خوانش قران بر حسب تاریخ نزول سوره ها(2): سوره قلم

سوره قلم دومین سوره بر حسب تاریخ نزول:(ت۲)

 قسم به قلم و آنچه می نگارد

به نام خداوند بخشنده مهربان

ن  و قلم  و آنچه خواهند نگاشت. (۱)

که تو به لطف  پروردگارت هرگز مجنون نیستی. (۲)

و البته تو را پاداشی بی منت است. (۳)

و در حقیقت تو به اخلاقی بسیار بزرگ و نیکو  آراسته‌ای. (۴)

و به زودی تو و مخالفانت مشاهده می‌کنید. (۵)

که از شما کدام  دیوانه‌اند. (۶)

پروردگارت خود بهتر مى‏ داند چه کسى از راه او منحرف شده و  او به راه یافتگان داناتر است (۷)

پس هرگز از دروغگویان  پیروی مکن. (۸)

کافران بسیار مایلند که تو با آنها  مداراکنی  تا آنها هم با تو مدارا کنند. (۹)

و از هر قسم خورنده فرو مایه ای اطاعت مکن (۱۰)

و آن کس که عیبجوست و همواره  برای  خبرچینی حرکت می کند. (۱۱)

و از خیر باز می‌دارد و به ظلم و بدکاری می‌کوشد. (۱۲)

 گذشته از این متکبر است ،پست   است. (۱۳)

 برای این که مال و فرزندان بسیار دارد . (۱۴)

در صورتی که چون آیات ما را بر او تلاوت کنند گوید: این سخنان افسانه پیشینیان است. (۱۵)

ادامه دارد...

شرح:

تا آنجا که من اطلاع دارم، قرآن تنها کتاب آسمانی است که به قلم و نگارش قسم خورده است. 

قطعا از زمان نزول همین آیه بود که اهمیت نوشتن و سواد آموزی در میان پیروان اولیه و بعدی اسلام در خشیدن گرفت. 

پیامبر بعد ها بر ای آزادی اسیران غیر مسلمان از آنان می خواست تا به مسلمانان خواندن و نوشتن بیاموزند و آزادی خود را بدست آورند. به بیان دیگر، نوشتن و خواندن در منظر قران همان زنده ماندن است. چون تنها نوشتار است که می ماندند.

بحثی در باره واژه " زنیم"  که در آیه 13 امده است:

معجم عربی:

1. • قومه فلان زَنِیم لا یُعرف له نسب
   • الزَّنِیمُ: اللئیم المعروف بلؤْمه أو شرِّه
   • 0

زنیم. [ زَ ] ( ع ص ) مردی به قومی چسبیده که نه از ایشان بود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). 

|| پسرخوانده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

 || ناکس و فرومایه و بدخوی که در ناکسی معروف باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد )

 ( از غیاث ) :

هم خدا داشت مر او را ز بد خلق نگاه
گرچه بسیار جفا دید ز هر گونه زنیم.

ابوحنیفه ( از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 390 ).

|| خصم جواب دهنده از طرف قوم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). 

خصم جواب دهنده از طرف قوم. ( ناظم الاطباء ).

 || حرام زاده. ( ترجمان القرآن) 

ادامه دارد...

ویکی الکتاب: معنی زَنِیمٍ: بی اصل ونسب... . بعضی دیگر گفته اند : زنیم کسی است که به لئامت و پستی مشهور باشد . 

بعضی دیگر گفته اند : کسی است که در شرارت علامتی ...

معنی عُتُلٍّ: سخن خشن و درشت (در عبارت "عُتُلٍّ بَعْدَ ذَ ٰلِکَ زَنِیمٍ "منظور شخص بد دهن وخشن است)

زنیم. [ زَ ] ( ع ص ) مردی به قومی چسبیده که نه از ایشان بود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

 || پسرخوانده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ناکس و فرومایه و بدخوی که در ناکسی معروف باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از غیاث ) :

هم خدا داشت مر او را ز بد خلق نگاه
گرچه بسیار جفا دید ز هر گونه زنیم.

ابوحنیفه ( از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 390 ).

|| خصم جواب از طرف قوم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). خصم جواب دهنده از طرف قوم. ( ناظم الاطباء ). || حرام زاده. ( ترجمان القرآن ) ( دهار ) : عتل بعد ذلک زنیم. ( قرآن) 

بر این اساس معنی غالب انسان پست و فرومایه. یا کسی که خود را به کسی چسبانده باشد. 

ادامه دارد...