سرنوشت ابولب

به نام خداوند رحمتگر مهربان

بریده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد (۱)

دارایى او و آنچه اندوخت‏ سودش نکرد

بزودى در آتشى پر زبانه در آید(۳)

و زنش آن هیمه‏ کش [آتش فروز] (۴)

بر گردنش طنابى از لیف خرماست (۵)

 

سوره مسد چهارمین سوره قرآن بر حسب تاریخ نزول

این سوره نهایت خشم پرودگار را بر یکی از بی رحمترین و بی ادب ترین دشمنان پیامبر اسلام و قرآن گزارش می کند.خداوند به وضوح ضربتی بر دست های او با آیات خود فرود اورده است.

اما او که بود؟

 

از مزاحمان و مشرکان درجه یک پامبر و قرآن ابولهب و برای رسیدن به اهداف پلید خود، طوری بر روی جاهای بلند می‌ایستاد تا همه او را ببیند و آنگاه عربده می کشید و می گفت!
«ای مردم! هر کس مرا می شناسد که می‌شناسد؛  هر کس هم که نمی‌شناسد بداند  من عبدالعزی ابولهب ابن عبدالمطلب، عموی محمد هستم و محمد را تکذیب می‌کنم؛ بهوش باشید تا این مرود شما را فریب ندهد. من می‌گویم که او دروغگوست. ا و دروغ می‌گوید که خدای یگانه‌ ای و و معاد ی وجود دارد. در ضمن ا و ادعامی کند که پیامبری از جانب خداست و این که قرآنی هم دارد !»؛
ابولهب جسارتی نیز می کرد و هرگاه به پیامبر تو هین می کرد سنگی به سمت پیامبر پرتاب می کرد . بچه های کوچه های مکه هم چون پرتاب کردن سنگ توسط ابولهب را دیده بودند آنان نیز به پیامبر خدا سنگ پرتاب می کردند.
زمانی که پیامبر مکه را فتح کرد ابولهب مرده بود ولی آن بچه ها که دیگر جوان و نوجوان بودند همراه با همه مردم مکه مورد عفو و بخشش قرار گرفتند. حتی هند جگر خوار مادر معاویه و ابو سفیان همسر او!
همسر ابو سفیان معروف به مادر جمیل خواهر ابوسفیان و هردو از دشمنان در جه یک قران و اسلا م و پیامبر بودند.

چرا کنیه اش را ابولهب یعنی پدر اتش گدارده بودند ریشه در فر هنگ جاهلیت اعراب دارد و بعض بر این باورند که این لقب را خداوند به داده است.البته  فهد به معنی یوز پلنگ است و نام شاه سابق عربستان بود.

اما چه بر سر ابولهب آمد؟
ابولهب، پس از ان که شنید مشرکان در جنگ بدر شکست خوردهاند شنیدن پس از ۷ و  یا۹ روز بر اثر بیمارى پوستى عفونی و بد بو  درگذشت. فرزندانش از ترس آن که مرض پدرشان که همراه با بوی بدی بود از جنازه او خود را دور نگاه می داشتند و حتی در نهایت خفت و خواری او را در بخش بالایی  مکه که گویا دور از مناطق مسکونی آن زمان بود  کنار دیوارى نهاده و از دور بدون آن‌که انرا لمس کنند بر او آن قدر سنگ ریختند تا مدفون شد.

ابن‌بطوطه در سفرنامه خویش از قبرى در بیرون مکه یاد مى‌کند که منسوب به ابولهب بود و مردم بر آن سنگ مى‌زدند. ابن‌جبیر از دو قبر در سمت چپ باب العمرة خبر مى‌دهد که مى‌گفتند: از ابولهب و همسرش ام‌جمیل است. نسل ابولهب از طریق فرزندانش ادامه یافت. دو پسرش عتبه و معتب در فتح مکه به دعوت پیامبر مسلمان شدندو در حنین از ثابت قدمان به ‌شمار آمدند.