آن عمل کنیم. پس تا زمان پای بند شدن به عهدها و تعهدات آرامشی نخواهد بود. 

چک ها ی برگشتی ، قرار داد های عمل  نشده ، قول های شکسته شده و سوخته، حرفهای پوچ، تعهدات بر دوش گرفته و لی بر زمین گذاشته شده  این است تابلوی وحشتناک روابط اجتماعی ...و این گونه بودن چشم انداز خوبی را به دست نمی دهد. 

اگر  روزی  فرا برسد که اکثریت یک جامعه به تعهدات خود پای بند باشند، آن روز را می توان بعنوان آغاز دوران جدیدی از یک زندگی آرام و طلایی چشن گرفت.به امید آن روز!