سوره بقره: منطق ابراهیمی ، زنده شدن مردگان، بخشش کنید تا ۷ برابر بیابید

سوره بقره  ۸۶ امین سوره بر حسب تاریخ  نزول

منطق ابراهیمی
آیا ندیدی که پادشاه زمان،  به دلیل حکومتی که خدا به او داده بود درباره خدا با ابراهیم به جدل برخاست؟ چون ابراهیم گفت: خدای من آن است که زنده گرداند و بمیراند، او گفت: من نیز زنده می‌کنم و می‌میرانم. ابراهیم گفت که خداوند خورشید را از طرف مشرق برآورد، تو اگر توانی از مغرب بیرون آر؛ آن نادان کافر در جواب عاجز ماند؛ و خدا راهنمای ستمکاران نخواهد بود. (۲۵۸)

روش زنده کردن مردگان(۱)
یا به مانند آن کس  که از دهکده‌ای گذر کرد که خراب و ویران شده بود، باخود گفت ؛ خدا چگونه باز این مردگان را زنده خواهد کرد!
پس خداوند او را صد سال میراند و سپس زنده کرد و برانگیخت و باو گفت  که چند مدّت درنگ نمودی؟
جواب داد: یک روز یا پاره‌ای از یک روز درنگ نمودم،
خداوند  گفت بلکه صد سال است که به خواب مرگ افتاده‌ای، به طعام و شراب خود نگاهی بنما که هنوز تغییر ننموده، و استر خود را بنگر ! تا تو را حجت و نشانه‌ای برای خلق قرار دهیم ۹و بنگر در استخوان‌های آن که چگونه درهمش پیوسته و گوشت بر آن پوشانیم. چون این کار بر او روشن گردید، گفت: به یقین می‌دانم که خدا بر هر چیز قادر است. (۲۵۹)

روش زنده کردن مردگا ن(۲)
و چون ابراهیم گفت: بار پروردگارا، به من بنما که چگونه مردگان را زنده خواهی کرد؟ خدا فرمود: باور نداری؟ گفت: آری باور دارم، لیکن خواهم که دلم آرام گیرد. خدا فرمود: چهار مرغ بگیر و گوشت آن‌ها را به هم درآمیز ن
،  آن گاه هر قسمتی را بر سر کوهی بگذار، سپس آن مرغان را بخوان، که به سوی تو شتابان پرواز کنند؛ و بدان که خدا توانا و داناست. (۲۶۰)

بخشش کنید تا ۷ برابر بیابید
آنان که مالشان را در راه خدا انفاق می‌کنند کارشان  به مانند دانه‌ای است که از آن هفت خوشه بروید و در هر خوشه صد دانه باشد، و خداوند از این مقدار نیز برای هر که خواهد بیفزاید، و خدا را رحمت بی‌منتهاست و داناست. (۲۶۱)

آنان که مالشان را در راه خدا انفاق کنند و در پی انفاق منّتی نگذارده و آزاری نکنند، آن‌ها را پاداش نیکو نزد خدا خواهد بود و از هیچ پیشامدی بیمناک نباشند و هرگز اندوهناک نخواهند بود. (۲۶۲)

زبان خوش و طلب آمرزش   بهتر است از صدقه‌ای است که پی آن آزار کنند، و خداوند بی‌نیاز و بردبار است. (۲۶۳)

ای اهل ایمان، صدقات خود را با منّت  گذاری و آزار تباه نسازید مانند آن که مال خود را از روی ریا انفاق کند و ایمان به خدا و روز قیامت ندارد؛ مَثَل این ریاکاران بدان ماند که دانه را بر روی سنگ صاف غبار گرفته‌ای ریزند و تند بارانی غبار آن بشوید و آن سنگ را همان طور صاف و بی‌گیاه به جای گذارد، که نتوانند هیچ حاصلی از آن به دست آورند. و خداوند گروه کافران را راه  ننماید. (۲۶۴)

و مثل آنان که مالشان را در راه خشنودی خدا انفاق کنند و با کمال اطمینان خاطر، دل به لطف خدا شاد دارند مانند  بوستانی است که در زمین بلندی باشد و بر آن باران زیادی به موقع ببارد و حاصلی دو چندان دهد، و اگر باران زیاد نیاید، اندک بارد ، و خدا بیناست. (۲۶۵۰

ادامه دارد