"و گفتیم اى آدم خود و همسرت در این باغ سکونت گیرید و از هر کجاى آن که خواهید فراوان بخورید اما به این درخت نزدیک نشوید که از ستمکاران خواهید بود "
(۳۵)
و البته آدم و حوا از همان میوه خوردند و...
" سپس آدم از پروردگارش کلماتى را دریافت نمود و بر او ببخشود آرى او توبه پذیر مهربان است." (۳۷)
"آنگاه گفتیم جملگى از آن فرود آیید پس اگر از جانب من شما را هدایتى رسد آنان که هدایتم را پیروى کنند بر ایشان بیمى نیست و غمگین نخواهند شد (۳۸)"
آیات 35، 37 و 38 سوره(بقره)
اصلا خداوند چرا اجازه داد که آدم و حوا از میوه آن درخت بخورند و در گیر زمین مصیبتهای آن شوند.؟
پاسخش این است که اگر خداوند با شلاق و پس گردنی آن دو پدر و مادر ما را از خوردن آن میوه درد سر ساز باز داشته بود و به فرشتگانش امر کرده بود اگر این دو موجود انسانی به در خت آزمایش نزدیک شدند با زنجیر های آتشین بر ساق پایشان چنان بکوبید که از هوش بروند، در آن صورت ما زندگی و جهانی داشتیم بی روح و بدون حق انتخاب ...ما دستگاه هایی کوک شده بودیم که بدون امتیاز دهی و بدون کوشش در همان بهشت می ماندیم و به زمین نمی آمدیم و تمدن و تاریخ هم شکل نمی گرفت.
آیا با این روش خداوند کاری دمکراتیک انجام داده و حق خدایی عدالت پیشه و خردمند را رعایت کرده بود؟.
مسلما پاسخ به این پرسش منفی است. چون در آن صورت او موجوداتی را خلق کرده بود که هیچ اختیاری از خود نداشتند. موجوداتی ماشینی بودند که دست قدرت الهی آنان را کوک می کرد و خودشان بمنزله "هیچ" بودند.
ازسوی دیگر خداوند همان سناریو را روی زمین اجرا کرد و گفت: این زمین هم مقرراتی دارد ، باید ها و نباید ها هست ، ولی شما حق انتخاب دارید که چهار نعل به سمت" نبایدها " بروید و لذت نباید ها و یا همان "گناه" را مزه مزه کنید و د رعوض جریمه آنرا همبپردازید.
البته برای آن که آدم و همسرش دچار " اضطراب" نشوند خداوند گفت: