سیری در قوانین دین زرتشتی
کتاب وندیداد
بخش هشتم
قوانین مربوط به زنان باردار که کودک در شک دارند
45
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
هرگاه در خانه ی مزداپرستان زن آبستنی پس از بارداری یک یا دو یا سه یا چهار یا پنج یا شش یا هفت یا هشت
یا نه یا ده ماهه، کودکی مرده بزاید، مزداپرستان آن زن را به کجا باید ببرند ؟
46
اهوره مزدا پاسخ داد :
به جایی در آن خانه ی زرتشتی که زمین آن بی آب و گیاه ترین جا باشد؛ گله های گاوان و گوسفندان کمتر از آن
بگذرند؛ آتش - پسر اهوره مزدا - کمتر در آن برافروخته شود؛ دسته های برسم ویژه ی آیین کمتر بدان برده
شود و مردم اشون کمتر از آن بگذرند.
47
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
چه اندازه دور از آتش ؟
چه اندازه دور از آب ؟
چه اندازه دور از دسته های برسم ویژه ی آیین ؟
چه اندازه دور از مردم اشون ؟
48
اهوره مزدا پاسخ داد :
سی گام دور از آتش.
سی گام دور از آب.
سی گام دور از دسته های برسم ویژه ی آیین.
سه گام دور از مردم اشون.
مزدا پرستان باید گرداگرد آن جا چینه ای برآورند و در درون آن، او را خوراک و جامه دهند.
50
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
نخستین خوراکی که بدان زن باید داده شود، چیست ؟
51
اهوره مزدا پاسخ داد :
باید سه یا شش یا نُه جام“ گـُمیز“ (ادرار گاو)آمیخته با خاکستر بیاشامد تا گور درون زهدان وی شسته شود.
52
پس آنگاه می تواند شیر گرم مادیان یا گاو یا میش یا بز یا گوشت پخته و نان و شراب ناب بیاشامد و بخورد؛ اما
نوشیدن آب بر او روا نیست.
53
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
چنین زنی تا چه هنگام باید بدین سان بماند و تا چه هنگام باید تنها با این گونه گوشت و نان و شراب زندگی کند
و از نوشیدن آب بپرهیزد ؟
54
اهوره مزدا پاسخ داد :
باید تا سه شب بدین سان بماند. باید تا سه شب با این گونه گوشت و نان و شراب زندگی کند و از نوشیدن آب
بپرهیزد. پس هنگامی که این سه شب سپری شد، تن و جامه ی خویش را با ”گمیز“ و آب در کنار نه گودال بشوید
[15 [و بدین سان پاک شود.
55
ای دادار جهان استومند ! ای اشون
ادامه دارد.