قران بر حسب تاریخ نزول(ت ۸): سوره اعلی

قران بر حسب تاریخ نزول(ت ۸)

متاسفانه در این روزگار هر کس که دستش به قلم و یا بلندگوئی برسد درباره دین  نظریه پردازی می کند، در حالی که ۹۹درصد این  افراد حتی برای یکبار کتاب دینی همان دینی که مورد انتقاد قرار می دهند  دقیق مطالعه نکرده اند.

 اینان از طرز سخنشان هم  واضح است که چون فروبرندگان و بلع کنندگان واژه ها عمل می کنند و هر گزار تباط مفاهیم و سیر تشکیل یک دین را نمی دانند ، اما با جرات تما م نظریه می دهند و تشویق کننده هم دارند. 

بنابراین اگر می خواهید انتقاد کنید ابتدا هم چون یک دادستان حقیقی پرونده اتهام را مطالعه کنید و بعد نظر بدهید.

به نام خداوند بخشنده مهربان

(ای رسول ما) نام خدای خود را که برتر و بالاتر  است به پاکی یاد کن. (۱)

آن خدایی که  خلق کرد و به حد کمال خود رسانید. (۲)

آن خدایی که قدر و اندازه‌ داد و هدایت نمود. (۳)

آن خدایی که گیاه را سبز و خرم از زمین برویانید. (۴)

و آن گاه خشک و سیاهش گردانید. (۵)

پیامبر به اذن و وحی الهی هر گز قران را فراموش نمی کرد

ما تو را قرائت آیات قرآن چندان آموزیم که هیچ فراموش نکنی. (۶)

مگر آنچه خدا خواهد که او به امور آشکار و پنهان عالم آگاه است. (۷)

و ما تو را بر طریقه آسان موفق می‌داریم. (۸)

پس به  تذکر بپرداز  ساز شاید سودمند افتد. (۹)

البته هر که خدا ترس باشد پند می‌گیرد. (۱۰)

و آن که شقی‌ترین مردم است از آن دوری گزیند. (۱۱)

همان کس که عاقبت به آتش بسیار سخت دوزخ در افتد. (۱۲)

و در آن دوزخ نه بمیرد  و نه زنده  ماند . (۱۳)

حقّا فلاح و رستگاری یافت آن کسی که تزکیه نفس کرد. (۱۴)

و به ذکر نام خدا به نماز و طاعت پرداخت. (۱۵)

 ولی شما مردم  زندگانی دنیا را بگزینید و عزیز دارید. (۱۶)

در صورتی که منزل آخرت بسی بهتر و پاینده‌تر  است. (۱۷)

این گفتار به حقیقت در کتب پیشین ذکر شده. (۱۸)

بخصوص در صحف ابراهیم و تورات موسی . (۱۹)