کتابهای مقدس (قرآن): مطالبی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند -سوره کهف بخش دوم

ادامه از نوشتار پیشین

- مطالبی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند

-سوره کهف بخش دوم

قیامت در روی همین کره زمین صورت می گیرد.

و (یاد کن) روزی که ما کوه‏ها را به رفتار آریم و زمین را صاف و بدون پست و بلندی آشکارا ببینی و همه را (در صف محشر از قبرها) برانگیزیم و یکی را فرو نگذاریم. (۴۷)

(زلزله  از مهم ترین عوامل ایجاد و نابود کو ها می باشد. بنابر این و طبق آیات قرآن زلزله های شدید موجب منهدم شدن و فروریزش کو ها خواهد شد. هم‌ چنین همین زلزها باعث می شوند که سطح زمین صاف و هموار شود.)

انسانها دوباره آفریده می شوند

و خلایق را در صفی بر خدا عرضه کنند  همان گونه که اول بار شما را آفریدیم باز به سوی ما باز آمدید، اما شما پنداشتید که هرگز برای شما وعده‌گاهی نمی‏ نهیم. (۴۸)

کتاب جامع از کارهای هر انسان 

و کتاب اعمال نیک و بد خلق را پیش نهند، آن گاه اهل عصیان را از آن‌چه در نامه عمل آن‌هاست ترسان و هراسان بینی در حالی که گویند: ای وای بر ما، این چگونه کتابی است که اعمال کوچک و بزرگ ما را سر مویی فرو نگذاشته جز آن‌که همه را احصا کرده است؟! و در آن کتاب همه اعمال خود را حاضر بینند و خدا به هیچ کس ستم نخواهد کرد. (۴۹)

شیطان فرشته نبود

و وقتی که به فرشتگان فرمان دادیم که بر آدم همه سجده کنید، و آن‌ها تمام سر به سجده فرود آوردند جز شیطان که از جنس جن  بود بدین جهت از طاعت خدای خود سرپیچید، پس آیا مرا فراموش کرده و شیطان و فرزندانش را دوست خود می‏گیرید در صورتی که آن‌ها شما را سخت دشمنند؟ ظالمان را  بسیار بد بدلی است. (۵۰)

خدا در وقت خلقت تنها بود

من در وقت آفرینش آسمان‌ها و زمین و یا خلقت خود این مردم آن‌ها را حاضر و گواه نساختم و هرگز گمراه کنندگان را به مددکاری نگرفتم. (۵۱)

و  روزی که خدا به کافران گوید: اکنون آنان را که شریک من گمان داشتید بخوانید آن‌ها بخوانند و هیچ یک اجابت نکنند، و میان همه آن‌ها جایگاهی سخت مهلک مقرر سازیم. (۵۲)

و آن گاه مردم بدکار آتش دوزخ را به چشم مشاهده کنند و بدانند که در آن خواهند افتاد و از آن ابدا مفرّی ندارند. (۵۳)

و ما در این قرآن هر گونه مثال و بیان برای  خلق آوردیم و لیکن آدمی بیشتر از هر چیز  به جدال و خصومت برخیزد. (۵۴)

و چون هدایت  به خلق رسید چیزی مردم را منع نکرد که آن هدایت را بپذیرند و به درگاه پروردگار خود توبه و استغفار کنند به جز آن که  سنّت  پیشینیان به اینان هم برسد و یا با مجازات و عذاب خدا روبرو شوند. (۵۵)

استراتژی خداناباوران تمسخر است

و ما رسولان را جز برای بشارت (نیکان) و ترسانیدن (بدان) نمی‏ فرستیم و کافران با سخنان بیهوده باطل می‏خواهند جدل کرده و حق را پایمال کنند، و آیات مرا و آن‌چه برای تنبیه و انذارشان آمد به استهزاء گرفتند. (۵۶)

و کیست ستمکارتر از آن کسی که متذکر آیات خدایش ساختند و بدان‌ها پندش دادند و باز از آن‌ها اعراض کرد و از اعمال زشتی که کرده بود به کلی فراموش کرد و ما  بر دل‌هایشان پرده‏ ها  انداختیم تا دیگر آیات ما را فهم نکنند، و گوش آن‌ها را  سنگین ساختیم و اگر به هدایتشان بخوانی دیگر ابداً هدایت نخواهند یافت. (۵۷)

و خدای تو بسیار آمرزنده و بی‏نهایت دارای کرم و رحمت است، اگر خواهد تا خلق را به کردارشان مؤاخذه کند همانا در عذابشان تعجیل و تسریع کند و لیکن برای (عذاب) آنان وقت معین مقرر است که از آن هرگز پناه و گریزگاهی نخواهند یافت. (۵۸)

سرزمین ها یی از بین می روند که ظلم در آنها رواج دارد

و این است شهر و دیارهایی که اهل آن را چون ظلم و ستم کردند هلاک ساختیم و بر وقت هلاکشان موعدی معلوم مقرر گردانیدیم. (۵۹)

ادامه دارد

۷ موضوع