فهرست مطالبی که بر ای نخستین بار توسط قرآن منتشر شد
-سوره لقمان ۵۷ امین سوره برحسب تاریخ نزول
بنام خداوند بخشنده مهربان
الم . (۱)
این قران آیات کتاب حکیم است. (۲)
نیکوکاران کیستند،
که هدایت و رحمت است برای نیکوکاران عالم. (۳)
آنان که نماز به پا میدارند و زکات میدهند و به عالم آخرت کاملاً یقین دارند. (۴)
هم آنان از (لطف) پروردگار خویش به راه راستند و هم آنان رستگاران عالمند. (۵)
ودر مردمان کسی هست که گفتار و سخنان لغو و باطل را به هر وسیله تهیه میکند تا مردم به جهالت از راه خدا کشانده و گمراه سازد و آیات قرآن را به تمسخر و استهزا گیرد، این مردمان به عذاب، با خواری و ذلّت گرفتار می شوند. (۶)
و هر گاه بر او تلاوت آیات ما شود چنان با غرور و تکبّر پشت گرداند که گویی هیچ آن آیات الهی را نشنیده و پنداری از هر دو گوش کر است، این کس را به عذاب دردناک بشارت ده. (۷)
نیکوکاران کیستند؟
آنان که به خدا ایمان آوردند و به اعمال نیکو پرداختند باغهای پر نعمت مخصوص آنهاست. (۸)
که در آن بهشت ابد همیشگی خواهند بود، این وعدهی خدا محقّق و حتمی است، و او مقتدر و آگاه است. (۹)
آسمانها و کوه ها
خداوند آسمانها را بدون آنکه بر ستونی باشن که به حسّ مشاهده کنید خلق کرده و کوههای بزرگ را در زمین بنهاد تا زمین شما را نلرزاند و در روی زمین انواع مختلف حیوانات را منتشر و پراکنده ساخت، و هم از آسمان آب باران فرود آوردیم و به آن آب در روی زمین نباتات پرفایده برویانیدیم. (۱۰)
این همه آفریدهی خداست، حال شما بگویید آنان که به جز خدا هستند در جهان چه آفریده اند؟ بلکه ستمکاران دانسته در گمراهی آشکار هستند. (۱۱)
لقمان دارنده علم و حکمت
و ما به لقمان مقام حکمت عطا کردیم و او را گفتیم که خدا را شکر کن، و هر کس شکر حق گوید به نفع خود اوست و هر که ناسپاسی و کفران کند خدا بینیاز و ستوده صفات است. (۱۲)
لقمان: انکار خداوند ظلم بزرگ است
و وقتی که لقمان در مقام پند و موعظه به فرزندش گفت: ای پسر عزیزم، هرگز شرک به خدا نیاور که شرک بسیار ظلم بزرگی است. (۱۳)
مرا شکر کنید ، مادر خودرا شکر کنید! و پدر خود را شکر کنید!
و ما به هر انسانی سفارش کردیم که در حقّ پدر و مادر خود نیکی کن خصوص مادر که چون بار حمل فرزند برداشته و تا مدّت دو سال که طفل را از شیر باز گرفته بر رنج و ناتوانیش افزوده است، شکر من و شکر پدر و مادرت بهجای آور، که بازگشت به سوی من خواهد بود. (۱۴)
اگر پدر و مادر ت به اخدا اعتقاد ندارند
و اگر پدر و مادر تو را بر شرک به خدا که آن را به حق نمیدانی وادار کنند در این صورت دیگر آنها را اطاعت مکن و لیک در دنیا با آنها به حسن خلق مصاحبت کن و از راه آن کس که به درگاه من رجوع و انابه اش بسیار است پیروی کن، که رجوع شما به سوی من است و من شما را به پاداش اعمالتان آگه خواهم ساخت. (۱۵)
خدا همه اعمال خوب و بد را در نظر می گیرد
ای فرزندم، خدا اعمال بد و خوب خلق را گر چه به مقدار خردلی در میان سنگی یا در آسمانها یا زمین پنهان باشد همه را میآورد، که خدا توانا و آگاه است. (۱۶)
نماز و عزم ثابت
ای فرزند عزیزم، نماز را به پا دار و امر به معروف و نهی از منکر کن و هر آزار بینی صبر پیش گیر، که این نشانهای از عزم ثابت در امور عالم است. (۱۷)
با مردم تکبر مکن!
و هرگز به تکبّر و ناز از مردم رخ متاب و در زمین با غرور و تبختر قدم بر مدار، که خدا هرگز مردم متکبر خودستا را دوست نمیدارد. (۱۸)
رفتاری میانه رو داشته باش!
و در رفتارت میانهروی اختیار کن و سخن آرام گو (نه با فریاد بلند) که زشتترین صداها صوت الاغ است. (۱۹)
موجودات در اسمان و زمین
آیا شما مردم به حسّ مشاهده نمیکنید که خدا انواع موجوداتی که در آسمانها و زمین است برای شما مسخّر کرده و نعمتهای ظاهر و باطن خود را برای شما فراوان فرموده؟ و برخی از مردم از روی جهل و گمراهی و بیخبری از کتاب روشن در خدای متعال مجادله میکنند. (۲۰)
و چون به این مردم گویند که بیایید از کتابی که خدا فرستاده پیروی کنید، جواب دهند ما تنها از طریقی که پدران خود را بر آن یافتهایم پیروی میکنیم. آیا هر چند آنان را شیطان به آتش دوزخ بخواند می خواهند این چنین باشند؟ (۲۱)
نیکو کار باش و روی به خدا آر! این دو ریسمان محکم نجات است.
و هر کس روی تسلیم و رضا به سوی خدا آرد و نکوکار باشد چنین کس به محکمترین رشتهی الهی چنگ زده است، پایان کارها به سوی خداست. (۲۲)
(ای رسول ما) تو از کفر هر که کافر شود محزون مباش، که رجوعشان به سوی ماست و ما آنان را سخت از (کردارشان آگه میسازیم، که همانا خدا از اسرار دلهای خلق هم آگاه است. (۲۳)
دنیا به آخرت نزدیک است
اندک زمانی آن کافران را برخوردار میسازیم آن گاه به عذاب سختشان به ناچار گرفتار خواهیم کرد. (۲۴)
و اگر از این کافران سؤال کنی آن کیست که آسمانها و زمین را آفریده؟ البتّه جواب دهند خداست. باز گو: پس ستایش خدای راست ،که اکثر آنها آگاه نیستند. (۲۵)
هر چه در آسمان و زمین است همه ملک خداست، که خدا ذاتش بینیاز و اوصافش همه پسندیده است. (۲۶)
اگر همه در ختان قلم شوند و آب هشت در یا مرکب ولی...
و اگر هر درخت روی زمین قلم شود و آب دریا به اضافهی هفت دریای دیگر مرکب گردد باز نگارش کلمات خدا ناتمام بماند، که همانا خدا را اقتدار بینهایت و حکمت بیپایان است. (۲۷)
خلقت و بعثت همهی شما جز مثل یک تن واحد نیست، که همانا خدا شنوا و بیناست. (۲۸)
خورشید و ماه در تسخیر اند و تا وقت معینی در گردش!
آیا (ای رسول) ندیدی که خدا شب را در روز و روز را در شب داخل کند و خورشید و ماه را مسخّر ساخته که هر یک تا وقت معینی گردش کنند؟ و خدا به هر چه میکنید آگاه است؟ (۲۹)
یکتایی و بی همتایی خدا نشانه نظم عالم است
این قدرت کامل بدین سبب است که خدای یکتا حقّ مطلق است و آنچه به جز او به خدایی میخوانند همه باطل محض است و تنها خدا ست بلندمرتبه و بزرگوار است. (۳۰)