کتابهای مقدس(قرآن): قتل، و جنگ و قصاص از دید گاه قرآن(بخش یکم)

قتل  ، جنگ  و قصاص  در قرآن(بخش یکم)

قرآن در آیات ۲۷ الی ۳۰ سوره مائده گزارش دو پسر آدم را شرح می دهد که چگونه یک برادر ، برادر بیگناه خود را به قتل رساند و  بدین سان پیکر بی روح  نخستین بیگناه انسانی  به خاک افکنده شد:

"و بخوان بر آن‌ها به حقیقت حکایت دو پسر آدم  را، که چون تقرب  خدا از طریق قربانی  جستند از یکی پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته نشد.(آن یک که قربانی او پذیر فته نشده  بود) گفت: البته تو را خواهم کشت. آن دیگری گفت: بی‏ تردید خدا (قربانی را) از متقیان خواهد پذیرفت. (۲۷)
سوگند که اگر تو به کشتن من دست برآوری من هرگز به کشتن تو دست دراز نخواهم کرد، که من از خدای جهانیان می‏ترسم. (۲۸)

من خواستارم  که گناهک من و گناه  تو هر دو به تو باز گردد تا تو اهل آتش جهنم شوی، که آن آتش جزای ستمکاران است. (۲۹)

آن گاه  هوای نفس او را بر کشتن برادرش ترغیب نمود تا او را به قتل رساند و بدین سبب از زیانکاران گردید. (۳۰)"

سپس قرآن تو ضیح می دهد که چگونه قابیل جسد به خون خفته برادر را در خاک دفن نمود  و آنگاه در ادامه می گوید که بر ای جلوگیری از کشته شدن بیگناهان دیگر  حکم زیر را بر بنی اسرائیل نیز  صادر نموده بود :

"بدین سبب بر بنی اسراییل حکم نمودیم که هر کس نفسی را بدون حق و یا بی‏آن‌که فساد و فتنه‏ ای در زمین کرده باشد ، بکشد مثل آن باشد که همه مردم را کشته، و هر کس نفسی را حیات بخشد (از مرگ نجات دهد) مثل آن است که همه مردم را حیات بخشیده. و هر آینه رسولان ما به سوی آنان با معجزات روشن آمدند سپس بسیاری از مردم بعد از آمدن رسولان باز بنای زیاده روی و اسراف را گذاشتند. (۳۲)"

آیات ۲۷ تا ۳۲ سوره مائده

ادامه دارد