کتابهای مقدس(قرآن): سه حکمت جاودانه از قرآن! آگاهی، تواضع، حکمت

دوحکمت جاودانه از قرآن!

۴ آیه از شوره اسراء:
-و چیزى را که بدان علم ندارى دنبال مکن زیرا گوش و چشم و قلب همه مورد پرسش واقع خواهند شد (۳۶)
 -و در روی  زمین به نخوت گام برمدار چرا که هرگز زمین را نمى‏ توانى شکافت و ازلحاظ بلندى به کوهها نمى‏ توانى رسید (۳۷)
-همه این کار ها بدش نزد پروردگار تو ناپسندیده است (۳۸
-اینها از حکمتهایى است که پروردگارت به تو وحى کرده است و با خداى یگانه معبودى دیگر قرار مده و گرنه حسرت ‏زده و مطرود در جهنم افکنده خواهى شد (۳۹)
سوره اسراء

اگر هر مسلمان و غیر مسلمان تا پایان عمر به این سه اصل حکمت قرآنی پا بند شوند و آنها را سرمشق زندگی قرار دهند به بسیاری از ورطه ها سقوط نخواهند کرد. 

یعنی این سه اصل هر  انسانی را   چه مسلمان و چه غیر مسلمان را از سقوط در بسیاری از مهلکه ها و گرفتاری های نا خواسته حفظ می کنند.

نخست آن که:
وقتی آگاهی از چیزی نداریم از آن سخن نمی گوئیم و بدنبال آنجام آن نمی رویم. آنرا رد و یا قبول نمی کنیم. از کجا می دانیم درست است یا نادرست که انرا رد کنیم و یا بپذیربم. 

بسیاری از خرافات از همین راه به نهانگاه قلبهای ما وارد می شوند و در ذهن ما جای می گیرند وحتی به  بتهای ذهنی ما تبدیل  می شوند.

 یعنی عمری با چیزی زندگی می کنیم که نمی دانیم چیست ؟حقیقت دارد و یا ندارد؟ 

تا انجا که من می دانم کتابهای مقدس دیگر روی این نکته تاکیدی نداشته اند‌. متاسفانه امروزه خیلیها در باره همه چیز نظر می دهند،  از موضوعات دینی  گرفته تا فلسفه فیزیک و شیمی و تاریخ و جغرافی و سیاست و ... حرف می زنند ، نظریه می دهند ، رد می کنند ، قبول می کنند. متاسفانه این نشانه بسیار بدی است و آن حکایت از جهل و نادانی و اهمیت ندادن به دانایی و اطلاعات است.

دوم آن که:
هرچه بر سر انسان آمده از تکبر و غرور آمده که پهلو به پهلو با نادانی پیش می رود.

 سخت روی زمین قدم بزنیم و یا آرام و با تواضعرا برویم  بر زمین اثری نخواهد داشت. اگر همه مردمانی که روی زمین راه می روند متکبرانه و یا متواضعانه راه بروند زمین آخ نخواهد گفت.

ولی این انسان است که یا ضرر می کند و یا سود می برد.و سود و زیان او   فقط بستگی به نوع قدم زدن خود او دارد.