چرا خودکشی و انتحار طبق قران ممنوع است؟

چرا خودکشی و انتحار طبق قران ممنوع است؟

منطق و دستور قران در این ارتباط در بخشی از آیه 32 سوره مایده بیان شده است

"هر کس کسى را جز به قصاص قتل کسی و یا فسادى در روی زمین بکشد چنان است که گویى همه مردم را کشته باشد و هر کس کسى را به زندگی باز گرداند چنان است که گویى تمام مردم را زنده داشته است."

این دوجمله کافی است که هیچ انسانی دست به خود کشی نزند.

چون عموما کسی که دست به خود کشی می زند در کار ی و یا رابطه ای شکست خورده است که می خواهد خود را بکشد.او قتل نکرده و کسی را نکشته و فسادی نکرده است. به بیان ساده تر او شکسته خورده است و بی گناه! ولی او نمی داند که با کشتن خود که در اصل او نیز بی گناه است دست خود را به خون همه زندگان آلوده است.

پس خوشا بر آنانکه توانسته و یا می توانند در لحظات جاودانه کسی را از مرگ نجات دهند که گویی همه زندگان را نجات دهتد.

تا آنجا که من اطلاع دارم چنین آیه و گفتاری در هیچ یک از کتابهای آسمانی وجود ندارد.

این آیه معنا و مفهوم واضح اش این است که هر اقدامی که به کشتن یک بی گناه منجر شود برابر با کشتن همه انسانها ست. حال این بی گناه می تواند فرد شکست خورده ودر مانده ای باشد و یا انسان بی گناهی که در خیابانی قدم می زند، در جایی نشسته و یا در مکانی زندگی می کند.

آیا وحی می تواند شامل گزاره نادرست داشته باشد؟

پاسخ به یک شبهه در مورد قرآن (1) :

 آیا وجود گزاره کاذب و نادرست در متن کلام وحیانیِ برحق، ممکن است؟

دکتر آرش نراقی:

 "در مقام تبیین وجود یک گزاره کاذب در متن کلام وحیانی (به فرض آنکه چنان گزاره کاذبی در کلام وحی وجود داشته باشد) فرد دست کم با سه نظریه تبیین گر رقیب روبرو است: 

(۱) آن گزاره "خطاً است؛

 (۲) آن گزاره "دروغ" است؛ 

(۳) آن گزاره، دست کم در زمینه عصر تنزیل وحی، بستر مناسب تری برای فهم و پذیرش مراد اصلی فرستنده پیام فراهم می‌آورده‌است. از منظر فرد مؤمنی که خداوند را عالم مطلق، قادر مطلق، و خیر محض می‌داند، گزینه سوّم با اقتضای منطق و ایمان، هردو، سازگار است، و مؤمن خردورز می‌تواند به نحوی سازگار و خردپسند آن را بر دو گزینه بدیل ترجیح نهد.".

پاسخ و توضیح:

پاسخ و توضیح

اصولا  همه ادیان الهی بر اساس چندین  اصل مهم و بنیادی قرار دارند که غیر قابل تغییرند .  قرآن بطور کامل و واضح به این اصلها اشاره و بر آنها تاکید کرده است.

 انکار این اصلها به منزله نقص در دین است و در سر تاسر قرآن این اصلها بطور مکرر مورد تاکید قرار گرفته و هرگز  تفاوت  زمانی در  در آنها صورت نگرفته و نمی  گیرد. 

ضمنا از ابتدای شروع دین اسلام و تا آخرین روز حیات پیامبر و تا آخرین وحی الهی همان گونه بوده است و برای همیشه همین گونه خواهد بود.

 این اصول عبارتند از:

خداپرستی

۱-وجود خدای خالق یکتا، بی همتا، بی شریک ، بی زوال ،  که بوجود نیامده و همواره بوده است و خواهد بود. 

قدرت مطلق

۲- خداوند قادر مطلق و عالم مطلق است و قدرتش بر همه عالم هستی حکمفرماست.

هدفمند بودن جهان و انسان

۳-خداوند جهان  و انسان را هدفمند آفریده است.  به همین دلیل بشر در دوران زندگی خود بر روی زمین مسئولیتهایی را دارد که بر عهده اوست.بنابر این هر گونه بت پرستی و  شخص پرستی  طبق آیات قرآن صد در صد ممنوع است. و فقط خداوند خالق یکتاست که قابل پرستش است.

پیامبران و رسالت الهی

۴- خداوند برای راهنمایی بشر پیامبرانی با کتابهای مختلف  فرستاده تا راز اصلی -خلقت انسان را به او گوشزد کرده  و به او مسیر صحیح زندگی را که بر اساس قوانین اصلی الهی تدوین شده نشان دهد.

جهان و انسان در کنترل خداست

۵-خداوند جهان را در مسیری قرار داده که انسان به جهان می آید و از جهان می رود  و خود این انسان هیچ کنترلی بر این آمدن و رفتن ندارد. 

جهان آخرت و قیامت

۶-پس از زندگی در این جهان انسان به جهان آخرت می رود و روز قیامتی بر پا می شود و به حساب و کتاب زندگی بشر در دوران عمر زمینی او رسیدگی می شود.

خطاها و گناهان شخصی

۷- اگر خطاهایی که او در دوران زندگی کرده شخصی و مربوط به خود او بوده و ا و تا زنده بوده از آنها برگشته و دیگر به سراغ آنها نرفته و کارهای نیکی انجام داده که آن لغزشهای شخصی را پوشش داده همه آنها بخشیده خواهد شد. 

خطاهای متعدی و سرایت کننده

۸- اگر خطاهای انسان در دوران زمینی شامل  ظلم ، خیانت ، قتل ، جنایت، گرانفروشی ، کم فروشی ، تجاوز و....را شامل می شده این خطاها قابل بخشش نیستند. مگر آن گروه از این خطاها که با جان و زندگی انسان سر و کار نداشته و شخص خطاکار طی زندگی توانسته آنرا جبران کند.

.... ادامه دارد

چرا خدا را نمی توان دید و خدا کجاست؟

600 آیه از قران

چرا خدا را نمی توان دید و خدا کجاست؟ 

از دوران کودکی و در هر نقطه جهان که بوده ایم این پرسشها بارها به ذهنمان هجوم اورده است که ؛ خدا چیست؟ خدا کجاست؟ چرا دیده نمی شود؟

 یک فیزیکدان معروف بنام پرفسور پل دیویس (       Paul  Davies)  که قبلا صاحب کرسی فیزیک آینشتین در دانشگاه کمبریج بود و الان در استرالیا بسر می برد کتابی با عنوان" : خدا و فیزیک جدید " نوشته و در آن به بررسی موضوع هستی خداوند و چیستی او از لحاظ فیزیک کوانتمی پرداخته است .

 او در این کتاب اثبات میکند که خداوند نمی تواند شبیه هیچ چیز در عالم هستی و اشیاء و موضوعات داخل  این جهان باشد.‌ و هیچ چیز شبیه اونیست . چون او از ماده تشکیل نشده و اگر می بود حتما  در بند زما ن و مکان گرفتار می شد و متعلق به همین دنیا بود و اصول مادی همین دنیا او را تحت تاثیر قرار می داد. 

درصورتیکه او خالق جهان است  و وابسته به این جهان نیست.

 در ضمن یکی از پارمترهای این جهان زمان است و چون خد ا عضو مجمو عه این جهان نیست پس زمان بر او تاثیری ندارد.

قرآن دربخشی از  آیه ۱۱سوره شوری می گوید:

...چیزى مانند او نیست و اوست‏ شنواى بینا (۱۱)

توضیحی که پرفسور دیویس می دهد و  می گوید  که  خدا شبیه هیچ چیز این جهان نیست و هیچ چیز این  نیز شبیه او نیست ، می توان گره گشا باشد. 

چون هرچه در جهان هست از ماده تشکیل شده و ماده دائما در تغییر و تبدیل است. و خدا نمی تواند دچار تغییر و تبدیل شود زیرا او از ماده تشکیل نشده است.

  دیگر  آن که چون جسم طبیعی از ماده تشکیل شده دیده می شود ولی خداوند جسم نیست و گرنه هم طبیعی بود و هم‌مادی!

پس وقتی می خواهیم بدانیم خدا چیست ؟ بهترین توضیح این است که هیچ چیز شبیه اونیست. با این تعریف و با این توضیح انسان در آرامش قرار می گیرد.

ابن سینا می گوید: ماهیت خداوند هما ن هستی و ذات غیر مرکب اوست که همه هستی ها از آن سر ریز می شود و هستی ها از هستی او فیضان دارد.

اما این که خدا کجاست؟

پرفسور دیویس در کتاب فوق توضیح می دهد که وقتی ما از " جا " و " مکان" صحبت می کنیم منظورمان جایی و مکانی در جهان خودمان است. از آنجا که خداوند خالق این جهان است و  خود در داخل این جهان نگنجیده بنابر نمی توان  جایی برای او تعیین کنیم.

 اما چون خالق این جهان و بوجود اورنده آن است بر این جهان کنترل و نظارتدارد.

پس :

به هرجا بنگرم آنجا تو بینم!

قرآن می گوید:

مشرق و مغرب از آن خداست پس به هر سو رو کنید آنجا رو بسوی خداست آرى خدا گشایشگر داناست 

سوره بقره (۱۱۵

در حقیقت ما  در این جهان هستیم که مخلوق خداست و خواه ناخواه رو بسوی او داریم و به هر طر ف نگاه کنیم سیطره او بر جهان حکمفرماست.او چون در بند این جهان نیست و در داخل این جهان قرار ندارد بنابر این گرفتار بند دست وپا گیرد جهت و سمت نیست.

زیرا  جهت و سمت ویژه آن چیزهایی است که داخل این جهان قرار دارند.

چرا نمی توان خدارا دید.

"چشمها او را درنمى‏ یابند و اوست که دیدگان را درمى‏ یابد و او لطیف آگاه است." 

آیه  (۱۰۳) سوره انعام

 در بالا توضیح داده شد که خدا از ماده تشکیل نشده و مرکب نیست، اتمها او را بوجود نیاورده اند، و ذات او و هستی او با همه چیز تفاوت دارد. از سوی دیگر برای آنکه ما بتوانیم چیزی را در این جهان مشاهده کند باید که حتما آن چیز  از اتم و ملکول تشکیل شده باشد که حالت مادی بگیرد و قابل دیدن باشد. ولی خدا ماده نیست و فاقد اتم و ملکول است.بنابر این نمی نوان او را دید ، مضافا بر  این که ما فقط می توانیم اجسام و افراد موجود در جهان خودمان را مشاهده کنیم.و خدا جز و این جهان نیست و خالق آن است.

ممکن است  پرسیده شود پس موضوع درک خداوند بکجا می کشد؟

 پرفسور دیویس در کتاب خدا وفیزیک جدید مثالی آورده و می گوید: اگر انسانی سنگی به شیشه ای بزند و شیشه بشکند ، آیا شیشه می تواند علت اصلی شکستن خود ، یعنی انسانی را که سنگ به شیشه زده را درک کند و به ماهیت او پی ببرد؟ مسلما که نمی تواند. چون زننده سنگ بر شیشه خارج از جهان شیشه است و داخل دنیای درونی شیشه گرفتار نیست.

BLOGFA.COM

نظرات ابن سینا در مورد نماز:چراباید نماز خواند؟

600 آیه از قران

نظرات ابن سینا در مورد نماز

"آنچه از کتاب به سوى تو وحى شده است بخوان و نماز را برپا دار که نماز از کار زشت و ناپسند باز مى دارد و قطعا یاد خدا بالاتر است و خدا مى‏ داند چه مى ‏کنید ." 

آیه ۴۵ سوره عنکبوت

پور سینا پزشک نامدار و حکیم الهی ایر ان، نماز را نجات دهنده  روح باز مانده در چاه طبیعت می داند. او بر این باور است که نماز  انسان را از گور جسم خارج ساخته و برای رسیدن به مقام عبودیت و اخلاق، از معبود ذوالجلال و الاکرام ، کمالی خالص را در خواست می کند که حقیقت دین است.

او هم چنین  می گوید که هر نمازی که با نیت خالص انجام گیرد شخص نمازگزار را در درک اینکه تعدد در صفات خدا راه ندارد یاری میرساند

از دید گاه ا و اخلاص در نیت به این معناست که نمازگزار دریابد که کثرت صفات فقط در مورد مخلوقات و بندگان صدق می کند.چون قدرتهایی مانند شنیدن، بینا بودن ، قدرت ، علم و دانایی بندگان جدای از حیات آنان می باشد.

 ولی پروردگار عالم یک واحد أحد است که هیچ کثرتی به ذات اقدس ربوبی او راه ندارد . او ست که تنها جان دهنده به همه ی موجودات و تدبیر کننده در این عالَم است.

اگر کسی که نمازمی گذار پرودگار را این چنین بشناسد و نماز رادرپیشگاه او به عنوان حضور در پیشگاه حقیقتی انجام دهد که محیط بر تمامی کمالات و هستی است و بداند که پرودگار بر نماز گذار احاطه کامل دارد ، چنین نمازگذاری شخص موفق و مؤید است.

اگر شارع دین نماز را بالاترین عبادت ها دانسته است به این دلیل است که نماز عبادتی است که متناسب با ظاهر بدن و باطن روح و جان انسان می باشد.

چون انسان از ظاهر و باطن تشکیل شده و ترکیبی از این دو است . 

نماز نیز ترکیبی از ظاهر و باطن می باشد .  

در ادامه سخن پور سینا می افزاید که ظاهر نماز، ظاهر نماز گذار را که جسم او ست در پیشگاه خدا حاضر می کند و باطن نماز نفس ناطقه ،روح و حقیقت انسانی را به پیشگاه احدیت خدای متعال متوجه می سازد ، و به سوی رسم بندگی سوق می دهد.

سپس پور سینا به این پرسش پاسخ می دهد:

دیگر این که اگر پرسیده شود چرا انسانها باید عبادت کنند و نماز بخوانند پاسخ این است: 

خداوند متعال آگاه است که برخی از بندگان قابلیت رشد برای نیل به مقام والای انسانی را ندارند ولی لازم است که همین ها نیز از سقوط به منزلگاه حیوانی بر حذر داشته شوند و خدا آنان را یله و رها نمی سازد. 

بنابر این از آنان می خواهد که به عبادات بد نی روی آورند تا از آنان تاثیر بگیرند.

پور سینا بر این باور است کسانی که که اهل حکمت اند نیروهای طبیعیشان تحت تاثیر نظام عقلی در آمده و با عالم روحی تشابه پیدا کرده و از ملک پایین  به جهان ملکوت پرواز می کنند. و خواه ناخواه با تبعیت بدن از روح ، مشابهت بین روح و بدن در ایشان ظاهر می شود آنچنان که انگار تن به طرف روان پرواز می نماید؛ و در نتیجه قوای طبیعی ایشان تحت سرپرستی نظام عقلانی در می آید .

پور سینا در ار تباط با آیه "ما جن و انس را خلق نکردیم مگر این که ما را عبادت کنند،" تاویل جالبی دارد و می گوید :

عبادت خالص همان متن معرفت الهی است و نماز با اخلاص باعث می گردد که انسان هر گونه کثرتی را از ذات خداوندی دور دانسته و به درک لازم و معرفت حقانی نایل گردد.

دیگر آن که اگر به حقیقت نماز توجه شود و نمازگذار به مدد نفس ناطقه خود در پیشگاه خدا به مناجات ایستد و او را با معرفت شناسد و این معرفت بدون ترکیب و یا اشاره به جهت و امتداد باشد و عقلا و روحا پرودگار را بخواند و از او برای تکمیل نفس خود مدد خواهد آن امر عقلی و آن امر قدسی از سوی پرودگار بر او نازل می شود.

چرا باید حکمت (دانش دانایی و درست اندیشیدن) آموخت؟

چرا باید حکمت (دانش دانایی و درست اندیشیدن) را آموخت؟ 

1-"خداوند به هر کس که بخواهد حکمت عطا می کند و هر کس که به او حکمت عطا شده خیر کثیر به او داده شده است و این حقیقت را خردمندان در می یابند." 

سوره بقره آیه ۲۶۹

2-"پروردگارا در میان آنان فرستاده‏ اى از خودشان برانگیز تا آیات تو را بر آنان بخواند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد و پاکیزه‏ شان کند زیرا که تو خود حکیمی شکست‏ ناپذیر هستی." 

سوره بقره آیه (۱۲۹)

3-" همان طور که در میان شما فرستاده‏ اى از خودتان روانه کردیم [که] آیات ما را بر شما مى‏ خواند و شما را پاک مى‏ گرداند و به شما کتاب و حکمت مى ‏آموزد و آنچه را نمى‏ دانستید به شما یاد مى‏ دهد. "

سوره بقره(۱۵۱)

4-" به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل مى ‏آموزد. "

سوره آل عمران (۴۸)

5-یقین خدا بر مؤمنان منت نهاد که پیامبرى از خودشان در میان آنان برانگیخت تا آیات خود را بر ایشان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد قطعا پیش از آن در گمراهى آشکارى بودند

سوره بقره آیه ۲۶۹

6-"  این سفارشها از حکمتهایى است که پروردگارت به تو وحى کرده است و با خداى یگانه معبودى دیگر قرار مده و گرنه حسرت‏زده و مطرود در جهنم افکنده خواهى شد."

سوره اسراء(۳۹)

اما حکمت چیست؟ 

ابن سینا پزشک و حکیم گرانقدر ایران در تعریفی از حکمت می گوید که تعریف حکمت متکی بر غایت آن است. چون  به مدد و یاری حکمت می توان هر آنچه را که شایسته است بشناسیم و زمانی که نظر ما و عمل ما و وجود ما حکیمانه شد آن گاه           می توانیم بر حسب طاقتمان به آن کمال نفسانی لازم برسیم و در آن زمان است که به عالمی معقول مبدل خواهیم شد . با تبدیل سر تبدیل ما نیز آغاز شده و به رستگاری در جهان آخرت نائل می گردیم.

3 نوع حکمت:

پور سینا حکمت را به نظری و عملی تقسیم می کند. 

1-حکمت نظری به ما می آموزد تا به یک باور یقینی در ارتباط با موجوداتی برسیم که وجود آنها ربطی به فعل انسان ندارد ولی به کمک آنها ما به شناخت حق نائل می شویم.

2-حکمت عملی نیز  به ما  خیر و نیکویی و یا روش زندگی نیکو و پسندیده و عقلانی را می آموزد.

بر این اساس اگر دیدگاه مان عقلانی شود و عملمان بر اساس خیر نیکویی باشد   این همان خیر کثیری است که قرآن در آیات خود از آن یاد می کند.

یکی از مهمترین وظایف پیامبر:

قرآن می گوید یکی از وظایف پیامبران آموزش حکمت یعنی روش فکری عقلانی   و تعلیم حکمت عملی است.

خدا حکیم علی الاطلاق است پس او خیر مخلوق خود را از هر کس بیشتر می داند.

قرآن کتاب دعوت به تعقلون و یعقلون و یتفکرون  است. بطوری که واژه یعقلون حدود ۲۲ بار در قرآن یاد شده است. یعنی خداوند در قرآن ۲۲ بار آنانی که عقل خود را بکار می گیرند مورد تمجید قرارداده و ۲۴ بار از واژه تعقلون استفاده کرده که  این به معنای دعوت بشر به تعقل و تفکر است.

اگر در کتابی از کتابهای آسمانی به این میزان از تفکر بر خوردید این نویسنده را با خبر سازید.

مثالهایی چند:

به زبان ساده تر می توان مثالهایی زد  و توضیح داد که این حکمت و تعقل و تفکر به چه درد می خورد.؟ 

1-فرض کنید شما همکاری دارید که اصولا شخص خطرناک و غیر معتقد به اصول اخلاقی و وجدانی است. او شما را آزرده است. می دانید که برای شما خطر ساز است. 

خوب! چه  می کنید تا از شر او خلاص شوید؟ 

آیا تصمیم می گیرید که با او در افتید؟ در این صورت آیا مطمئن هستید که در افتادن با او باعث ضرر بیشتر نمی شود؟

یا آن که شما هم جزو آنانی هستید که در این طور مواقع می گویند: "بگذار او را غرق کنیم اگر  خودمان هم غرق شویم مانعی ندارید." بدون شک  این  طرز فکر از نظر اصحاب تفکر و خرد به معنی آن است که شما با حکمت تعقلی آشنا نیستید. 

2-ویا تصور کنید که می دانید کشیدن سیگار برای شما ضرر جانی دارد ولی به کشیدن آن ادامه می دهید و می گویید اینها همگی حرفهای بی اساس است.در این صورت شما نیز از حکمت بدورید.

اما اگر در مورد اول اگر  بدنبال را ه حل منطقی بودید که آن شخص مزاحم و مخالف را یا به گونه ای جذب کنید که تحت سیطره فکری شما در آید و یا به نحو عاقلانه او را ز خود دور کردید.شما از حکمت بهره برده اید.

در مورد سیگار نیز اگر آنرا تا سر حد امکان  کاهش داده و یا ترک نمودید و بخاطر سلامتی خود آن را کنار گذاشتید شما نیز با حکمت آشنایید.

اما اگر در هردو مورد بخاطر خدا و رعایت حال خود و دیگران اقدام عاقلانه کردید بدانید که به شما نیز از حکمت الهی عطا شده و از خیر کثیر بهره برده اید