زن طفیلی وجود مرد نیست.
همان طور که در نوشتار پیشین گفته شد طبق آیات قران زن بصورت طفیلی از وجود مرد آفریده نشده بلکه هردو بصورت مستقل و یکسان از چیزی بنام " نفس واحد" جدا جدا آفریده شدند.
آیههای خلقت مانند: «یا ایها الناس اتقوا ربکم الذی خلقکم من نفس واحدة وخلق منها زوجها وبث منهما رجالا کثیرا ونساء واتقوا الله الذی تساءلون به والارحام ان الله کان علیکم رقیبا»
.
ای مردم از پروردگارتان که شما را از نفس واحده آفریده و جفتش را نیز از او آفرید و از آن دو مردان و زنان بسیاری پراکند پروا دارید، و از خدایی که به نام او از همدیگر درخواست میکنید پروا کنید، و خویشاوندان را (فراموش نکنید) که خدا همواره بر شما نگهبان است.
منظور از نفس در این آیه کریمه همانا گوهر و ذات و اصل واقعیت عینی شیء است. و مراد از آن، روح، جان، روان و مانند آن نیست. مثلا اگر گفتهاند فلان شیء فی نفسه چنین است یعنی در ذات و هستی اصلی خود چنین است و وقتی گفتهاند: جائنی فلان نفسه، یعنی فلان کس خودش آمده است که معنای نفس مرادف با عین یعنی اصل ذات خواهد بود.
پس روا نیست که مباحث علم النفس کهن یا تازه را به آیه ربط داد و یا تحقیق درباره آیه محل بحث را با آیات ناظر با پیدایش نفس و نفح آن در انسان و رجوع آن به سوی پروردگار و دیگر مباحث قرآنی مرتبط به احکام روح انسانی وابسته دانست. پس مراد از نفس همانا ذات و واقعیت عینی است.
بنابر مبنای فوق مفاد آیه مزبور اولا این است که همه انسانها از هر صنف، (خواه زن خواه مرد زیرا کلمه ناس شامل همگان میشود) از یک ذات و گوهر خلق شدهاند و مبدا قابلی آفرینش همه افراد یک چیز است، و ثانیا اولین زن که همسر اولین مرد است او هم از همان ذات و گوهر عینی آفریده شده، نه از گوهر دیگر و نه فرع بر مرد و زائد بر او و طفیلی وی. بلکه خداوند اولین زن را از همان ذات و اصلی آفریده است که همه مردها و زنها را از همان اصل خلق کرده است.
مطالب یاد شده را میتوان از آیه «هو الذی خلقکم من نفس واحدة وجعل منها زوجها…»
. اوست که شما را از نفس واحدی آفرید، و جفت وی را از آن پدید آورد. و از آیه «خلقکم من نفس واحدة ثم جعل منها زوجها...» استفاده نمود.
پس مفاد آیههای ناظر به اصل آفرینش از یک مبداء واحد برای زن و مرد یعنی اولین زن و مرد می باشد که نسل کنونی به آنها منتهی میشوند.
منبع : زن و مرد در قران: سایت . wikifegh
ادامه دارد...