کتابهای مقدس(قرآن): فهرست نکات و مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد(۳۲): سوره انعام ۴)

ادامه از نوشتار پیشین

-فهرست مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن بعنوان یک کتاب دینی مطرح شد(۳۲)

- سور ه انعام (۴)

قدر خدا را ندانستند

و آن‌ها خدا را آن گونه که باید، نشناختند که گفتند: خدا بر هیچ کس از بشر کتابی نفرستاده. بگو: کتاب توراتی را که موسی آورد و در آن نور (علم) و هدایت خلق بود چه کسی بر او فرستاد که شما آیات آن را در اوراق نگاشته، بعضی را آشکار می‌نمایید و بسیاری را پنهان می‌دارید و آن‌چه را شما و پدرانتان نمی‌دانستید به شما آموختند؟ بگو: خداست (که رسول و کتاب فرستد)، سپس آن‌ها را بگذار تا به بازیچه خود فرو روند. (۹۱)

قرآن سند  تایید کننده کتابهای آسمانی  پیشین است
و این (قرآن) کتابی است که ما فرستادیم با خیر و برکت بسیار و گواه صدق سایر کتب آسمانی که در مقابل اوست و تا خلق را از اهل مکه و هر که به اطراف آن است بیم دهی. و آنان که به آخرت ایمان آوردند به این کتاب نیز ایمان خواهند آورد و آن‌ها (اوقات) نمازشان را محافظت می‌نمایند. (۹۲)

پیامبر ان دروغین

و کیست ستمکارتر از آن که بر خدا دروغی بندد و یا وحی به او نرسیده گوید: به من وحی می‌رسد، و نیز گوید: من هم محققاً مانند آن که خدا فرستاده خواهم آورد. و اگر  ستمکاران را ببینی آن گاه که در سکرات موت گرفتار می‌شوند! و فرشتگان (برای قبض روح آن‌ها) دست (قهر و قدرت) بر آورند و گویند: جان از تن به در کنید، امروز کیفر عذاب و خواری می‌کشید چون بر خدا سخن به ناحق می‌گفتید و از (حکم) آیات او گردنکشی و تکبّر می‌نمودید. (۹۳)

  پس شفیعان باطلتان کجا هستند؟

و محققاً شما یکایک به سوی ما باز آمدید آن گونه که اول بار شما را بیافریدیم و آن‌چه را که  به شما داده بودیم همه را پشت سر وانهادید و آن شفیعان را که به خیال باطل شریک ما در خود می‌پنداشتید با شما نمی‌بینیم! همانا میان شما و آنان جدایی افتاد و آن‌چه  می‌پنداشتید از دست شما رفت. (۹۴)

از شکفته شدن دانه تا خلق مرگ و زندگی با خداست

خداست که دانه و هسته را می‌شکافد، زنده را از مرده و مرده را از زنده پدید می‌آرد، آن (که چنین تواند کرد) خداست، پس به کجا گردانیده می‌شوید (و نسبت خدایی را به آنان که نتوانند می‌دهید)؟ (۹۵)

ماه با نظمی معین‌در گردش است
خداست شکافنده پرده صبحگاهان، و شب را برای آسایش  مقرّر داشته و خورشید و ماه را به نظمی معین در گردش  درآورده، این تقدیر خدای مقتدر داناست. (۹۶)و نیز اوست که چراغ ستارگان را برای رهیابی شما در تاریکی‌های بیابان و دریا قرار داده است. همانا ما آیات خود را برای مردم دانا به تفصیل بیان کردیم. (۹۷)

و هم اوست خدایی که همه شما را از یک تن در قرار گاه و جایگه موقتی   بیافرید. ما نیکو آیات خود را برای اهل بصیرت مفصل بیان نمودیم. (۹۸)

و هم اوست خدایی که از آسمان آبی فرو بارید پس هر نبات را بدان رویاندیم و سبزه‌ها را از زمین برون آوردیم و از آن سبزه‌ها دانه‌هایی که بر روی هم چیده شده بیرون آریم و از شکوفه نخل خوشه‌هایی است به هم پیوسته، و باغ‌های انگور و زیتون و انار که برخی شبیه و برخی نامشابه به هم است (خلق کنیم)، شما در آن باغ‌ها هنگامی که میوه آن پدید آید و برسد (با چشم تعقل) بنگرید، که در آن آیات و نشانه‌هایی (از قدرت خدا) برای اهل ایمان هویداست. (۹۹)

اهریمنان نیز آفریدگانند و نه شریک خداوند و خدا پسر و دختر ندارد

و گروهی از کافران اهریمنان را شریک خدا شمردند در حالی که آن‌ها آفریده خدا هستند و گروهی (عزیر و مسیح و فرشتگان را) از روی نادانی پسران و دخترانی برای او تراشیدند، در صورتی که او از همه این نسبت‌ها برتر و منزه است. (۱۰۰)

او همسری ندارد که فرزندی داشته باشد

اوست پدید آرنده آسمان‌ها و زمین، چگونه وی را فرزندی تواند بود در حالی که او را جفتی نیست؟! و او همه چیز را آفریده و به همه چیز داناست. (۱۰۱)

این است (وصف) پروردگار شما، که جز او هیچ خدایی نیست، آفریننده هر چیز است، پس او را پرستش کنید، و او نگهبان همه موجودات است. (۱۰۲)

خداوند نادیدنی است

او را هیچ چشمی درک ننماید و او همه بینندگان را مشاهده می‌کند و او لطیف و نامرئی و (به همه چیز خلق) آگاه است. (۱۰۳)

بصیرت کلید سعادت است

آیات الهی و کتب آسمانی که سبب بصیرت شماست البته از طرف پروردگارتان آمد، پس هر کس بصیرت یافت خود به سعادت رسید و هر کس که کور بماند خود در زیان افتاد، و من نگهبان شما نیستم. (۱۰۴)

کافران تهمت درس خو اندگی به تو می زنند

و این چنین ما آیات قرآن را به انواع گوناگون بیان کنیم (تا وسیله هدایت شود) ولی عاقبت کافران نادان گویند: تو (این‌ها را) به درس آموخته‌ای! و تا آن را برای اهل دانش بیان کنیم. (۱۰۵)

ای پیغمبر هر چه از خدا به تو وحی شد از آن پیروی کن، که خدایی جز آن ذات یکتا نیست و از مشرکان روی بگردان. (۱۰۶)

ای پیامبر: تو وکیل کافران نیستی،

و اگر خدا می‌خواست آن‌ها شرک نمی‌آوردند، و ما تو را نگهبان ایشان نکردیم و تو وکیل آن‌ها نیستی. (۱۰۷)

و (شما مؤمنان) به آن‌چه مشرکان غیر از خدا می‌خوانند دشنام ندهید تا مبادا آن‌ها از روی ظلم و جهالت خدا را دشنام دهند. این چنین ما عمل هر قومی را در نظرشان زینت داده‌ایم، سپس بازگشت آن‌ها به سوی پروردگارشان است و خدا آنان را به کردارشان آگاه می‌گرداند. (۱۰۸)

اگر معجزه هم می شد کافران مکه ایمان نمی آوردند.

و به خدا به سخت‌ترین سوگندهای خود قسم یاد کردند که البته اگر آیتی بیاید ایمان آرند. بگو: آیات از طرف خداست، و شما مؤمنان چه می‌دانید؟  اگر آیتی هم آید هرگز ایمان نمی‌آورند. (۱۰۹)

و ما دل و دیده اینان را چنان که اول بار ایمان نیاوردند اکنون نیز از ایمان بگردانیم و آن‌ها را به حال طغیان  و سرکشی واگذاریم تا در ورطه ضلالت فرومانند. (۱۱۰)

اگر فرشته هم در مقابل آنان ظاهر شود ایمان نمی آورند

و اگر فرشتگان را بر آن‌ها می‌فرستادیم و مردگان با آنان سخن می‌گفتند و هر چیزی را رویارویشان فراهم می‌آوردیم باز ایمان نمی‌آوردند مگر به مشیت خدا، لیکن اکثرشان (مشیت نافذ حق را) نمی‌دانند. (۱۱۱)

پیامبر ان دشمنان  مرئی و نامرئی  خود را دارند

و همچنین ما هر پیغمبری را از شیطان‌های انس و جن دشمنی در مقابل برانگیختیم که آن‌ها برخی با برخی دیگر برای اغفال مؤمنان سخنان آراسته ظاهر فریب اظهار کنند. و اگر پروردگار تو می‌خواست چنین نمی‌کردند، پس این‌ها را با دروغشان واگذار. (۱۱۲)

(تا بیازماییم‌شان) و تا به گفتار (فریبنده) آن اهریمنان آنان که به آخرت ایمان نیاورند دل سپرده و بدان خشنود باشند و تا آن‌چه می‌توانند به گناه و تبهکاری آلوده شوند. (۱۱۳)

یهودان و مسیحیان می دانستند قران بر حق است

آیا من غیر خدا حاکم و داوری بجویم و حال آن‌که او خدایی است که کتابی که همه چیز در آن بیان شده به شما فرستاد؟ و آنان که به آن‌ها کتاب فرستادیم   می‌دانند که این قرآن از خدای تو به حق بر تو فرستاده شده، پس در آن البته هیچ شک و تردید راه مده. (۱۱۴)

راستی، عدالت، حد اعلای کمال معیار کلام الهی است

کلام خدای تو از روی راستی و عدالت به حد کمال رسید و هیچ کس تبدیل و تغییر آن کلمات نتواند کرد و او خدای شنوا و داناست. (۱۱۵)

و اگر پیروی از اکثر مردم روی زمین کنی تو را از راه خدا گمراه خواهند کرد، که اینان جز از پی نمی‌روند و جز اندیشه باطل و دروغ چیزی در دست ندارند. (۱۱۶)

محققاً خدای تو خود داناتر است به حال آن که از راه او گمراه است و آن که به راه او هدایت یافته است. (۱۱۷)

پس شما مؤمنان چنانچه به آیات خدا ایمان دارید از آن‌چه نام خدا بر آن ذکر شده تناول کنید. (۱۱۸)

چرا از آن‌چه نام خدا بر آن ذکر شده نمی‌خورید ؟ در صورتی که آن‌چه خدا بر شما حرام کرده به تفصیل بیان نموده جز آن‌چه به آن ناگزیر می‌شوید که باز حلال است. و بسیاری از مردم به هوای نفس خود از روی جهل به گمراهی کشند. همانا خدا به تجاوزکنندگان (از حدود) داناتر است. (۱۱۹)

توبه هم در باطن و هم‌در ظاهر

و هر گناه و عمل زشت را در ظاهر و باطن ترک کنید، که محققاً کسانی که کسب گناه کنند به زودی به کیف  آن خواهند رسید. (۱۲۰)

ادامه دارد...

۱۶ موضوع

تا اینجا ۴۵۷ موضوع