سیری در قوانین دین زرتشت(۳): کتاب وندیداد (فرگرد ششم):، کتاب قانون دین زرتشت بخش یکم: قوانین دفن مردگان

سیری در قوانین دین زرتشت(۳)

کتاب وندیداد ، کتاب قانون دین زرتشت

فرگرد ششم

بخش یکم

قوانین دفن مردگان

1
زمینی که سگان یا مردمان بر آن مُرده باشند، تا کی باید کِشت ناشده رها شود ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
زمینی که سگان یا مردمان بر آن مُرده باشند، باید تا یک سال کِشت ناشده رها شود.

2
تا یک سال، هیچ مزداپرستی نباید بر آن بخش از زمین که سگان یا مردمان بر آن مُرده باشند، بذر بیفشاند یا آب روان کند، او می تواند بر دیگر بخش های زمین بذر بیفشاند و آب روان کند.

3
کسی که تا یک سال بر زمینی که سگان یا مردمان بر آن مُرده باشند، بذر بیفشاند یا آب روان کند، گناهش برابر گناه کسی است که مُردار در آب یا در خاک یا در پای گیاهان بیندازد.

4
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر مزداپرستان تا یک سال بر زمینی که سگان یا مردمان بر آن مُرده باشند، بذر بیفشانند یا آب روان کنند، پاداَفرهِ گناهشان چیست ؟

5
اهوره مزدا پاسخ داد :
آنان «پـِشوتـَنو» هستند و پادافره گناهشان دویست تازیانه با اسپهه - اشترا، دویست تازیانه با سروشو - چرن است.(1)

6
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر مزداپرستان بخواهند زمین را دیگر باره آماده ی کشت کنند (2)، آن را شخم زنند و بر آن بذر بیفشانند و آب روان کنند، چه باید بکنند ؟

7
اهوره مزدا پاسخ داد :
آنان باید در پی استخوان، موی، گوشت، سرگین یا خونی که شاید در آن جا بازمانده باشد، بر آن زمین به جست و جو پردازند.

8
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر آنان در پی استخوان، موی، گوشت، سرگین یا خونی که شاید در آن جا بازمانده باشد، بر آن زمین به جست و جو نپردازند، پاداَفرهِ گناهشان چیست ؟

9
اهوره مزدا پاسخ داد :
آنان «پـِشوتـَنو» هستند و پاداَفرهِ گناهشان دویست تازیانه با اسپهه - اشترا، دویست تازیانه با سروشو - چرن است.

بخش دوم

10
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر کسی استخوانی از سگان یا مردمان مُرده - همچند بند سر انگشت کوچک - را بر زمین بیندازد و چربی یا مغز آن استخوان در زمین فرونشیند، پاداَفرهِ گناهش چیست ؟

11
اهوره مزدا پاسخ داد :
سی تازیانه با اسپهه - اشترا، سی تازیانه با سروشو - چرن.

12
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر کسی استخوانی از سگان یا مردمان مُرده - همچند بند سر انگشت اشاره - را بر زمین بیندازد و چربی یا مغز آن استخوان در زمین فرو نشیند، پاداَفرهِ گناهش چیست ؟

13
اهوره مزدا پاسخ داد :
پنجاه تازیانه با اسپهه - اشترا، پنجاه تازیانه با سروشو - چرن.

14
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر کسی استخوانی از سگان یا مردمان مُرده - همچند بند سر انگشت میانی - را بر زمین بیندازد و چربی یا مغز آن استخوان در زمین فرو نشیند، پاداَفرهِ گناهش چیست ؟

15
اهوره مزدا پاسخ داد :
هفتاد تازیانه با اسپهه - اشترا، هفتاد تازیانه با سروشو - چرن.

16
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر کسی استخوانی از سگان یا مردمان مُرده - همچند انگشتی یا دنده ای - را  بر زمین بیندازد و چربی یا مغز آن استخوان در زمین فرو نشیند، پاداَفرهِ گناهش چیست ؟

17
اهوره مزدا پاسخ داد :
نود تازیانه با اسپهه - اشترا، نود تازیانه با سروشو - چرن.

18
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر کسی استخوانی از سگان یا مردمان مُرده - همچند دو انگشت یا دو دنده - را  بر زمین بیندازد و چربی یا مغز آن استخوان در زمین فرو نشیند، پاداَفرهِ گناهش چیست ؟

19
اهوره مزدا پاسخ داد :
کردار او کردار «پـِشوتـَنو» هستند و پاداَفرهِ گناهش دویست تازیانه با اسپهه - اشترا، دویست تازیانه با سروشو - چرن است.

20
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر کسی استخوانی از سگان یا مردمان مُرده - همچند استخوان بازو یا استخوان ران - را  بر زمین بیندازد و چربی یا مغز آن استخوان در زمین فرو نشیند، پاداَفرهِ گناهش چیست ؟

21
اهوره مزدا پاسخ داد :
چهارصد تازیانه با اسپهه - اشترا، چهارصد تازیانه با سروشو - چرن.

22
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر کسی استخوان از سگان یا مردمان مُرده - همچند کاسه ی سر - را  بر زمین بیندازد و چربی یا مغز آن استخوان در زمین فرو نشیند، پاداَفرهِ گناهش چیست ؟

23
اهوره مزدا پاسخ داد :
ششصد تازیانه با اسپهه - اشترا، ششصد تازیانه با سروشو - چرن.

24
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر کسی تمام پیکر سگ یا آدمی مُرده را بر زمین بیندازد و چربی یا مغز آن استخوان در زمین فرو نشیند، پاداَفرهِ گناهش چیست ؟

25
اهوره مزدا پاسخ داد :
هزار تازیانه با اسپهه - اشترا، هزار تازیانه با سروشو - چرن.

بخش سوم

26
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
هرگاه مزداپرستی پوینده یا دونده یا سواره یا ارابه رانان به مُرداری در آب روان برخورَد، چه باید بکند ؟

27
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت !
بر اوست که کفش و جامه از تن برگیرد و به درون آب رود و مُردار را از آب برآوَرَد.
بر اوست که در آبی تا قوزک پا، تا زانو، تا کمر یا تا بالای آدمی فرو رَوَد تا بدان مردار برسد.(3)

28
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر آن مردار در کار پوسیدن و از هم پاشیدن باشد، آن مزداپرست چه باید بکند ؟

29
اهوره مزدا پاسخ داد :
بر اوست که هر چه بیشتر بتواند تکه های مردار را با دو دست خویش بگیرد، از آب بیرون آورد و بر زمین خشک بگذارد.
از آن پس استخوان، موی، چربی، گوشت، سرگین یا خونی که شاید از آن مردار در آب بازمانده باشد، هیچ گناهی بر گردن وی نگذارد.

30
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
دروج «نسو» تا چه اندازه از آب استخری را به گند و پلیدی و ناپاکی می آلاید ؟

31
اهوره مزدا پاسخ داد :
شش گام در هر یک از چهارسوی.
تا هنگامی که مردار را از آب بر نگیرند، آن آب پاک و آشامیدنی نیست.
پس باید مردار را از استخر بیرون کشند و بر زمین خشک فرو گذارند ...

32
... و از آب استخر، نیمی یا یک سوم یا یک چهارم یا یک پنجم را - به فراخور توانایی - بیرون کشند. پس از آن که مردار از آب گرفته شد و آب را بیرون کشیدند، بازمانده ی آب پاک است و ستوران و مردمان می توانند مانند پیش تر از آن آب بیاشامند.

33
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
دروج «نسو» تا چه اندازه از آب چاهی را به گند و پلیدی و ناپاکی می آلاید ؟

34
اهوره مزدا پاسخ داد :
تا هنگامی که مردار را از آب چاه بر نیاورند، آب آن پاک و آشامیدنی نیست.
پس باید مردار را از چاه برآورند و بر زمین خشک فرو گذارند ...

35
... و از آب چاه، نیمی یا یک سوم یا یک چهارم یا یک پنجم را - به فراخور توانایی - بیرون کشند. پس از آن که مردار از آب گرفته شد و آب را بیرون کشیدند، بازمانده ی آب پاک است و ستوران و مردمان می توانند مانند پیش تر، از آن آب بیاشامند.

36
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
دروج «نسو» تا چه اندازه از یک لایه برف یا تگرگ را به گند و پلیدی و ناپاکی می آلاید ؟

37
اهوره مزدا پاسخ داد :
سه گام از هر یک از چهار سوی.
تا هنگامی که مردار را از برف یا تگرگ برنگیرند، آب آن پاک و آشامیدنی نیست.
پس باید مردار را از برف یا تگرگ برگیرند و بر زمین خشک فرو گذارند ...

38
... پس از آن که مردار بر گرفته شد، آب آن برف یا تگرگ پاک است و ستوران مردمان می توانند مانند پیش تر، از آن آب بیاشامند.

39
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
دروج «نسو» تا چه اندازه از آبی روان را به گند و پلیدی و ناپاکی می آلاید ؟

40
سه گام از پایین دست آب، نه گام از بالا دست آب و شش گام از پهنای آب.
تا هنگامی که مردار را از آب برنگیرند، آن آب پاک و آشامیدنی نیست.
پس باید مردار را از آب بیرون کشند و بر زمین خشک فرو گذارند ...

41
... پس از آن که مردار برگرفته شد و آب سه بار گذشت (4)، آن آب پاک است و ستوران و مردمان می توانند مانند پیش تر، از آن آب بیاشامند.

بخش چهارم

42
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
آیا «هَوم» را هرگاه با مردار سگان یا مردمان برخورد یابد، می توان دیگرباره پاک کرد ؟

43
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
هیچ مرداری نمی تواند نوشابه ی هوم را که برای آیین پیشکش آماده شده باشد، به تباهی یا مرگ بیالاید.[5]
اگر هوم برای آیین پیشکش فشرده نشده باشد، شاخه ی آن در برخورد با مردار به دارازای چهار انگشت آلوده می شود. پس سزاوار است که آن اندازه از دارازای شاخه را در میان خانه به خاک بسپارند و تا یک سال بر جای بگذارند و از آن پس، هر اشونی می تواند نوشابه ی برگرفته از آن را بیاشامد.

بخش پنجم

44
ای دادار جهان استومند ! ای اهوره مزدا ! ای اشون !
پیکر مردگان را به کجا باید برد و در کجا باید گذاشت ؟

45
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
برفراز کوه، در جایی که همیشه سگان و پرندگان مردار خوار به سر می برند.

46
مزدا پرستان باید پاها و موهای مُرده را با مفرغ و سنگ و سرب در زمین استوار کنند؛ مبادا که سگان و پرندگان مردار خوار، استخوان ها را برگیرند و در آب یا در پای درختان بیندازند.

47
هرگاه آنان پیکر مُرده را در زمین استوار نکنند و سگان و پرندگان مردار خوار، استخوان ها را برگیرند و در آب یا در پای درختان بیندازند، پاداَفرهِ گناهشان چیست ؟

48
اهوره مزدا پاسخ داد :
کردار آنان کردار «پـِشوتـَنو» است و پاداَفرهِ گناهشان دویست تازیانه با اسپهه - اشترا، دویست تازیانه با سروشو - چرن است.

49
ای دادار جهان استومند ! ای اهوره مزدا ! ای اشون !
استخوان های مردگان را به کجا باید برد و در کجا باید گذاشت ؟

50
اهوره مزدا پاسخ داد :
مزداپرستان باید استودانی بسازند در جایی که آب باران نایستد (6)؛ در جایی دور از گذار سگ و روباه و گرگ.

51
آنان باید اگر بتوانند استودانی با سنگ و ساروج و خاک (7) بر پا کنند و اگر نتوانند باید پیکر مُرده را زیر تابش ستارگان و ماه و خورشید، برهنه روی فرش و بالشی که از آن او بوده است، بر زمین بگذارند

ادامه دارد...