کتابهای مقدس قرآن : سوره شوری بخش یکم: مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد

ادامه از نوشتار پیشین

-موصوعاتی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شد

-سوره شوری  شصت و دومین سوره بر حسب تاریخ نزول : بخش یکم

بنام خداوند بخشنده مهربان

آیات ۱ تا ۲۰

حم (۱)

عسق (اسرار کتاب خداست) (۲)

این گونه به سوی تو و رسولان پیش از تو خدای مقتدر دانا وحی می‌کند. (۳)

آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است همه ملک اوست و او خدای بلند مرتبه بزرگ است. (۴)

فرشتگان برای همه اهل زمین از خدا بخشایش می خواهند

نزدیک است که آسمان‌ها از فراز هم یکی پس از دیگری شکافته  شود، و فرشتگان (رحمت) به ستایش خدای خود تسبیح گویند و برای اهل زمین از خدا مغفرت و آمرزش طلبند (و ندا کنند که) الا ای بندگان، بدانید که خداست آن ذاتی که بسیار آمرزنده و مهربان است. (۵)

ای پیامبر! تو وکیل آنان نیستی

و آنان که غیر خدا را معبود و محبوب خویش برگرفتند خدا رقیب و نگهبان بر (اعمال) آن‌هاست و تو وکیل  آنان نخواهی بود. (۶)

مردم مکه و مردمان اطراف آن

و این چنین قرآن فصیح عربی را ما به تو وحی کردیم تا مردم امّ‌القری (شهر مکه) و هر که را که در اطراف آن است (از خدا) بترسانی و هم از (سختی) روز بزرگ قیامت که همه جمع آیند و هیچ شک در آن نیست و گروهی در بهشت جاودان و فرقه‌ای در آتش سوزان روند بیم دهی. (۷)

اگر خدا می خواست...

و اگر خدا می‌خواست  تمام خلایق را (به قهر) یک فرقه  قرار می‌داد و لیکن هر که را بخواهد به رحمت خود داخل کند و ستمکاران را هیچ یار و ناصری نباشد. (۸)

(در آن صورت هیچ انسانی بر اساس شایستگی خودش سنجیده نمی شد. در ست مانند دانشگاه و دبیرستانی که به در سخوان و درس نخوان مدر ک تحصیلی بدهد)

آری، مشرکان غیر خدا را یار و دوستدار خود برگرفتند و حال آنکه خدا منحصرا دوست و یاور بندگان است و اوست که مردگان را زنده می‌کند و اوست که بر هر چیز تواناست. (۹)

و آنچه در آن اختلاف و نزاع کردید حکم آن به خدا  راجع است، همان خدا  پروردگار من است که بر او توکل کرده و به درگاه او به تضرّع باز می‌گردم. (۱۰)

هدف از زوج بودن موجودات: افزایش و ادامه نسل آنان

خدا آفریننده آسمان‌ها و زمین است، برای شما آدمیان از جنس خودتان زنان را هم جفت شما قرار داد و نیز چهار پایان را جفت (نر و ماده) آفرید، و به این تدبیر  شما را خلق بی‌شمار کند. آن خدای یکتا را هیچ مثل و مانندی نیست و او شنوا و بیناست. (۱۱)

میزان روزی را او تعیین می کند

کلید آسمان‌ها و زمین او راست، هر که را خواهد رزق وسیع دهد و هر که را خواهد تنگ روزی کند، که او به هر چیز آگاه است. (۱۲)

تمام ادیان الهی دارای یک بنیان یکسان هستند

خدا شرع و آیینی که برای شما مسلمین قرار داد حقایق و احکامی است که نوح را هم به آن سفارش کرد و بر تو نیز همان را وحی کردیم و به ابراهیم و موسی و عیسی هم آن را سفارش نمودیم که دین خدا را بر پا دارید و هرگز تفرقه و اختلاف در دین مکنید. مشرکان را که به خدای یگانه و ترک بتان دعوت می‌کنی (قبولش) بسیار در نظرشان بزرگ می‌آید. خدا هر که را بخواهد به سوی خود برمی‌گزیند و هر که را به درگاه خدا به تضرّع و دعا باز آید هدایت می‌فرماید. (۱۳)

اگر لطف خدا نبود...

و مردم  راه تفرقه و اختلاف نپیمودند مگر پس از آنکه علم و برهان  بر آن‌ها آمد و لیکن دانسته برای تعدی و ظلم به یکدیگر اختلاف کردند، و اگر آن کلمه  از (لطف) خدا سبقت نگرفته بود  تا وقتی معین ، البته میان مردم  حکم می‌شد. و آنان که پس از گذشتگان وارث کتاب آسمانی شدند در آن کتاب آسمانی سخت در شک و ریب بماندند. (۱۴)

ای پیامبر! بگو من مامورم به عدالت میان شما حکم کنم.

بدین سبب تو همه را  دعوت کن و چنانکه مأموری پایداری کن و پیرو هوای نفس مردم مباش و بگو که من به کتابی که خدا فرستاد ایمان آورده‌ام و مأمورم که میان شما به عدالت حکم کنم، خدای یگانه پروردگار همه ما و شماست، (پاداش) عمل ما بر ما و عمل شما بر شماست  دیگر هیچ حجت و گفت و گویی بین ما و شما باقی نیست. خدا (روز جزا برای حکم حق) میان ما جمع می‌کند و بازگشت همه به سوی اوست. (۱۵)

و آنان که در دین خدا جدل و احتجاج برانگیزند پس از آنکه خلق دعوت او را پذیرفتند حجت آن‌ها نزد خدا لغو و باطل است و بر آن‌ها قهر و غضب و عذاب سخت خواهد بود. (۱۶)

خداست آن که کتاب (آسمانی) را به حق و نیز ترازوی عدالت را فرستاد، و تو چه دانی؟ ممکن است ساعت قیامت بسیار نزدیک باشد. (۱۷)

آنان که به ساعت قیامت ایمان نمی‌آورند تقاضای تعجیل در ظهور قیامت می‌کنند، امّا اهل ایمان از آن روز سخت ترسانند و می‌دانند که آن روز بر حق است. الا (ای مردم) بدانید آنان که در قیامت جدل و انکار می‌کنند سخت در گمراهی دور (از سعادت) اند. (۱۸)

خدا را به بندگان لطف و محبت بسیار است، هر که را بخواهد روزی می‌دهد و او توانای مطلق و مقتدر و غالب است. (۱۹)

اگر فقط دنیا بخواهی...

هر کس حاصل کشت آخرت را بخواهد ما بر تخمی که کاشته می‌افزاییم و هر که تنها حاصل کشت دنیا را بخواهد او را هم از آن نصیب می‌کنیم ولی در آخرت (از نعمت ابدی آن چون نخواسته) نصیبی نخواهد یافت. (۲۰)

ادامه دارد

۱۰ موضوع