آیا معصومیت از گناهان ممکن است؟ آیا برای سیدن به این مقام نیاز به مدد الهی است؟

ادامه از نوشتار پیشین

آیا معصومیت از گناهان  ممکن است؟ آیا نیاز به مدد الهی است؟

مژده تولد یحیی به زکریا
در انجیل یوحنا گزارش زیر در مورد تولد یحیی پیامبر فرزند پیامبر آمده است:

...الیصابات برای تو پسری خواهد زایید و او را یحیی خواهی نامید. ١۴ و تو را خوشی
و شادی رخ خواهد نمود و بسیاری از ولادت او مسرور خواهند شد. ١۵ زیرا او در
حضور خداوند بزرگ خواهد بود و شراب و مُسکری نخواهد نوشید و از شکم مادر
خود، پر از روح القدس خواهد بود. ١۶ و بسیاری از بنی اسرائیل را به سوی خداوند
خدای ایشان خواهد برگردانید. ١٧ و او به روح  قوّت الیاس پیش روی وی خواهد
خرامید، تا دلهای پدران را به طرف پسران و نافرمانان را به حکمت عادلان بگرداند
تا قومی مستعّد برای خدا مهیا سازد.»

آیات برشمرده فوق از  انجیل یوحنا بوضوح نشان می دهد که یحیی پیامبر از کودکی معصومیت داشته و از گناهان بدور بوده است. از سوی انجیل او را منادی  آمدن مسیح خوانده است، که پیامبری بالاتر از یحیی بود. پس اگر قرار است که یحیی منادی مسیح از شکم مادر پر از روح القدس باشد و وقتی بدنیا آمد هیچ شراب و مست کننده ننوشد حتما مسیح که از او بالاتر است همه این ویژگیهای معصومیت را نیز دارا خواهد بود. درضمن در این آیات انجیل تاکید شده که روح القدس که فر شته  مقرب پرودگاری  و مرجع حمایت و حفاظت پیامبری است  از دوران جنینی با یحیی پیامبر بوده است. ترمینولوژی دینی به ما می گوید که  به مدد همین روح القدس است که پیامبر از گناه کردن بی اختیار و با اختیار می ماند و اعجاز می کند. گویی که روح القدس هم‌چون صیقلی دهنده و پاک کننده روح است که همواره به حکاکی روح معصوم با قلم آسمانی اشتغال دارد.

یکی از جامع ترین و مختصر ترین تعاریف برای " معصوم" آن توصیفی است که از ششمین  ششمین امام از اهل بیت پیامبر وجود دارد که   می گو ید:
معصوم کسی است که به لطف خداوند از تمامی محرمات خودداری و امتناع کند، و  خود  خداوند تبارک و تعالی فرموده است:
و هر کسی به دین خدا متمسک شود، محققا به راه مستقیم هدایت یافته است
آیه ۱۰۱ سوره آل عمران

بنابراین از ویژگی های لازم یک  پیامبر،   داشتن خصوصیت «معصومیت » است.  تعاریفی که از امامان شیعه در باره معصومیت شده حاکی از آن است که منظور از معصومیت  وجود ملکه ای است در انسان معصوم که او را از گناه و خطا باز می دارد.   به بیان دیگر خداوند به معصومان گونه ای دانش و آگاهی بخشیده است که به واسطه آن گناه و خطا نمی کنند.
یعنی  از یک امام معصوم الهی  گناهی سر نمی زند خواه صغیره باشد و یا کبیره. عصمت از مقوله علم است و از این  رو، منافاتی با اختیار ندارد

اصولا متعلق « عصمت و معصومیت » امور ناپسند است.  امور ناپسند در نزد خداوند همانهایی است که در فر هنگ همه  مذاهب الهی "گناه" نامیده می شود.

معصومیت از چه؟

بر حسب تعریفات دینی معصومیت عموما  در قبال موارد بر شمرده زیر می  باشد:
شرک و بت پرستی، انکار خداوند و جهان آخرت ، ترک عبادت خداوند، قتل بی گناه ، ظلم ، تجاوز، دزدی، خیانت ، رشوه، تدلیس ، دروغ گفتن، حرام خواری، ربا خواری، مال یتیم خوردن، زنا، لو اط، سحر و جادوگری،بهتان و تهمت دروغ زدن ،  مکر و خدعه، آزار و اذیت مردمان، دروغ به خدا و رسولان او بستن، کتمان  شهادت و حقیقت، حق را انکار کردن، احتکار و کم فروشی،تقلب ، قمار، شرابخواری، شهادت به ناحق دادن ، کمک به ظالم در ظلم، خیانت در امانت، عهد شکستن،  قسم دروغ،  ریا کاری، خوردن آنچه که دین آنان را ممنوع اعلام کرده، حسادت، کینه ورزی بی مورد،  و...

پر واضح است که امام الهی می بایست که هم خود بکوشد و هوش دردم و نظر بر قدم داشته باشد که چه می گوید، چه می کند و در چه اندیشه و فکری است و هم‌این که  مدد الهی در کار باشد و الا هر گز ممکن نیست انسان بدون دریافت حمایت اسمانی در طول عمر از همه این موارد مصون بماند.

ادامه دارد...