سوره حجرات: آیا خبر شخص نامعتبر معتبر است؟ جنگ ما بین دو گروه با ایمان...در کار یکدیگر تجسس نکنید!...

حجرات سوره ۱۰۷ امین برحسب تاریخ نزول

به نام خداوند بخشنده مهربان

ای کسانی که ایمان آورده‌اید  بر خدا و رسول تقدّم مجویید و از خدا پروا کنید، که خدا شنوا و داناست. (۱)

ای اهل ایمان، فوق صوت پیغمبر صدا بلند مکنید و بر او فریاد بر مکشید چنانکه با یکدیگر بلند سخن می‌گویید، که اعمال نیکتان  محو و باطل شود و شما فهم نکنید. (۲)

آنان که نزد رسول خدا به صدای آرام و آهسته سخن گویند آنها هستند که در حقیقت خدا دلهایشان را برای تقوا آزموده. آنهایند که آمرزش و اجر عظیم دارند. (۳)

به حقیقت مردمی که تو را از پشت حجره‌هایت به صدای بلند می‌خوانند اکثر مردم بی عقل و شعوری هستند. (۴)

و اگر آنها صبر می‌کردند تا وقتی که تو بر ایشان خارج شوی بسیار بر آنها بهتر بود و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۵)

اگر انسان فاسقی برای شما خبر آورد

ای مؤمنان، هر گاه فاسقی خبری برای شما آورد تحقیق کنید، مبادا از روی نادانی به قومی رنجی رسانید و سخت از کار خود پشیمان گردید. (۶)

و بدانید رسول خدا در میان شماست، که اگر در بسیاری از امور رأی شما را پیروی کند خود به رنج و زحمت می‌افتید و لیکن خدا مقام ایمان را محبوب شما گردانید و در دلهاتان نیکو بیاراست و کفر و فسق و معصیت را زشت و منفور در نظرتان ساخت. اینان به حقیقت اهل صواب و هدایتند. (۷)

این مقام بر آنان به فضل خدا و نعمت الهی حاصل گردید و خدا  دانا و  آگاه است. (۸)

اگر دو گروه از ایمان داران به یکدیکر به جنگ پرداختند

و اگر دو طایفه از اهل ایمان با هم به قتال و دشمنی برخیزند البته شما مؤمنان بین آنها صلح برقرار دارید و اگر یک قوم بر دیگری ظلم کرد با آن طایفه ظالم قتال کنید تا به فرمان خدا باز آید، پس هر گاه به حکم حق برگشت با حفظ عدالت میان آنها را صلح دهید و همیشه  عدالت کنید که خدا بسیار اهل عدل و داد را دوست می‌دارد. (۹)

به حقیقت مؤمنان همه برادر یکدیگرند پس همیشه بین برادران ایمانی خود صلح دهید و خداترس و پرهیزکار باشید، باشد که مورد لطف و رحمت الهی گردید. (۱۰)

هر گز دیگران را مسخره نکنید!هرگز در کار یکدیگر تجسس نکنید!

ای اهل ایمان، مؤمنان هرگز نباید قومی قوم دیگر را مسخره و استهزا کنند، شاید آن قوم که مسخره می‌کنند از خود آنان بهتر باشند. و نیز بین زنان با ایمان قومی دیگری را سخریّه نکنند که بسا آن قوم از خود آن زنان بهتر باشند، و هرگز عیبجویی  خود مکنید و به نام و لقب‌های زشت یکدیگر را مخوانید که پس از ایمان به خدا نام فسق برکسی نهادن  بسیار زشت است و هر که توبه نکند چنین کسان بسیار ظالم و ستمکارند. (۱۱)

از ظن و گمان در باره یکدیگر خودداری کنید!

ای اهل ایمان، از بسیار پندارها در حق یکدیگر اجتناب کنید که برخی ظنّ و پندارها معصیت است و نیز هرگز  تجسس مکنید و غیبت یکدیگر روا مدارید، آیا هیچ یک از شما آیا دوست می‌دارد که گوشت برادر مرده خود را خورد؟ البته نفرت و کراهت از آن داشته باشید  و از خدا پروا کنید، که خدا بسیار توبه پذیر و مهربان است. (۱۲)

چرا مردمان به شعبه های مختلف تقسیم شدند؟

ای مردم، ما همه شما را نخست از مرد و زنی آفریدیم و آن گاه شعبه‌های بسیار و فرق مختلف گردانیدیم تا یکدیگر را بشناسید، همانا بزرگوار و با افتخارترین شما نزد خدا با تقواترین شمایند، همانا خدا کاملا دانا و آگاه است. (۱۳)

ایمان بسیاری از عربها قلبی نبود

اعراب گفتند: ما ایمان آوردیم، بگو: شما که ایمانتان  به قلب وارد نشده به حقیقت هنوز ایمان نیاورده‌اید لیکن بگویید ما اسلام آوردیم  و اگر خدا و رسول وی را اطاعت کنید او از  اعمال شما هیچ نخواهد کاست   که خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۴)

ایمان داران واقعی کیستند؟

منحصراً مؤمنان واقعی آن کسانند که به خدا و رسول او ایمان آوردند و بعدا هیچ گاه شک و ریبی به دل راه ندادند و در راه خدا به مال و جانشان جهاد کردند. اینان به حقیقت راستگو هستند. (۱۵)

بگو: آیا شما می‌خواهید خدا را به دین خود آگاه سازید؟ و حال آنکه خدا آنچه در آسمانها و زمین است همه را می‌داند و به کلّیّه امور عالم داناست. (۱۶)

آنها بر تو به مسلمان شدن منّت می‌گذارند، بگو: شما به اسلام خود بر من منّت منهید بلکه اگر راست می‌گویید خدا بر شما منّت دارد که شما را به سوی ایمان هدایت فرموده است. (۱۷)

خدا اسرار غیب آسمانها و زمین را می‌داند و به آنچه شما بندگان می‌کنید بیناست.( ۱۸)