600 آیه از قران
آیات ۲۸ الی ۲۹
"-شیطان دوست بدی بود.
"اى کاش فلانى را دوست خود نگرفته بودم«28»
او مرا به گمراهى کشانید در حالی که قرآن به من رسیده بود، و شیطان همواره فرو گذارنده انسان است«29»"
شاید پرسش مهم این باشد که بدانیم چه زمانی شیطان می رود و یا می ماند؟
در حقیقت این دوستی شیطان و انسان هم از رازهای و معماهای پیچیده خلقت است. چرا که انسان هر گز او را نمی بیند و نمی تواند وجودش را احساس کند . اما تابلو چشمکی زنی وجود دارد که برخی قادر به دین فلاش بک چراغهای اخطار آن هستند.
بهترین و سر راست ترین علامت حضور شیطان در کنار آدمی و این که از سر و کول او بالا می رود وقتی حاصل می شود که ناگهان افکار خیانت انتقام، اذیت ، خشم، تکبر، رشوه خواری، ظلم، و...در ذهن اش پدیدار می شود.
و آنگاه که کار نادرست انجام گرفت از همان لحظه شیطان انسان را رها می کند.
یعنی هر گاه خطایی از انسان سرزد و احساس پشیمانی کرد آن زمان بدون شیطان است ، چرا که او را رها کرده و رفته است.
در عوص حس بشری و انسانی و دینی او را بخاطر انجام ان کار خطا مورد سرزنش قرار می دهد.
اما اگر...
اما اگر بشر همان است که بود و هیچ احساس پشیمانی نکرد و در صدد جبران بر نیامد و صدمه ای را که به کسی و یا جامعه زده جبران نکرد در این صورت باید بداند که شیطان حاضر است برای او وقت بیشتری بگذارد.
ممکن است که انسان به جایی برسد که صندلی شاگردی انسان و کرسی استادی شیطان عوض شود. یعنی بشر استاد شود و شیطان شاگرد!
آنگاه است که هر روز که این چنین انسان سر از خواب که بر می دارد شیطان به حضور ش رسیده و می گوید: " قربان امروز چه اوامری دارید تا انجام دهم."
فکر می کنم اصطلاح معروف "شیطان را درس می دهد ." از همین موضوع نشات گرفته است.