کتابهای مقدس (قرآن): فهرست مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد(۲۴): سوره حجر(بخش اول)

ادامه از نوشتار پیشین

-فهرست مطالبی که برای نخستین بار توسط قران بعنوان یک کتاب مقدس مطرح شد

-سوره حجر پنجاه چهارمین سوره قران ب  حسب تاریخ نزول

حجر

چون این سوره تنها سوره ای از قرآن است که قوم صالح پیامبر یعنی قوم  ثمود را قوم حجر نامیده و در آیات ۸۰ تا ۸۴  این سوره در بار ه سخن گفته به سوره حجر نام گذاری شده است.حجر نام سر زمینی است که این قوم در آنجا زندگی می کردند.

در ویکیپدیا اطلاعات زیر در مورد قوم ثمود  آورده شده است:

ثَمود نام قومی بود از مردمان شبه جزیره عربستان  که در هزاره قبل از میلاد تا زمان بعثت محمد در عربستان زندگی می‌کردند. با این وجود که به باور تاریخ‌دانان خاستگاه مردم ثمود شبه جزیره عربستان  بود اما بنا به روایت‌های سنتی عربی، ثمودی‌ها به سوی شمال کوچیده و در دامنه‌های کوه اثلب در نزدیکی   مداین صالح (حجر) نشیمن گزیدند.

سنگ‌نگاره‌ها و سنگ‌نوشته‌های بسیاری از ثمودیان در کوه اثلب و دیگر نقاط شبه جزیره عربستان یافت شده‌است.

در داستان‌های قرآن گفته شده که قوم ثمود به وسیله عذاب الهی از میان رفته‌است.

برای نخستین بار، در ۷۱۵ قبل از میلاد،در کتیبه سارگون دوم به نام این قوم برمی‌خوریم، که آن‌ها را در میان مردمان شرق و مرکز  شبه جزیره عربستان برمی شمارد که تحت فرمانبری آشوریان بوده‌اند. این قوم از مدت‌ها پیشتر در آن سرزمین می زیسته‌اند.

این قوم بزرگ علی‌رغم عمر دراز، هرگز نتوانست دولت قدرتمندی به وجود آورد و پیوسته به صورت قوم‌های پراکنده یا احیاناً شهرنشین روزگار می‌گذراندند تا سرانجام نابود شدند، یا در دیگر اقوام آمیخته و نامشان از یادها برفت. تمدن ثمودی تحت تأثیر مستقیم نبطیان بود، چنان که پنداری ایشان چیزی عمده از خود نداشتند. خط و زبان نبطی در میان ثمودیان رواج داشت که حتی پس از انقراض آنان باز ثمودیان برخی آثار خود را به آن خط و زبان تهیه می‌کردند. مثلاً نوشته‌های معبد روافه که حدود یک قرن پس از میلاد توسط ثمود بنا شد به دو زبان نبطی و یونانی است .

دایره المعارف بریتانیکا در مورد قوم ثمود می نویسد:

, in ancient Arabia , tribe or group of tribes known to be extant from the 8th century BCE to the 5th century CE. The Thamūd were known from contemporary sources to have occupied parts ofHejaz  region, and later  Islamic tradition holds that they settled on the slopes of Mount Athlab. Numerous rock writings and pictures traditionally attributed to the Thamūd have been found on Mount Athlab and throughout central Arabia; though labeled “Thamūdic,” they actually reflect a diverse set of ancient   Semitic language used by various Arabian tribes.

Al-Ḥijr, Saudi Arabia: ancient Thamūd house

 بنام خداوند بخشنده مهربان‏

الر این است آیات کتاب خدا و قرآنی که  روشن و آشکار می‏گرداند. (۱)

آرزویی که بعدا کافران خواهند نمود
کافرا ن ای بسا آرزو کنند که کاش مسلمان  و خداپرست بودند. (۲)

با کافران چه کنیم?
(ای رسول ما) این کافران  را واگذار تا به خورد و  خوراک و تمتع  سرگرم باشند و آمال  دنیوی آنان را غافل گرداند، پس  به زودی خواهند فهمید. (۳)

ملتها تاریخ پایان دارند
و ما هیچ  ملتی را هلاک نکردیم جز به هنگامی معین. (۴)

هیچ ملتی از پایان خود گریز ندارد
هیچ قومی از اجل خود   پس و پیش نخواهند افتاد. (۵)

کافران: تو دیوانه ای
و کافران گفتند: ای کسی که  قرآن از جانب خدا بر تو نازل شده،  تو  محققاً دیوانه‌ای. (۶)

چرا فرشتگان را نزد ما نمی آوری؟
اگر راست می‏گویی  چرا فرشتگان را نزد ما نمی‌آری؟ (۷)

وخدا پاسخ داد:

ما فرشتگان را جز به حق نمی‏فرستیم، و آن گاه که بفرستیم دیگر کافران مهلتی نخواهند یافت. (۸)

ما قران را حفظ خواهیم کرد
البته ما قرآن را بر تو نازل کردیم و ما هم آن را محققاً محفوظ خواهیم داشت. (۹)

و ما پیش از تو هم رسولانی بر ملتهای پیشین  فرستادیم. (۱۰)

استهزاء پیامبران
و۰ هیچ رسولی بر آن مردم نمی‏آمد جز آن‌که به استهزای او می‏پرداختند. (۱۱)

این گونه ما قرآن را  در دل زشتکاران وارد سازیم، (۱۲)

لیکن به آن ایمان نمی‏آورند، و البته عادت   ملتهای گذشنه هم   گذشت. (۱۳)

حتی اگر در ی در آسمان بگشاییم ....
 اگر ما بر این کافران امتت دری از آسمان بگشاییم تا دائم بر آسمان‌ها عروج (یا فرشتگان بر آن‌ها نزول) کنند، (۱۴)

کافران خواهند گفت سحر و جادوست
باز هم خواهند گفت: چشمان ما را فرو بسته‏ اند، بلکه در ما سحر و جادویی به کار برده‏اند. (۱۵)

۱۰ موضوع

ادامه دارد

تا اینجا ۳۲۶ موضوع