سوره آل عمران بخش ششنم

-سوره آل عمران ۸۹ امین سوره بر حسب تاریخ نزول

-مطالبی که نخستین بار توسط قران مطرح شدند

بنام خداوند بخشنده مهربان

پیامبر در میان شما ست

چگونه کافر خواهید شد در صورتی که آیات خدا بر شما تلاوت می‌‏شود و پیغمبر خدا میان شماست؟ و هر کس به دین خدا متمسّک شود محققاً به راه مستقیم هدایت یافته است. (۱۰۱)

ای اهل ایمان، از خدا بترسید چنانچه شایسته خدا ترس بودن است، و نمیرید جز به دین اسلام. (۱۰۲)

خدا در دلهای شما مهربانی قرار داد

و همگی به رشته  خدا چنگ زده و به راه‌های متفرّق نروید، و به یاد آرید این نعمت بزرگ خدا را که شما با هم دشمن بودید، خدا در دل‌های شما الفت و مهربانی انداخت و به لطف و نعمت خدا همه برادر دینی یکدیگر شدید، و در پرتگاه آتش بودید، خدا شما را نجات داد. بدین گونه خدا آیاتش را برای  شما بیان می‏‌کند، باشد که هدایت شوید. (۱۰۳)

انجام نیکوکاری و دوری از بدی

و باید برخی از شما مسلمانان خلق را به خیر و صلاح دعوت کنند و امر به نیکوکاری و نهی از بدکاری کنند، و این‌ها هستند که رستگار خواهند بود. (۱۰۴)

ملتهایی که را تفرقه و اختلاف پیش گرفتتد

و شما مسلمانان مانند مللی نباشید که پس از آن‌که آیات روشن برای  آن‌ها آمد راه تفرقه و اختلاف پیمودند، که البته برای آن‌ها عذاب بزرگ خواهد بود. (۱۰۵)

در روزی که گروهی روسفید و گروهی روسیاه باشند، اما سیه‌رویان  چرا بعد از ایمان باز کافر شدید؟ اکنون بچشید عذاب را به کیفر کفر و عصیان خود. (۱۰۶)

و اما روسفیدان در رحمت خدا  درآیند و در آن جاوید متنعّم باشند. (۱۰۷)

این‌ها آیات الهی است که برای تو به راستی می‏‌خوانیم، و خداوند هرگز اراده ستم به هیچ کس از مردم عالم نخواهد کرد. (۱۰۸)

و هر آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است همه ملک خداست و بازگشت همه امور  به سوی اوست. (۱۰۹)

شما نیکوترین امتی هستید که پدیدار گشته‏‌اید به نیکوکاری امر می‏‌کنید و از بدکاری باز می‏‌دارید و ایمان به خدا دارید. و اگر اهل کتاب همه ایمان می‏‌آوردند بر آنان چیزی بهتر از آن نبود، لیکن برخی از آنان با ایمان و بیشترشان فاسف و بدکارند. (۱۱۰)

هرگز به شما آسیب سخت نتوانند رسانید مگر آن‌که شما را اندکی بیازارند، و اگر به کارزار شما آیند از جنگ خواهند گریخت و از آن پس هیچ وقت منصور نخواهند بود. (۱۱۱)

آنان که پیامبران خدا را می کشتند

آن‌ها محکوم به ذلّت و خواری هستند به هر کجا که یافت شوند، مگر به دین خدا و عهد مسلمین درآیند. و آنان پیوسته مستحق خشم خدا و اسیر بدبختی و ذلّت شدند از این رو که به آیات خدا کافر شده و پیغمبران حق را به ناحق می‏‌کشتند، و این نابکاری‌ها به خاطر نافرمانی و ستمگری همیشه آن‌ها بود. (۱۱۲)

خداپرستان اهل کتاب اهل رستگاری هستند

همه اهل کتاب یکسان نیستند، طایفه‏‌ای از آن‌ها معتدل و به راه راست‏اند، در دل شب به تلاوت آیات خدا و نماز و طاعت حق مشغولند. (۱۱۳)

ایمان به خدا و روز قیامت می‏‌آورند و امر به نیکویی و نهی از بدکاری می‏‌کنند و در نکوکاری می‏‌شتابند و آن‌ها خود مردمی نیکوکارند. (۱۱۴)

هر کار نیک کنند از ثواب آن محروم نخواهند شد و خدا دانا به حال پرهیزکاران است. (۱۱۵)

هرگز کافران را بسیاری مال و اولاد از عذاب خدا نتواند رهانید، و آن‌ها اهل جهنم و جاوید در آن معذّب خواهند بود. (۱۱۶)

مثل مالی که کافران برای پیشرفت مقاصد دنیوی خود صرف کنند  بدان ماند که باد سرد شدیدی به کشتزار ستمکاران برسد و همه را نابود کند . و خدا ستمی بر آن‌ها نکرده، لیکن آن‌ها به خود ستم می‏‌کنند. (۱۱۷)

ای اهل ایمان، از غیرهمدینان خود دوست صمیمی هم‌راز نگیرید، چه آن‌که آن‌ها از خلل و فساد در کار شما ذرّه‏‌ای کوتاهی نکنند، آن‌ها مایلند شما همیشه در رنج باشید، دشمنی شما را بر زبان هم آشکار سازند و محققاً آن‌چه در دل دارند بیش از آن است. ما به خوبی برای شما بیان آیات کردیم اگر عقل را به کار بندید. (۱۱۸)

شما به همه کتابهای آسمانی ایمان دارید ولی آنان همه کتابهای آسمانی را قبول ندارند

آگاه باشید، چنانچه شما آن‌ها را دوست می‏‌دارید آنان شما را دوست نمی‏‌دارند، و شما به همه کتابهای آسمانی ایمان دارید، و آن‌ها در مجامع شما اظهار ایمان کرده و چون تنها شوند از شدت کینه بر شما سر انگشت خشم به دندان گیرند. بگو: بدین خشم بمیرید، همانا خدا از درون دل‌ها آگاه است. (۱۱۹)

اگر شما (مسلمین) را خوشحالی پیش آید از آن غمگین شوند، و اگر به شما حادثه ناگواری رسد خوشحال شوند. اما اگر شما صبر پیشه کنید و پرهیزکار باشید مکرر و عداوت آنان آسیبی به شما نرساند، که همانا خدا بر آن‌چه می‏‌کنید محیط و آگاه است. (۱۲۰)

ادامه دارد...