سوره توبه (برائت) بخش سوم:گروه دورویان و مشکل سازان از آعاز اسلام فعالیت خود را داشتند...صدقات به هشت گروه می رسد

سوره توبه ( برائت )۱۱۴  امین و آخرین سوره قران برحسب تاریخ نزول(بخش سوم)

گروه دورویان و مشکل سازان از آعاز اسلام فعالیت خود را داشتند

- (ای پیامبر) اگر این مردم را برای منفعت آنی و فوری و سفر کوتاه  دعوت کنی البته تو را پیروی خواهند کرد و لیکن این سفر بر آنان دراز و دشوار آمد، و مؤکد به خدا سوگند می‏خورند که اگر توانایی داشتیم همانا با شما بیرون می‏آمدیم، اینان خود را به دست هلاکت می‏سپارند و خدا می‏داند که آن‌ها به حقیقت دروغ می‏گویند. (۴۲)

- (ای رسول) خدا تو را ببخشاید چرا پیش از آن‌که دروغگویان از راستگویان بر تو معلوم شوند به آن‌ها اجازه دادی؟ . (۴۳)

- مسلمانانی که به حقیقت به خدا و روز قیامت ایمان دارند از تو رخصت ترک جهاد نخواهند تا به مال و جان خود در راه خدا جهاد کنند، و خدا به احوال متقیان آگاه است. (۴۴)

- تنها آن‌هایی که ایمان به خدا و روز قیامت نیاورده و دل‌هاشان در شک و ریب است از تو اجازه معافی از جهاد می‏خواهند، و آن منافقان پیوسته در شک و تردید مانده و سرگردانند. (۴۵)

- و اگر آنان قصد سفر جهاد داشتند درست مهیای آن می‏شدند لیکن خدا هم از برانگیختن آن‌ها کراهت داشت پس آن‌ها را باز داشت و حکم شد  شما هم با معذوران  بنشینید. (۴۶)

- اگر این منافق مردم هم در میان شما مؤمنان بیرون می‏آمدند جز خیانت و مکر در سپاه شما چیزی نمی‏افزودند و هر چه می‏توانستند در کار شما اخلال و خرابی می‏کردند، برای شما از هر سو در جستجوی فتنه برمی‏آمدند، و هم در میان لشکر شما از آنان جاسوس‌هایی وجود دارد، و خدا به احوال ظالمان داناست. (۴۷)

از این پیش از آن در صدد فتنه ‏گری بودند و کارها را به تو بر عکس می‏نمودند تا آن گاه که حق روی آورد و امر خدا آشکار  گردید در صورتی که آن‌ها کمال کراهت را داشتند. (۴۸)

و برخی از آن مردم منافق با تو گویند که به ما در جهاد اجازه معافی ده و ما را در آتش فتنه  میفکن، آگاه باش که آن‌ها خود به فتنه و امتحان در افتادند و همانا دوزخ به آن کافران احاطه دارد. (۴۹)

اگر تو را حادثه‏ ای خوش نصیب شود سخت بر آن‌ها ناگوار آید و اگر تو را زحمتی و رنجی پیش آید گویند: ما در کار خود پیش‏بینی کردیم، و آن‌ها باز می‏گردند در حالی که شادند. (۵۰)

بگو: هرگز جز آن‌چه خدا برای ما خواسته به ما نخواهد رسید، اوست مولای ما، و البته اهل ایمان در هر حال باید بر خدا توکل کنند. (۵۱)

بگو که آیا شما منافقان جز یکی از دو نیکویی  چیزی می‏توانید بر ما انتظار برید؟ ولی ما درباره شما منتظریم که از جانب خدا به عذابی سخت گرفتار شوید یا به دست ما هلاک شوید، بنا بر این شما در انتظار باشید که ما هم مترصد و منتظر هستیم. (۵۲)

بگو که شما اگر بخشش کنید چه از روی میل و چه کراهت، هرگز از شما پذیرفته نخواهد شد، زیرا شما مردمی بوده که سخت به فسق خو گرفته‏ اید. (۵۳)

و هیچ مانعی از قبول نفقات آن‌ها نبود جز آن‌که آن‌ها به خدا و رسول او  کافرند و نماز نگزارند جز به حال کسالت و انفاق نکنند جز آن‌که سخت کراهت دارند. (۵۴)

مبادا تو از کثرت اموال و اولاد آن‌ها در شگفت آیی! خدا می‏خواهد آن‌ها را به همان مال و فرزند در زندگانی دنیا به عذاب افکند و ساعت مرگ جان آن‌ها به درآید در حالتی که کافر باشند. (۵۵)

و آن‌ها  دائم به خدا قسم یاد می‏کنند که ما هم به راستی از شما مؤمنانیم و حال آن‌که از شما و هم عقیده شما نیستند و لیکن این قوم  می‏ترسند. (۵۶)

اگر پناهگاهی یا سنگری در مغار کوه‏ها یا هر گریزگاهی دیگر بیابند  البته بدان جا با کمال تعجیل می‏گریزند. (۵۷)

و بعضی از آن مردم منافق در  صدقات بر تو اعتراض و خرده‏گیری کنند، اگر به آن‌ها از آن عطا شود رضایت داشته و اگر از آن چیزی به آن‌ها داده نشود سخت خشمگین شوند. (۵۸)

و چقدر بهتر بود اگر آن‌ها به آن‌چه خدا و رسول به آن‌ها عطا کردند راضی بودند و می‌گفتند که خدا ما را کفایت است، او و هم رسولش از لطف عمیم به ما عطا خواهند کرد، ما تنها به خدا مشتاقیم. (۵۹)

صدقات منحصرا به هشت گروه تعلق می گیرد

(مصرف) صدقات منحصراً مختص است به : فقیران و عاجزان و متصدیان اداره صدقات و کسانی که باید تألیف قلوب آن‌ها کرد (یعنی برای متمایل کردن بیگانگان به دین اسلام) و آزادی بندگان و قرض ‏داران و در راه خدا (یعنی در راه تبلیغ و رواج دین خدا) و در راه درماندگان. این مصارف هشتگانه فرض و حکم خداست، که خدا دانا و بر تمام مصالح خلق آگاه است. (۶۰)