سوره عنکبوت (بخش دوم۰ -آثار قوم لوط باقی است. -بزرگترین گناه قوم لوط تجاوز بود و نه لواط! -تمدنهای گمشده عاد و ثمود

ادامه از نوشتار پیشین

-سوره عنکبوت  ۸۵ امین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش دوم)

-مطالبی که برای نخستین بار توسط قران مطرح شدند: 

-آثار قوم لوط باقی است. 

-بزرگترین گناه قوم لوط تجاوز بود و نه لواط! 

-تمدنهای گمشده عاد و ثمود که مجددا یافته شدند

و شما   هرگز  در زمین و آسمان نمی توانید خدا را  عاجز کنید  و نه جز خدا نگهبان و یاوری دارید. (۲۲)

و آنان که به آیات خدا و لقای او کافر شدند آن‌ها از رحمت من ناامیدند و سخت به عذاب دردناک گرفتار خواهند شد. (۲۳)

 باز قوم ابراهیم  جز آن‌که گفتند: او را بکشید و در آتش بسوزانید پاسخ ندادند، و خدا او را از آتش  نجات داد. در این حکایت برای قومی که به خدا ایمان آرند آیت‌هایی پدیدار است. (۲۴)

باز ابراهیم گفت: بت‌هایی را که به جای خدای یکتا به خدایی بر گرفته‏ اید تنها برای حفظ  دوستی دنیای خود اتخاذ کرده‏ اید و چون روز قیامت شود در آن روز شما از یکدیگر بیزاری جویید و به یکدیگر لعن و نفرین کنید، و جایگاه ابدی تمام شما آتش دوزخ است و هیچ یاوری ابدا ندارید. (۲۵)

پس  لوط به او ایمان آورد، و ابراهیم به او  گفت که من  هجرت به سوی خدای خود خواهم کرد که او  مقتدر و داناست. (۲۶)

و ما اسحاق و  یعقوب را به او عطا کردیم و در خاندانش مقام نبوت و کتاب آسمانی برقرار نمودیم و در دنیا هم  اجر او را دادیم و در آخرت نیز وی در صف صالحان  خواهد بود. (۲۷)

گناه اصلی قوم لوط: تجاوز و نه لواط

و لوط که به قوم خود گفت: شما به عمل زشتی اقدام می‏کنید که هیچ کس در عالم پیش از شما مرتکب نشده است! (۲۸)

آیا شما برای  شهوترانی با مردان خلوت کرده و راه را می بندید  و در مجامع خود  به کار قبیح می‏پردازید؟! قوم لوط جز آنکه گفتند: اگر راست می‏گویی عذاب خدا را بر ما نازل کن به او ابداً جوابی ندادند. (۲۹)

(با توجه به آن که لواط در جامعه های دیگر و پیش از آن وجود داشته است و با توجه به آیه ۲۹ و اصطلاح" راه بندان کردن"که در آن آمده است  می توان به این نکته پی برد که گناه اصلی آن مردم نه عمل لواط بلکه تجاوز بود. آنان راه ها و کوچه ها را می بستند و مردان نا آشنار ا گرفته وبزور به خلوتگاه برده و به او تجاوز می کردند. چنانکه طبق آیات قران وقتی فرشتگان اسمانی در شکل مردان جوان به خانه لوط رفتند مردان آن سرزمین به خانه لوط هجوم می برده و قصد داشتتد میهمانان جوان لوط را ربوده و با خود ببرند.)

لوط گفت: پروردگارا، مرا بر این قوم فاسد یاری کن. (۳۰)

و چون رسولان ما به ابراهیم بشارت آوردند گفتند: ما اهل این دیار را که قومی سخت ظالم و بدکارند هلاک می‏کنیم. (۳۱)

ابراهیم به فرشتگان گفت: لوط هم  در این دیار است! پاسخ دادند که ما به احوال آن که در این دیار است بهتر آگاهیم، ما او را با همه اهل بیتش غیر زن وی که در میان اهل هلاکت باقی ماند البته نجات خواهیم داد. (۳۲)

و چون رسولان ما نزد لوط آمدند، لوط از آمدن آن‌ها  اندوهگین و دلتنگ گردید، و فرشتگان گفتند: هیچ بیمناک و غمگین مباش که ما تو را با همه اهل بیتت غیر آن زن کافرت که در میان اهل هلاک واماند نجات می‏دهیم. (۳۳)

ما بر اهل این دیار که فاسق و بدکارند از آسمان عذابی سخت نازل کنیم. (۳۴)

قرآن : آثار منهدم شده قوم لوط باقی خواهد ماند

و همانا از آن دیار لوط آثار خرابی را وا گذاشتیم تا آیتی روشن برای  عاقلان باشد. (۳۵)

و شعیب را که برادر مهربانی برای قومش بود  به سوی اهل مدین  او با قوم گفت که ای قوم، همیشه خدا را پرستید و به روز قیامت امیدوار باشید و هرگز در روی زمین فساد و تبهکاری مکنید . (۳۶)

زلزله های شبانگاه 

قوم شعیب او را تکذیب کردند و  زلزله‏ای سخت آنان را در گرفت و صبحگاه همه را در خانه‌هاشان مرگ به زانو در آورد. (۳۷)

آثار بجای مانده قوم ثمود و عاد

و قوم عاد و ثمود را که منازل خرابشان شان را به چشم می‏بینید آن‌ها نیز با آن‌که بینا و هوشیار بودند چون شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان نیکو جلوه داد و از راه  آن‌ها را باز داشت همه را هلاک و نابود گردانیدیم. (۳۸)

(آثار شهر و سرزمین عاد قرنها پس از ناپیدایی توسط یگ گروه باستانشناسی آمریکایی و عمانی در کشور عمان از دل خاک بیرون آورده شد. نیکلاس کلاپ سرپرست این گروه کتابی باعنوان" جاده ای به سوی اوبار " منتشر کرد و جریان این اکتشاف را که به کمک آیاتی از قرآن مجید و یک گزارش کتاب هزار ویک شب صورت گرفته بود در این کتاب منتشر ساخت.  ( اوبار اسم محلی قوم عاد بوده است). باستانشناسان اعلام نمودند که سرزمبن اوبار در پی وزیدن باد و طوفان شن طی چندین شبانه روز در زیر لایه های بزرگ خاک مدفون شده بود. این نطلب با گزارش قرآن تطابق کامل دارد.در ضمن بقایای قوم ثمود نیز چند سال پیش توسط باستان شناسان عمانی در عربستان باز یافته شد)

و قارون و فرعون و هامان را هم که موسی  با معجزات روشن به هدایت آن‌ها آمد  باز در زمین تکبر و ظلم و طغیان کردند  و لی بر خدا  سبقت نگرفتند  . (۳۹)

ما هر طایفه ‏ای را به کیفر گناهش مؤاخذه کردیم، بعضی را بر سرشان سنگ بلا فرو باریدیم و برخی را صیحه‌ی عذاب آسمانی در گرفت و برخی را به زلزله‌ی زمین و گروهی دیگر را به غرق دریا به هلاکت رسانیدیم، و خدا به آنان هیچ ستم نکرد لیکن آن‌ها خود در حق خویش ستم می‏کردند. (۴۰)

ادامه دارد

۳ موصوع