کتابهای مقدس (قرآن): پنهانیهای فضای بیکران و زمین

پنهانیهای فضای بیکران و زمین

قرآن

"و هیچ پنهانى در آسمان و زمین نیست مگر اینکه در کتابى روشن   نوشته شده  است."

 سوره نمل آیه (۷۵)

آیه فوق به طرز  روشنی تایید می کند که در فضا ی بیکران و در زمین چیزهایی پنها  ن از چشم انسان وجود دارد. اگر از لحاظ علمی به این موضوع نگاه کنیم ،برای آن که در فضا ی بیکران پنهانی های وجود داشته باشند  که به چشم نیایند یا باید از جنس ماده طبیعی و معمولی نبوده و مثلا به شکل ذرات بنیادی باشند و یا باید ابعاد فضایی گوناگون هم وجود داشته باشد. 

چون انسان فقط می تواند اشیاء و موجودات درون فضای با چهار  بعد (سه بعد طول ، و عرض  و ارتفاع بعلاوه زمان ) را ببیند. بنابر این لازم می آید که پنهانی های نادیدنی در فضاهای با ابعاد چهار، پنج، شش ...قرار داشته باشند. 

این فضاها از لحاط ر یاضیات عالی همگی قابل اثبات  هستند. و این که موجودات و اشیاء درون این فضا چه شکلی داشته باشند بحث جالبی است که اخیرا مشخص شده است . بدین صورت که مثلا یک توپ فوتبال یا چی،ی شبیه به آن ممکن است به شکل یک اسفنج هشت پر دیده شود ، در حالی که واقعا چنین نیست.

در زمین و برروی زمین نیز می نوانند چیزهایی وجود داشته باشند که بشر با چشم نمی تواند آنها را مساهده کند. برای مثال ما ویروس و میکروبها را نمی ببینیم ولی اینها هم در فضا و هم در زمین وجود دارند. اگر به درون زمین فکر کنیم که آن وقت فهرست نادیدنیها فراوان می شود.

جهت اطلاع بیشتر توجه خوانند عزیز را به مقاله علمی زیر جلب می کنم:

یک تحقیق جالب علمی

وجود بعد پنجم یکی از جذاب ترین احتمالات دنیاست که البته شاید در طبیعت محقق نشود. در واقع بعد دیگری که مثل فضا (به جای زمان) رفتار کند، اما فشرده و متناهی باشد، در بسیاری از نظریه های فیزیک ذرات به چشم می خورد.

بعد اضافه احتمالاً می تواند بعضی ویژگی های ذراتی که در آزمایشات به آنها برخورده ایم را توضیح دهد، یا وجود دیگر ذرات را پیش بینی نماید، یا رفتار جاذبه را تفسیر کند.

بعد پنجم، چه واقعی باشد و چه نباشد، مبنای محاسباتی فوق العاده ارزشمندی محسوب می شود. تصویر پنج بعدی امکان اجرای محاسباتی را برای ما ممکن می کند که در فضای چهاربعدی میسر نخواهد بود.

احتمالاً هیچوقت بعد پنجم را به شکل مستقیم نخواهیم دید، اما شاید بتوانیم شواهدی برای وجود آن به دست بیاوریم. مثلاً هیچکس تابحال یک کوارک را به صورت مجزا ندیده، اما مدل کوارک به راحتی ویژگی های ذرات بزرگ تر و ترکیبی یعنی هادرون ها را توضیح می دهد. به همین خاطر دانشمندان، کوارک ها را به عنوان ذرات بنیادی در نظر می گیرند.

به همین صورت اگر شواهد کافی برای نظریات فضای پنج بعدی به دست آوریم، یعنی اطلاعات موجود را تفسیر کرده و پیش بینی های دقیقی انجام دهیم، آنگاه وجود بعد پنجم بسیار محتمل خواهد بود.

تیم راس

فیزیکدان مؤسسه فیزیک نظری دانشگاه فناوری وین

من در حوزه نظریه ریسمان کار می کنم و به همین دلیل، باید نظریه نسبیت عام اینشتین را با مکانیک کوانتوم تلفیق کنم. نظریه ریسمان تنها در صورتی برقرار است که نه تنها بعد پنجم، بلکه بعدهای ششم، هفتم، هشتم، نهم و دهم هم داشته باشیم. بدون این بعدهای اضافه نمی توانیم تئوری منسجمی برای توضیح جهان هستی بنا کنیم.

نی  و هندسه اسر آمیز آن

بعدهای اضافه چگونه هستند؟ از آنجا که این بعدها را نمی بینیم، باید خیلی کوچک باشند. ساده ترین مثال برای روشن ساختن این موضوع، نِی است. نِی از دور شبیه یک شیء تک بعدی به نظر می رسد ولی وقتی به آن نزدیک شوید، بعد دیگری را به شکل دایره داخل آن می بینید. شاید بعد پنجم در فضا به شکل همین دایره کوچک حضور دارد، اما به قدری کوچک است که آن را نمی بینیم.

روش های پیچیده تری برای جستجوی بعدهای اضافه وجود دارد که در آنها از نور یا میکروسکوپ استفاده نمی شود، اما تمام این روش ها فقط کران بالای طول این بعد حلقوی را مشخص می کنند. بسته به ابعاد این بعد اضافه، شاید بتوانیم در آینده آن را کشف کنیم.

اگر بیش از یک بعد اضافه داشته باشیم، همگی آنها می توانند حلقوی باشند اما وجود شکل های دیگر هم ممکن است. مثلاً دو بعد اضافه به شکل یک دونات (دو دایره مرتبط با هم) یا حتی یک کره را در نظر بگیرید.

سؤال اصلی این است که چرا بعدهای اضافه با سه بعد کنونی تفاوت اساسی دارند؟ فرض کنید بعدهای اضافه خیلی بزرگ باشند. مثلاً دایره های غول آسایی را در نظر بگیرید که اگر با فضاپیما به مدت طولانی درون یکی از آنها پرواز کنید، دوباره به جای اول خود بر می گردید. البته هنوز شواهدی برای تأیید حلقوی بودن این ابعاد در اختیار نداریم، به همین دلیل رد کردن آنها هم ممکن نیست.

واضح است که سه بعد اصلی با بعدهای اضافه تفاوت دارند و فرضیاتی هم در این زمینه وجود دارد، اما نمی توان با اطمینان در مورد آنها صحبت کرد. یکی از مشکلات جهان دوبعدی این است که حیات به شکل کنونی در آن شکل نمی گیرد. همین مسئله برای بعدهای اضافه هم وجود دارد، یعنی شاید حیاتی که ما می شناسیم فقط با یک زمان و سه بعد مکانی سازگار است.

حیات در جهان دوبعدی

... «جیمز اسکارگیل» محقق دانشگاه UC Davis کالیفرنیا این فرض را زیر سؤال برده و می گوید تشکیل 

حیات در جهان دوبعدی هم ممکن است.

سابین هاسنفلدر

پژوهشگر مؤسسه تحقیقات پیشرفته فرانکفورت

هم اکنون ثابت شده سیا ه چاله های فضایی  واقعا وجود دارند و لی این سیاه چاله ها دیده نمی شوند و هر چه به درون آنها بیافتد نیز دیده نخواهد شد و بر حسب گزارشات امروزی شاید به آنسوی فضا منتقل شود.

منبع  .digiato. com   نوشته حمید مقدسی