سوره محمد ۹۵ امین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش پایانی)

سوره محمد ۹۵  امین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش پایانی)

بنام خداوند بخشنده مهربان

دارندگان حجت و برهانهای علمی برترین هستند

آیا آن کس که از خدای خود حجت علمی و برهانی در دست دارد مانند کسانی است که عمل زشتشان در نظر زیبا جلوه کرده و پیرو هوای نفسانی خود شدند؟ (۱۴)

داستان بهشتی که به متقیان وعده دادند این است که در آن باغ بهشت نهرهایی از آب زلال دگرگون ناشدنی است و نهرها از شیر بی آنکه هرگز طعمش تغییر کند و نهرها از شراب ناب که نوشندگان را به حد کمال لذّت بخشد و نهرها از عسل مصفّی و تمام انواع میوه‌ها بر آنان مهیّاست و مغفرت و لطف پروردگارشان، (آیا حال آن که در این بهشت ابد است) مانند کسی است که در آتش مخلّد است و آب جوشنده حمیم به خوردشان دهند تا اندرونشان را پاره پاره گرداند؟ (۱۵)

پیامبر باز دیگر چه گفته؟

و بعضی از مردم منافق به گفتارت کاملا گوش می‌دهند تا وقتی که از حضورت خارج شوند با اهل علم  می‌گویند: رسول باز از سر نو چه گفت؟ اینان هستند که خدا بر دلهاشان مهرنهاد ه و پیرو هوای نفس خود گردیدند. (۱۶)

و آنان که هدایت یافتند خدا بر هدایت و ایمانشان بیفزود و تقوای آنها را به آنان عطا فرمود. (۱۷)

بسیاری از شروط وقوع قیامت تحقق یافته است

باز انتظاری دارند جز آنکه ساعت قیامت ناگاه فرا رسد؟ که شروط و علائم قیامت بسیاری پدید آمد، و پس از آنکه قیامت بیاید در آن حال تذکر و یادآوری آنان چه فایده بخشد؟ (۱۸)

باز هم بدان که هیچ خدایی جز خدای یکتا نیست و تو بر ای خود  و برای مردان و زنان با ایمان آمرزش طلب، و خدا منازل انتقال شما به عالم آخرت و مسکن همیشگی شما همه را می‌داند. (۱۹)

و مؤمنان می‌گویند: چه شده که سوره‌ای  نازل نشد؟ در صورتی که چون سوره‌ای محکم و صریح آید و در آن ذکر جنگ شود آنان را که دلهاشان مریض  است بنگری که مانند کسی که از ترس، حال بی هوشی بر او دست می‌دهد در تو نگاه می‌کنند، آری مرگ و هلاک بر آنها سزاوارتر است. (۲۰)

طاعت خدا و گفتار نیکو است و پس از آنکه امر به عزم و لزوم پیوست اگر با خدا به راستی رفتار کنند بر آنها بهتر خواهد بود. (۲۱)

شما منافقان اگر  روی بگردانید آیا جز این امید می‌برید که در زمین فساد و قطع رحم کنید؟ (۲۲)

همین منافقانند که خدا آنها را لعن کرده و گوش و چشمشان را کر و کور گردانید . (۲۳)

آیا منافقان در آیات قرآن تفکر نمی‌کنند یا بر دلهاشان خود قفل‌ها  زده‌اند. (۲۴)

آنان که پس از بیان شدن راه هدایت بر آنها باز به دین پشت کرده و مرتد شدند شیطان کفر را در نظرشان جلوه‌گر ساخت و به آمال و آرزوهای دراز فریبشان داد. (۲۵)

این (برگشتن از دین) برای آن بود که آن منافقان به دشمنان قرآن گفتند: ما البته با شما تا بتوانیم موافقت می‌کنیم. و خدا از این سخن پنهانی آنها آگاه است. (۲۶)

پس با چه حال سختی اینان رو به رو شوند هنگامی که فرشتگان جانشان بگیرند و بر روی و پشت آنها  زنند؟! (۲۷)

این عذاب بدین سبب است که از پی راهی که موجب خشم خداست رفتند و راه رضا و خشنودی او را خوش نداشتند خدا هم اعمالشان را محو و باطل گردانید. (۲۸)

منشاء کینه مرض درونی و روحی است

آیا آنان که در دل مرض  دارند پندارند که خدا کینه درونی آنها را آشکار نمی‌سازد؟ (۲۹)

اگر ما می‌خواستیم حقیقت آنها را بر تو آشکار می‌ساختیم تا به باطن آنها از سیمای ظاهرشان پی برده و در طیّ سخن کاملا آنها را بشناسی. و خدا به همه کارهای شما آگاه است. (۳۰)

و البته ما  شما را در مقام امتحان می‌آوریم تا آن را که در راه خدا جهاد و مجاهده و کوشش دارد و  صبر می‌کند معلوم سازیم و اخبار و اظهارات شما (منافقان) را نیز (به مقام عمل) بیازماییم. (۳۱)

آنان که کافر شدند و راه خدا را بستند و با رسول او پس از آنکه راه هدایت بر آنها روشن شد باز مخالفت کردند به خدا ضرری نمی‌رسانند و اعمال آنها را خدا البته بی اثر و محو و نابود می‌گرداند. (۳۲)

ای اهل ایمان، خدا را اطاعت کنید و رسول او را اطاعت کنید و اعمال خود را ضایع و باطل نگردانید. (۳۳)

آنان که کافر شدند و راه خدا را بستند و به حال کفر مردند دیگر ابدا خدا آنها را نخواهد بخشید. (۳۴)

پس  سستی روا مدارید و  دعوت به صلح مکنید، که شما غالب و بلند مقام‌تر خواهید بود و خدا با شماست و از (ثواب) اعمال شما هیچ نمی‌کاهد. (۳۵)

البته زندگانی دنیا به جز بازیچه و هوسرانی نیست و اگر ایمان آرید و پرهیزکار شوید پاداش اعمال شما را خواهد داد و از اموال شما چیزی  نمی‌خواهد. (۳۶)

اگر از مال شما خدا چیزی به اصرار هم بخواهد باز بخل می‌ورزید و کینه و خبث درونی شما را آشکار می‌سازد. (۳۷)

آری شما همان مردمید که برای انفاق در را ه خدا دعوت می‌شوید باز بعضی از شما بخل می‌ورزند، و هر که بخل کند بر ضرر خود اوست و گرنه خدا  بی نیاز است و شما فقیر و نیازمندید. و اگر شما روی بگردانید خدا قومی غیر شما که مانند شما نیستند  به جای شما پدید آرد. (۳۸)