کتابهای مقدس( قرآن): فهرست مطالبی که نخستین بار توسط قران بعنوان کتاب دینی مطرح شدند (بخش ۳۴). -سوره انعام بخش آخر

ادامه  ارز نوشتار پیشین

-فهرست مطالبی که نخستین بار توسط قران بعنوان کتاب دینی مطرح شدند(بخش سی و چهارم)

-سوره انعام بخش آخر

-ای پیامبر به آنان بگو: بیاید تا آن طعامهایی را که واقعا حرام‌است بر شما بخو انم
و این که از دید خداوند کار های اصلی یک خداباور چه چیزهایی هستندو راه رایت کدام‌است: (پنج کار اصلی)
بگو: بیایید تا آن‌چه خدا بر شما حرام کرده همه را بر شما بخوانم، و آن این‌که به هیچ وجه شرک به خدا نیاورید، و به پدر و مادر احسان کنید، و دیگر اولاد خود را از بیم فقر نکشید، ما شما و آن‌ها را روزی می‌دهیم، و دیگر به کارهای زشت آشکار و نهان نزدیک نشوید و  کسی را که خدا  کشتن او را حرام کرده (محترم شمرده) جز به حق به قتل نرسانید. خدا شما را به این اندرزها سفارش نموده، باشد که تعقل کنید. (۱۵۱)

-مال یتیم و هر کس به قدر توانایی خود مسئول است

و هرگز به مال یتیم نزدیک نشوید جز به آن وجه که نیکوتر است تا آن‌که به حدّ رشد و کمال رسد. و به راستی و عدالت، کیل و وزن را تمام بدهید. ما هیچ کس را جز به قدر توانایی او تکلیف نکرده‌ایم. و هر گاه سخنی گویید به عدالت گرایید هر چند درباره خویشاوندان باشد، و به عهد خود وفا کنید. این است سفارش خدا به شما، باشد که متذکر و هوشمند شوید. (۱۵۲)

و این است راه راست من، از آن پیروی کنید و از راه‌های دیگر که موجب تفرقه شما از راه اوست متابعت نکنید. این است سفارش خدا به شما، شاید پرهیزکار شوید. (۱۵۳)

آن گاه به موسی کتاب دادیم برای تکمیل نفس هر نیکوکار و برای تفصیل و بیان حکم هر چیز و برای هدایت و رحمت بر خلق، باشد که (مردم) به لقاء خدا ایمان آورند. (۱۵۴)

-قرآن بر ای ایجاد خیر و برکت آمده است.

و این (قرآن) کتابی است که ما با برکت و خیر بسیار فرستادیم، از آن پیروی کنید و پرهیزکار شوید، شاید مشمول مرحمت خدا گردید. (۱۵۵)

-قرآن را بر ای این فرستادیم که بهانه گیری نکنید.
(قرآن را برای این فرستادیم) تا نگویید تورات و انجیل تنها بر دو طایفه یهود و نصاری پیش از ما فرستاده شد و ما از تعلیم درس (کتاب‌های الهی) آنان غافل و بی‌بهره ماندیم. (۱۵۶)

یا گویید: اگر کتاب بر ما فرستاده می‌شد ما بهتر از آنان به راه هدایت می‌شتافتیم. پس به شما هم از طرف پروردگارتان حجت آشکار و هدایت و رحمت رسید، اکنون کیست ستمکارتر از آن که آیات الهی را تکذیب کند و از آن‌ها روی گرداند؟! به زودی آنان را که از آیات ما روی گردانیده و مخالفت کنند به عذاب سخت مجازات کنیم به کیفر آن‌که از آیات ما اعراض می‌کردند. (۱۵۷)

-روزی که نشانه های الهی ظاهر شوند ...
آیا (منکران) انتظاری دارند جز آن‌که فرشتگان  قهر  بر آن‌ها درآیند و یا  خدا  بر آنان فرا رسد  یا برخی دلایل و آیات خدا آشکار شود؟ روزی که بعضی آیات (قهر) خدای تو بر آن‌ها برسد آن روز هیچ کس را ایمانش نفع نبخشد اگر قبل از آن ایمان نیاورده و یا در ایمان خود کسب خیر و سعادت نکرده باشد. بگو: شما در انتظار (نتیجه اعمال زشت خود) باشید ما هم در انتظار هستیم. (۱۵۸)

-از فرقه گرایان پرهیز کن!
آنان که دین را پراکنده نمودند  و فرقه فرقه شدند  چنین کسان به  کار آن‌ها با خداست و بعد از این به آن‌چه می‌کردند آگاهشان می‌گرداند. (۱۵۹)

-برای هر کار نیک  ده برابر پاداش می دهیم  و برای هر کار زشت فقط به اندازه همان کار مجازات می شوند
هر کس کار نیکو کند او را ده برابر آن خواهد بود و هر کس کار زشت کند به قدر کار زشتش مجازات شود و بر آن‌ها اصلاً ستم نخواهد شد. (۱۶۰)

-دین من همان دین پاک ابراهیمی است
بگو: محققاً مرا خدایم به راه راست هدایت کرده، به دینی استوار، همان آیین پاک ابراهیم که وجودش از لوث شرک و عقاید باطل مشرکین منزه بود. (۱۶۱)

-هر آنچه انجام می دهم بر ای خداوند است
بگو: همانا نماز و طاعت و تمام اعمال من و حیات و ممات من همه برای خداست که پروردگار جهانیان است. (۱۶۲)

-من خود اولین کسی هستم که تسلیم امر خدا هستم
که او را شریک نیست و به همین  مرا فرمان داده‌اند و من اول کسی هستم که تسلیم امر خدایم. (۱۶۳)

هیچ کس بار گناه دیگری زا بر دوش نمی کشد
بگو: آیا غیر از خدا را به ربوبیت گزینم در صورتی که خدا پرورنده همه موجودات است؟ و هیچ کس چیزی نیندوخت مگر بر خود، و هیچ نفسی بار (گناه) دیگری را بر دوش نگیرد. سپس بازگشت همه شما به سوی پروردگارتان است و او شما را به آن‌چه خلاف در آن می‌کردید آگاه خواهد ساخت. (۱۶۴)

و او خدایی است که شما را جانشین گذشتگان اهل زمین مقرر داشت و رتبه بعضی را از بعضی بالاتر قرار داد تا شما را در آن‌چه به شما داده (در این تفاوت رتبه‌ها) بیازماید، که همانا خدا زود کیفر و بسیار بخشنده و مهربان است. (۱۶۵)

۱۴ موضوع