کتابهای مقدس(انجیل بارنابا ): مسیح آمدن پیامبر آینده را مژده می دهد(۲)

ادامه از نوشتار پیشین

انجیل بارنابا فصل ۴۳

مژده به آمدن رسول خدا

۱) یسوع فرود آمد به سوی هشت شاگردی که در پایین انتظار او را داشتند.

(۲) حکایت نمودند این چهار بر آن هشت نفر ، هر آن چه را دیده بودند.

(۳) این طور زایل شد در آن روز از دل ایشان هر شکّی در یسوع، مگر یهودای اسخریوطی که ایمان به کسی نیاورد.

(۴) یسوع بر دامنهٔ کوه  نشست و از میوه‌های صحرایی خوردند؛ زیرا  نزد ایشان نانی موجود نبود.

(۵) آن وقت اندریاس گفت: هر آینه خبر داده‌اند ما را به چیزهای بسیاری از مسیا؛ پس کرم کن به  این که هر چیزی را برای ما به آشکار بگویی.

(۶) یسوع فرمود‏‏‎: «هر آن که عمل می‌کند، پس جز این نیست که عمل می‌کند برای پایانی که درآن بی‌نیازی بیابد.»

(۷) «از این رو به شما می‌گویم که  چون خدای در حقیقت کامل بود، هیچ حاجتی به غنا نداشت.»

(۸) «زیرا غنا نزد خود اوست.»

(۹) «همچنین چون خواست عمل می‌کند، آفرید پیش از هر چیزی روان رسول خود را و از برای او به آفرینش همه پرداخت.»

(۱۰) «تا آفریدگان، خوشی و برکت بیابند به خدای.»

(۱۱) «نیز مسرور نماید رسول خود را به همهٔ آفریدگان خود که خود او تقدیر فرموده این که بندگان او باشند.»

(۱۲) « و گرنه چه جهت دارد؟ آیا جز آن بود که خدای آن را می‌خواست؟»

(۱۳) «حق می‌گویم به شما؛ به درستی که هر پیغمبری هر وقتی که بیاید، همانا جز این نیست که فقط از برای یک امت حامل می‌شود نشانهٔ رحمت خدای را.»

(۱۴) «پس از این روست که سخن ایشان تجاوز نمی‌کند از آن طایفه که به سوی ایشان فرستاده شده‌اند.»

(۱۵) «لیکن رسول خدای هر وقتی که بیاید، خدای به او آن چه را می دهد که  آن بمنزلهٔ انگشتریِ دست اوست.»

(۱۶) «پس حامل می‌شود خلاص و رحمت را برای امت‌های زمین، آنان که تعلیم او را می‌پذیرند.»

(۱۷) «زود است او بیاید با توانایی بر ستمگران.»

(۱۸) «آن گاه براندازد عبادت بت‌ها را به حیثی که شیطان رسوا شود.»

(۱۹) «زیرا این چنین خدای وعده نموده به ابراهیم و به او فرموده: به درستی که به نسل تو همهٔ قبایل زمین را برکت می‌دهم و همچنان که ‌ای ابراهیم، شکستی بت‌ها را شکستنی، نسل تو نیز زود است چنین کند.»

(۲۰) یعقوب گفت: ای معلم، به ما بگو این عهد را با که ساخت؟

(۲۱) به درستی یهود می‌گویند با اسحاق است.

(۲۲) اسماعیلی‌ها می‌گویند با اسماعیل است.

(۲۳)یسوع فرمود: «داوود پسر چه کسی و از کدام ذریه بود؟»

(۲۴) یعقوب جواب داد: از اسحاق؛ چون که اسحاق پدر یعقوب بود و یعقوب پدر یهودا، که از ذریهٔ اوست داوود.

(۲۵) آن وقت یسوع فرمود: «وقتی که رسول‌الله بیاید، پس از نسل که خواهد بود؟» شاگردان جواب دادند: از داوود.

(۲۷) پس یسوع فرمود: «با خود خیانت در نصیحت مکنید.»

(۲۸) «زیرا می‌خواند داوود او را ربّ در روح، که: این چنین گفته خدای، رب مرا که بنشین به دست راست من تا بگردانم دشمنان تو را جای سودن قدم‌های تو.»

(۲۹) «می‌فرستد خدای عصای تو را که زود است صاحب تسلط شود در میان دشمنانت.»

(۳۰) «پس هر گاه رسول‌الله که شما او را مسیا می‌نامید، پسر داوود باشد، پس چگونه او را داوود رب می‌نامند؟»

(۳۱) «تصدیق کنید مرا؛ زیرا به شما راستی می‌گویم به درستی که عهد بسته شده‌است با اسماعیل نه با اسحاق.»

ادامه دارد