ادامه از نوشتار پیشین
-مطالبی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شد.
-سوره شوری بخش دوم
آیات۲۱ الی ۴۳
بنام خداوند بخشنده مهربان
کلمه فصل: مهلت به بشریت است
آیا خدایان باطل مشرکان بر ای آنها دین و احکامی که خدا اجازه نداده جعل کردهاند؟ و اگر کلمه فصل (یعنی حکم تأخیر عذاب) نبود میان آنها حکم میشد، و ستمکاران را البته عذاب دردناک خواهد بود. (۲۱)
ظالمان در روز قیامت لز کردار خود هراسانند و نیکوکاران در بهشتند
(در آن روز) ظالمان را بینی که از کردار خود سخت ترسان و هراسانند و البته به کیفر خواهند رسید، و آنان که به خدا ایمان آوردند و نیکوکار شدند در باغهای بهشت منزل یافته و نزد خدای خود هر چه خواهند بر آنان مهیّاست. این همان فضل و رحمت نامنتهای خداست . (۲۲)
ای پیامبر بگو : من از شما مزد نمی خواهم بجز محبت به خاندان من.
این (بهشت ابد) همان است که خدا به بندگانی که ایمان آورده و نیکوکار شدند بشارت آن را داده است. بگو: من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که مودّت و محبّت را در حقّ خویشاوندان(من) منظور دارید ، و هر که کاری نیکو انجام دهد ما نیز در آن مورد بر نیکوییش بیفزاییم که خدا بسیار آمرزنده گناهان و پذیرنده شکر بندگان است. (۲۳)
ای پیامبر تو نیز در حیطه اقتدار ما هستی
شاید خواهند گفت: او (محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) بر خدا دروغ بسته است؛ اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مینهد و به کلمات خود سخن باطل را محو و نابود و حق را ثابت و برقرار میگرداند، که خدا به اسرار دلهای خلق کاملا آگاه است. (۲۴)
کارهایی که خدا می کند:
و اوست خدایی که توبه بندگانش را میپذیرد و گناهان را میبخشد و هر چه کنید میداند. (۲۵)
و دعای آنان را که ایمان آورده و نیکوکار شوند مستجاب میگرداند و از فضل و کرم خود بر ثواب آنها میافزاید، و برای کافران عذابی سخت خواهد بود. (۲۶)
چرا ثروت روی زمین محدود است؟
و اگر خدا روزی بندگان را وسیع و فراوان کند در روی زمین ظلم و طغیان بسیار کنند لیکن به اندازهای که بخواهد نازل میگرداند، که خدا به احوال بندگانش آگاه و بیناست. (۲۷)
و اوست خدایی که باران را پس از نومیدی خلق میفرستد و رحمت خود را فراوان میگرداند و اوست خداوندگار محبوب الذّات ستوده صفات. (۲۸)
در آسمان ها نیز موجوداتی هست
و از جمله آیات او خلقت آسمانها و زمین است و هم آنچه در آنها از انواع جنبندگان پراکنده است، و او بر جمع آوری موجوداتی که پراکنده است هر وقت بخواهد قادر است. (۲۹)
انسان رنج را خود می آفریند
و آنچه از رنج و مصائب به شما میرسد همه از دست خود شماست در صورتی که خدا بسیاری از اعمال بد را عفو میکند. (۳۰)
یاری و یاوری جز خدا نیست
و شما در زمین هیچ قدرتی ندارید و از کوچکترین قوای جهان زبون و عاجزید و غیر خدا در عالم هیچ یار و یاوری ندارید. (۳۱)
و یکی از آیات الهی سیر و گردش کشتیهاست که در آب دریا مانند کوههای بلند در حرکت است. (۳۲)
اگر باد ساکن شود...
اگر خدا بخواهد باد را سکون و آرامش دهد تا کشتیها بر پشت آب از جنبش بایستد. در این کار برای مردم با صبر شکر گزار ادلّهای نمودار است. (۳۳)
یا اگر بخواهد خدا کشتیهایشان را به جرم بدکاری به دریا غرق میکند و بسیاری از جرم شما را میبخشد. (۳۴)
و تا آنان که در آیات ما راه جدال و انکار میپیمایند بدانند که بر آنها هیچ مفرّ و نجاتی نیست. (۳۵)
پس چیزی که نصیب شما گردیده متاع زندگی دنیاست و آنچه نزد خداست بسیار بهتر و باقیتر است اما آن مخصوص است به آنان که به خدا ایمان آوردهاند و بر پروردگار خود توکل میکنند. (۳۶)
نیکان چه می کنند؟
و آنان که از گناهان بزرگ و زشتکاری میپرهیزند و چون خشم و غضب کنند میبخشند. (۳۷)
و آنان که امر خدایشان را اجابت کردند و نماز به پا داشتند و کارشان را به مشورت یکدیگر انجام میدهند و از آنچه روزی آنها کردیم (به فقیران) انفاق میکنند. (۳۸)
و آنان که اگر ظلمی بر آنها وارد انتقام میجویند. (۳۹)
انتقام بدی فقط به همان اندازه بدی است و اگر عفو کنند پاداش آن با خداست
و انتقام بدی به مانند همان مقدار بد رواست (نه بیشتر) و لی اگر کسی عفو کرده و اصلاح نمود اجر او بر خداست، که خدا ستمکاران را هیچ دوست نمیدارد. (۴۰)
و هر کس پس از ظلمی که بر او رفته انتقام طلبد، بر او هیچ گناه و مؤاخذه نیست. (۴۱)
تنها ظالمان به مردمان مسئول شرارتها هستند
تنها راه مؤاخذه بر آنهایی است که به مردم ظلم کنند و در زمین به ناحق شرارت انگیزند، بر آنها (در دنیا انتقام و در آخرت) عذاب دردناک است. (۴۲)
و هر که صبر کند این مقام از عزم در امور است. (۴۳)
۱۱ موضوع
ادامه دارد