کتابهای مقدس(قرآن): فهرست نکات و مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد: سوره غافر بخش دوم

ادامه از نوشتار پیشین

-فهرست مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد

-سوره غافر شصتمین سوره بر حسب تاریخ نزول بخش دوم

سوره غافر

مثل روزگار ناگوار قوم نوح و عاد و ثمود و امم بعد از اینان و خدا هیچ اراده ظلم در حق بندگان (31)

مردم در روز قیامت بایکدیگر عتاب و خطاب می کنند
 و ای قوم، من بر شما از  روز قیامت که خلق  یکدیگر را بخوانند سخت می‌ترسم. ( 32 )

روزی که  به پشت بگریزید و هیچ از (قهر) خدا پناهی نیابید. و هر که را خدا در گمراهی واگذارد دیگر برای او راهنمایی نیست. (33)

می گفتند پس از یوسف دیگر پیامبری نخواهد آمد
 و از این پیش یوسف به سوی شما (مصریان) با معجزات و ادلّه روشن  آمد و دایم از آیاتی که برای شما آورد در شک و ریب بماندید تا آنکه یوسف از دنیا برفت، گفتید که دیگر خدا پس از یوسف هرگز رسولی نمی‌فرستد. بلی این چنین خدا مردم مسرف را که  در شک و ریبند به گمراهی و خذلان خود وا می‌گذارد. ( 34 )

روانشناسی متکبران
آنان که در آیات خدا بی‌هیچ حجت و برهان به جدال و انکار برمی‌خیزند این کار، سخت خدا  و اهل ایمان را به خشم و غضب آرد. بلی این گونه خدا بر دل هر متکبر خود کامه‌ای  مهر می زند. (34)

فرعون با ساختن برجی بلند(اهرام؟)در پی تعقیب خدا بود
 و فرعون (به وزیرش) گفت: ای هامان، برای من کاخی بلند پایه (آسمان خراش) بنیاد کن تا شاید به درها راه یابم(35)

فرعون می خواست با ساختن برج بلند به درهای آسمان برسد
 به درهای آسمانها و بر خدای موسی آگاه شوم  و من هنوز موسی را دروغگوی می‌پندارم. و این چنین در نظر جاهلانه فرعون عمل زشتش زیبا نمود و راه حق (و خدا پرستی) بر او مسدود شد، و مکر و تدبیر فرعون جز بر زیان و هلاکش به کار نیامد. ( 37 )

و باز همان شخص مؤمن گفت: ای قوم، مرا پیروی کنید تا شما را به راه حق و صواب دلالت کنم. (38)

ای قوم، این زندگانی  دنیا متاع ناچیزی بیش نیست و سرای آخرت منزلگاه ابدی (و حیات جاودانی) است. (39)

مرد و زن یکسان پاداش الهی می گیرند
 هر کس کار بدی  کرده  الاّ به مثل آن مجازات نشود، و هر که از مرد و زن عمل صالح به جا آورده در صورتی که با ایمان باشند آنان در بهشت جاودان داخل شوند و آنجا از رزق بی‌حساب  برخوردار گردند. (40)

و ای قوم، چرا من شما را به راه نجات دعوت می‌کنم و شما مرا به سوی آتش دوزخ می‌خوانید؟ (41)

شما مرا دعوت می‌کنید که به خدا کافر شوم و از بی‌دانشی بتی را که در جهان هیچ مؤثر نمی‌دانم شریک خدا قرار دهم، و من شما را به سوی خدای مقتدر بسیار با بخشش و آمرزش می‌خوانم(42)

بی‌شک آنچه شما مرا به سوی او می‌خوانید آن هیچ دعوتی  در دنیا و آخرت ندارد و محققا  بازگشت ما به سوی خداست و البته مسرفان  همه اهل آتش دوزخند. ( 43 )

پس به زودی گفتارم را متذکر می‌شوید و من کار خود به خدا وامی‌گذارم، که او کاملا بر احوال بندگان بیناست. ( 44 )

(قوم به جای آنکه پند مؤمن آل فرعون را بشنوند قصد آزارش کردند) پس خدا از شر و مکر فرعونیان او را محفوظ داشت و عذاب سخت آل فرعون را فرا گرفت . ( 45 )

فرعونیان پیش از قیامت نیز عذاب می بینند
 آنها صبح و شام بر آتش دوزخ عرضه می‌شوند، و چون روز قیامت بر پا شود فرعونیان را به سخت‌ترین عذاب (جهنم) وارد کنید. ( 46 )

در ددل ضعیفان از پیشوایانشان در جهنم
و (یاد آر) وقتی که در آتش دوزخ با هم به احتجاج و مجادله برآیند، ضعیفان ملّت به پیشوایان گردنکش خود می‌گویند: ما پیروی شما کردیم  آیا می‌توانید امروز شما هم به عوض آن از آتش عذاب ما بکاهید؟ (47)

پیشوایان متکبر پاسـخ دهند که ما و شما همه باید در آتش دوزخ باشیم، که خدا میان بندگان البته حکم نموده است. ( 48 )

التماس دعای جهنمیان
و اهل دوزخ به خازنان جهنم گویند: از خدای خود بخواهید که روزی عذاب ما را تخفیف دهد. (49)

آنها پاسـخ دهند که آیا پیغمبران شما با معجزات و ادلّه روشن برای (هدایت) شما نیامدند؟ دوزخیان گویند: آری آمدند (ما پیروی آنان نکردیم و بدین روز سیاه افتادیم). پس خازنان جهنّم گویند: اینک هر چه می‌خواهید دعا (و ناله) کنید، که دعای کافران جز در ضلالت (و زیان) نخواهد بود.

ادامه دارد