کتابهای مقدس(قرآن) : ۱۰۰۰آیه از قرآن (بخش دوازدهم) روش تربیتی قرآن در سخن گفتن: هرگز دشنام ندهید!

۱۰۰۰آیه از قرآن (بخش دوازدهم)

روش تربیتی قرآن در سخن گفتن: هرگز دشنام ندهید!

قرآن: 

"دشنام و ناسزا به دیگران مگوئید!

آنهایى را که جز خدارا  مى‏ خوانند دشنام مدهید !

که آنان از روى دشمنى و به نادانى خدا را دشنام خواهند داد.

 این گونه براى هر امتى کردارشان را آراستیم آنگاه بازگشت آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود و ایشان را از آنچه انجام مى‏ دادند آگاه خواهد ساخت."

  آیه ۱۰۸ سوزه انعام

بر این اساس  دستور خدا کاملا روشن است که به مشرکان و کافران نمی  توان  دشنام داد. چون آنان نیز از روی جهل و یا از روی دشمنی به خداوند یعنی الله دشنام می دهند.

به بیان ساده تر اگر به مشرکان و کافران، و دارندگان دیگر دینها و فکر ها دشنام بدهی آنان نیز به خدای و پیامبر و قرآن اسلام دشنام می دهند.

اگر خواستی دشنام بدهی و لعن و لعنت کنی بدان که او نیز به مقدسات تو لعن و لعنت می کند ، خدای را به باد ناسزا می بندد، انواع تهمتها و دروغها را بر پیامبر و قرآنت می بندد و آن قدر این کار ادامه می یابد تا یک  ضد فرهنگ بصورت بظاهر فرهنگ جلوه گر می شود.

تولی فرزند چنگیز در حمله به نیشابور یک نفر را زنده نگذاشت و آباد ترین  شهر جهان را به خرابه تبدیل کرد. چون مردم نیشابور بطور مداوم پیامهای دشنام آمیز می دادند و بر جد و آباد چنگیز لعن می کردند.

تلوی مجیب الملک مقام ایرانی را که به چنگیز لعن می کرد دستور داد تکه تکه کردند.

گوشت بدن مردان و زنان را به خورد پرندگان و حیوانات می داد. در سبزوار سیزده شبانه روز به سر پرستی سیدی بزرگوار به دفن اجساد مشغول بودند.

بنابر گزارش جوینی هفتاد هزار نفر کشته شدند.

آغا محمد خان قاجار انتقامی که از کرمان کرفت با دیگر شهر ها فرق می کرد.

شبها از صداى طبلها در برجها خواب به چشم مردم نمى آمد، بچه ها و گاهى اوقات زنها از فراز برج و بارو، با آهنگ، این تصنیف را مى خواندند:

آق مم خان اخته    تا کى زنى شلخته

قدت میاد رو تخته  این هفته نه اون هفته! .

. شاید کینه اى که آقا محمد خان از شنیدن این ابیات، آن هم از زبان زنان- که حاکى از یک نقص بزرگ عضوى او بود به دل مى گرفت، براى نابودى کرمان از همه عوامل مهمتر و بزرگتر بوده است.

با اینکه ده هزار تن از مردم را از شهر روانه دهات کردند دردى دوا نشد و روزبروز، آتش قحطی بالا مى گرفت

. . وى پس از تسخیر کرمان،به سربازان خود اجازه داد که به دختران و نوامیس مردم علنا تجاوز کنند. «بسیارى از دختران را پدران و مادران در سوراخ هاى بخارى و کندوهاى خانه ها نهادند و آن را تیغه کردند و به گل گرفتند.

کلام آخر !

ایا با زهم  به فکر دشنام دادن هستی تا در جه ایمانت را برسانی؟

دشنام در خیلی موارد حکایت از ضعف و عقب نشینی دارد.

و این که دشنام دهنده با قدرت و منطق نمی تواند حق مسلم خود بگیرد. نا چار دشنام می دهد.

ادامه دارد...