کتابهای مقدس(قرآن):سوره یونس: و فهرست نکات و مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد(بخش پانزدهم)

ادامه از نوشتار پیشین

-فهرست موضوعاتی که نخستین بار توسط قران بعنوان کتاب دینی مطرح شد(بخش پانزدهم)
-سوره یونس پنجاه و یکمین سوره بر حسب تاریخ نزول

۱-  هرگاه به انسانها محبت می کنیم در پی محو  آثار  و نشانه های ما بر می آیند
و ما هر گاه بر آدمیان بعد از آن‌که آنان را رنج و زیانی رسید رحمتی فرستیم آن گاه در محو آیات ما مکر و سیاست به کار می‏برند. بگو: مکر و سیاست الهی سریعتر است، همانا رسولان ما (فرشتگان و قوای عالم) مکرهای شما را می‏نویسند. (۲۱)

۲-شما فقط در هنگام  خطر خدا را یاد می کند

اوست آن که شما را در برّ و بحر سیر می‏دهد تا آن گاه که در کشتی نشینید و کشتی با باد ملایمی سرنشینان را به حرکت آرد و آن‌ها بدان شادمان و خوشوقت باشند ناگاه باد تندی بر کشتی بوزد و سرنشینان از هر جانب به امواج خطر در افتند و خود را در ورطه هلاکت ببینند آن زمان خدا را به اخلاص و دین فطرت بخوانند که (بار الها) اگر ما را از این خطر نجات بخشی دیگر همیشه شکر و سپاس تو خواهیم کرد. (۲۲)

۳-و پس از نجات  بهر دیگر ظلم و سرکشی را آعاز می کنند

اما پس از آن‌که خدا از غرق نجاتشان داد باز در زمین به ناحق ظلم و ستمگری آغاز کنند. ای مردم شما هر ظلم و ستم کنید منحصراً به نفس خویش کنید در پی متاع فانی دنیا، آن گاه در آخرت به سوی ما باز می‏گردید و شما را به آن‌چه می‏کرده‏اید آگاه می‌سازیم. (۲۳)

۴-زندگی دنیا شبیه به چیست؟

محقّقاً  زندگانی دنیا به آبی ماند که از آسمان‌ها فرو فرستادیم تا به آن باران انواع مختلف گیاه زمین از آن‌چه آدمیان و حیوانات تغذیه کنند در هم رویند تا آن گاه که زمین (از خرمی و سبزی) به خود زیور بسته و آرایش کند و مردمش خود را بر آن قادر و متصرف پندارند ناگهان فرمان ما به شب یا روز در رسد و آن همه زیب و زیور زمین را دور کند و چنان خشک شود که گویی دیروز هیچ نبوده است. این گونه آیات خود را به تفصیل برای اهل فکرت بیان می‏کنیم. (۲۴)

۵-دارالسلام یا بهشت سعادت

و خدا به سرمنزل سعادت و سلامت می‏خواند و هر که را می‏خواهد به راه مستقیم هدایت می‏کند. (۲۵)

نیکوکاران تا ابد در بهشت خواهند بود

۶-مردم نیکوکار به نیکوترین پاداش عمل خود و زیادتیی (از لطف خدا) نایل شوند و هرگز بر رخسار آن‌ها گرد خجلت و ذلت ننشیند، آنانند اهل بهشت و در آن‌جا تا ابد متنعّمند. (۲۶)

۷-بدکاران و شبهای ظلمانی

و کسانی که مرتکب اعمال بد شدند به قدر همان اعمال زشت مجازات شوند و گرد خواری و رسوایی بر رخسارشان نشیند، و نگهبانی از (عذاب) خدا نیابند، گویی روی آن‌ها را قطعه‏هایی از شب ظلمانی پوشانده‏اند، آنان اهل آتش دوزخ و در آن همیشه معذبند. (۲۷)

۸-بت های شما به عجز خود اعتراف خواهند کرد

و ما روزی همه خلق را جمع آریم آن گاه به مشرکان گوییم: شما و بت‌هاتان در مکان خود بایستید، سپس میانشان جدایی افکنیم، و بتان و سایر معبودان باطل زبان گشوده گویند: شما هرگز ما را پرستش نمی‏کردید. (۲۸)

۹-پس شهادت و حکم خدا میان ما و شما کفایت کند که ما از پرستش شما غافل بودیم. (۲۹)

۱۰-همه به سوی خدای حقیقی باز می گردند

در آن روز هر شخصی جزای اعمال نیک و بدی که پیش از این کرده خواهد دید و همه به سوی خدا معبود و مولای حقیقی خود بازگردانده شوند، و خدایان باطل که به دروغ به خدایی می‏بستند همه از دستشان برود. (۳۰)

۱۱-کیست که چنین کارهایی انجام دهد.

مشرکان را بگو: کیست که از آسمان و زمین به شما روزی می‏دهد؟ یا کیست که گوش و چشم‌ها عطا می‏کند؟ و کیست که از مرده زنده و از زنده مرده بر می‏انگیزد؟ و کیست که فرمانش عالم آفرینش را منظم می‏دارد؟ پس خواهند گفت: خدای یکتاست. به آن‌ها بگو: پس چرا خدا ترس نمی‏شوید؟ (۳۱)

شما را به کجا می برند؟

۱۲-چنین خدای قادر یکتایی به حقیقت پروردگار شماست و بعد از حق و حقیقت چه باشد غیر گمراهی؟ پس به کجا می‏برندتان؟ (۳۲)

۱۳-فاسقان

این چنین حکم شقاوت و کلمه عذاب بر فاسقان محقق شد که دیگر ایمان نمی‏آورند. (۳۳)

۱۴-آیا بتهای شما خلق می کنند و می آفرینند؟

بگو که آیا هیچ یک از بتان و خدایان شما بر این کار قادر است که در آغاز خلق را بیافریند و سرانجام برگرداند؟ بگو: تنها خدای یکتاست که در اول خلایق را خلق کرده آن گاه همه را (به سوی خود) بازمی‏گرداند، پس کجا می‏گردانندتان؟ (۳۴)

۱۵-آیا بتهای شما هدایتگر هستند؟
باز بگو: آیا هیچ یک از بتان و خدایان شما مشرکان (کسی را) به راه حق هدایت تواند کرد؟ بگو: تنها خداست که به راه حق هدایت می‏کند، آیا آن که به راه حق رهبری می‏کند سزاوارتر به پیروی است یا آن که خود هدایت نیابد مگر آن‌که هدایتش کنند؟ پس شما مشرکان را چه شده، چگونه قضاوت می‏کنید؟ (۳۵)

۱۶-ظن و خیال و توهم با حق ارتباطی ندارد 

و اکثر این مردم جز از ظن  خود از چیزی پیروی نمی‏کنند در صورتی که  ظن  از حق بی‏ نیاز نمی‏گرداند (و به علم یقین نمی‏رساند) و خدا به هر چه این کافران می‏کنند آگاه است. (۳۶)

۱۷-این قرآن فقط در افق وحی قابل خلق است

و این قرآن نه بدان پایه است که کسی جز به وحی خدا تواند بافت، لیکن سایر کتب آسمانی را تصدیق می‏کند و کتاب الهی را به تفصیل بیان می‏کند که بی‏ هیچ شک نازل از جانب خدای عالمیان است. (۳۷)

۱۸-بگو مثل آن را بیاورید!

بلکه کافران می‏گویند قرآن را (محمد) خود بافته است. بگو: اگر راست می‏گویید شما خود و هم از هر کس نیز می‏توانید کمک بطلبید و یک سوره مانند آن بیاورید. (۳۸)

۱۹-انکار می کنند در حالی که علم ندارند

بلکه انکار چیزی را می‏کنند که علمشان به آن احاطه نیافته و حقیقت و باطن آن هنوز به آنان نرسیده است، پیشینیان هم این چنین رسل و آیات خدا را تکذیب کردند، پس بنگر عاقبت کار ستمکاران عالم به کجا کشید! (۳۹)

۲۰-قرآن و مردم

و برخی از مردم به قرآن ایمان می‏آورند و برخی ایمان نمی‏آورند، و خدای تو حال تبهکاران را بهتر می‏داند. (۴۰)

ادامه دارد...

تا اینجا    ۲۱۷ موضوع